ارتفاعات و ناهمواری های فرانسه

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۴ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۱ توسط Samiei (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
کوه‌های ووژ. برگرفته از سایت home france، قابل بازیابی از https://homefrance.com/

وضعیت جغرافیایی فرانسه یکی از متنوع‌ترین موقعیت‌ها در اروپا است: دشت‌ها، کوهستان‌های قدیمی، رشته‌کوه‌های مرتفع، جلگه‌ها، سواحل اقیانوسی و مدیترانه‌ای. بزرگ‌ترین نوع برجستگی‌های اروپا به سمت فرانسه همگرایی دارد. در شمال، دشت بزرگ اروپای شمالی در فلاندر به اتمام می‌رسد. پیرنه و آلپ در جنوب و در جنوب شرقی، انتهای مجموعه بزرگ کوه‌هایی هستند که توسط کارپات، بالکان و کوکاس به هیمالیا متصل می‌شوند. کوه‌های ووژ (Vosges)، کوه‌های مرکزی یا ماسیف سانترال (Massif Central) و بروتانی تمام جنبه‌های هرسینی اروپای مرکزی را نشان می‌دهند.

دو سوم مساحت کل فرانسه را دشت‌ها در برگرفته‌است. حوضه پاریس در شمال این کشور قرار دارد که از دشت‌ها و کشتزارهای وسیع ترکیب یافته‌است. فلات ماسیف سانترال (کوه‌های مرکزی) با وسعت 84/000 کیلومتر مربع و ارتفاع حداکثر 1887 متر بخشی از مرکز جنوبی کشور را به خود اختصاص داده‌است. در بخش جنوب غربی فرانسه، بین اقیانوس اطلس و دریای مدیترانه، سلسله جبال پیرنه قرار دارد که فرانسه را از اسپانیا جدا می‌کند. پیرنه سلسله جبالی ناهموار با شیبی تند و قللی پوشیده از برف و گردنه‌های صعب‌العبور دارد. همین امر باعث شده که رفت و آمد میان دو کشور، از طریق کوهستان به دشواری انجام گیرد. طول سلسله جبال پیرنه حدود 430 کیلومتر است و از خلیج بیسکای تا دریای مدیترانه امتداد دارد. کشور کوچک آندورا (Andorra) در میان این رشته‌کوه‌ها قرار دارد. در مرزهای شرقی فرانسه کوه‌های آلپ، ژورا و ووژ قرار گرفته‌است. سلسله جبال آلپ در جنوب شرقی است و عمده‌ترین و زیباترین رشته‌کوه‌های اروپا به شمار می‌رود. بسیاری از قلل آن همیشه پوشیده از برف است و در اطراف آن یخچال‌های طبیعی بزرگی وجود دارد که گاه تا دامنه‌های کوه ادامه می‌یابد. قله‌های مهم آن عبارتند از: روزا (Monte Rosa) با 4634 متر، ماترهورن (Matterhorn) با ارتفاع 4478 متر و مون بلان (Mont blanc) مرتفع ترین قله اروپا که متجاوز از 4810 متر ارتفاع دارد.

رشته‌کوه ووژ بین مرز آلزاس و لورن واقع شده و دنباله رشته‌کوه‌های ژورا به شمار می‌رود. قله ووژ کوتاه‌تر از قله‌های ژورا است و چون سراسر آن را جنگلی از درختان کاج پوشانده، به شکل دشتی آبی نمایان است. انتخاب نام ووژ یعنی آبی نیز به همین علت می‌باشد.

در مرکز فرانسه، رشته‌کوه‌های ماسیف سانترال قرار دارد که از شمال به جنوب امتداد دارد. این رشته‌کوه از آتشفشان‌های خاموش تشکیل شده و ظاهرا قدیمی‌تر از آلپ است. دامنه‌های این کوه با شیبی تند به دره‌هایی ژرف منتهی می‌شود

سواحل اقیانوسی و مدیترانه‌‌ای نیز فرانسه را به چهار دریا (دریای شمال، دریای مانش، اقیانوس اطلس و دریای مدیترانه) متصل می‌کنند[۱].

نیز نگاه کنید به

ناهمواری های آرژانتین؛ ناهمواری های روسیه؛ ارتفاعات و ناهمواری های سوریه؛ ارتفاعات و ناهمواری های سودان؛ ارتفاعات و ناهمواری های زیمبابوه؛ ارتفاعات و ناهمواری های اوکراین؛ ارتفاعات و ناهمواری های اسپانیا؛ ارتفاعات و ناهمواری های اردن؛ ارتفاعات و ناهمواری های قطر؛ ارتفاعات و ناهمواری های بنگلادش؛ ارتفاعات و ناهمواری های سریلانکا؛ سلسله کوه های چین؛ ارتفاعات روسیه؛ ارتفاعات کانادا؛ ارتفاعات مصر؛ ارتفاعات افغانستان؛ ارتفاعات کوبا؛ ارتفاعات تونس؛ ارتفاعات ساحل عاج؛ ارتفاعات آرژانتین؛ ارتفاعات گرجستان؛ ارتفاعات تاجیکستان؛ ارتفاعات و ناهمواری های بنگلادش؛ ارتفاعات قزاقستان

کتابشناسی

  1. نعيمی گورابی، محمد حسين (1392). جامعه و فرهنگ فرانسه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی.