پرش به محتوا

بازار واقف قطر

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۹ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۳۱ توسط Karimian (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
بازار واقف قطر برگرفته از وبسایت همشهری انلاین قابل بازیابی ازhttps://www.hamshahrionline.ir/news/710993/%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D9%88%DB%8C%D8%B1-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%D8%B3%D9%86%D8%AA%DB%8C-%D9%88%D8%A7%D9%82%D9%81-%D9%82%D8%B7%D8%B1-%D9%85%D8%AD%D9%84%DB%8C-%D8%AC%D8%B0%D8%A7%D8%A8-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%B3%D8%A7%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AC%D8%A7%D9%85-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C

در چارچوب تلاش برای معرفی فرهنگ‌های مختلف موجود در قطر، «سوق واقف»؛ یعنی «بازار توقف کن» در مکان بازار قدیمی و سنتی دوحه و نزدیک ساحل ساخته شده که بخشی از آن در حقیقت نمایشگاهی از رستوران‌هایی با غذاهای سنتی متعلق به کشورهای مختلفی مانند ایران، مغرب، سوریه، لبنان، مصر، ترکیه و کشورهای آسیای شرقی است.بازار اصلی‌ومرکزی‌دوحه‌که از‌دیرباز در ساحل این شهر قرار داشت و بیشتر فروشگاه‌های آن نیز متعلق به ایرانی‌ها یا قطری‌های ایرانی تبار بود، در 5 سال گذشته به کلی تخریب شد و به جای آن سوق واقف با شکل و معماری کاملاً سنتی قطری با مصالحی از سنگ و گچ و سیمان سفید و سقف چوبی و حصیر ساخته شده که بی‌شباهت به یک محله‌ی قدیمی فقیرنشین سنتی در کشورهای اسلامی نیست. نام این بازار، «سوق واقف» یعنی «بازار توقف کن» است. پیش از آن در کنار همین منطقه، جوی پهنی از فاضلاب شهر و انبوهی از نیزار قرار داشت که هر فردی برای گذر از آن، ناگزیر به «توقف» می‌شد و با احتیاط از آن عبور می‌كرد و وجه تسمیه‌ی این بازار نیز همین است. این بازار به مکان اصلی گردشگران خارجی و مردم بومی تبدیل شده و مقام‌های عالی این کشور از جمله امیر قطر نیز علاوه بر گردش هفتگی در این مکان، میهمان‌های خارجی خود را هم به رستوران‌های این بازار دعوت می‌کنند.

نیز نگاه کنید به

نمادهای فرهنگی چین؛ نمادهای فرهنگی ژاپن؛ نمادها و سمبل های فرهنگی کانادا؛ نمادهای فرهنگی کوبا؛ نمادهای فرهنگی تونس؛ نمادها و سمبل های فرهنگی سنگال؛ نمادها و سمبل های فرهنگی آرژانتین؛ نمادها و سمبل های فرهنگی فرانسه؛ نمادهای فرهنگی مالی؛ نمادها و سمبل های فرهنگی سودان؛ نمادهای فرهنگی زیمبابوه؛ نمادها و سمبل های فرهنگی اسپانیا؛ نمادها و سمبل های فرهنگی اردن؛ نمادها و سمبل های فرهنگی سیرالئون

منبع اصلی

احمدی، محمد مهدی(1393). جامعه و فرهنگ قطر. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(دردست انتشار).

نویسنده مقاله

محمد مهدی احمدی