سیاست اعطای خودمختاری به مناطق اقلیت نشین در چین

تقسیمات اداری مناطق خودمختار چین

«نظام خودگردانی ویژه­ ی مناطق اقلیت­ های قومی» یكی از ساختارهای مهم سیاسی و از سیاست­ های اساسی دولت چین است كه برپایه ­ی شرایط واقعی این کشور اتخاذ شده است.

سیاست اعطای خودمختاری

براساس این سیاست، هر منطقه از کشور(استان، شهر، شهرستان، بخش، دهستان و روستا) که جمعیت یکی از اقلیت­ های به رسمیت شناخته شده دارای بیشترین میزان جمعیت باشد، آن منطقه منطقه­ ی خودمختار آن اقلیت خاص شمرده شده و مدیریت عالی منطقه به آن سپرده شده و اغلب مدیران دولتی منطقه از اعضای آن قوم و نژاد انتخاب می­ شوند.

از میان 55 اقلیت قومی در سراسر چین،44 اقلیت دارای منطقه­ ی خودمختار مربوط به خود هستند. بر این اساس، 75 درصد از كل جمعیت اقلیت­ های قومی چین از ساختار مدیریت خودگردان در مناطق اقلیت نشین برخوردارند و مساحت مناطق دارای مدیریت خودمختار اقلیت­ های قومی، 64 درصد از كل مساحت این كشور را تشكیل می ­دهد.

نیز نگاه کنید به

• اقلیت های قومی چین
•  سیاست دولت چین برای اداره ی مناطق اقلیت نشین
•   امتیازهای در نظر گرفته شده برای اقلیت های قومی در چین