ابریشمبافی در تایلند
ریشهٔ صنعت بافت پارچههای ابریشمی ناب تایلند را باید در میان قبایل کوهنشین منطقهٔ شمال شرقی این کشور که پارچهبافی در آن حرفهای سنتی و محلی است، پیدا کرد. میدانیم که در این ناحیه هنوز پرورش کرم ابریشم و دوختودوز پارچههای درخشان ابریشمی با روشهای ابتدایی، برای فروش در بازارهای دوردست رواج دارد.
این تجارت در اوایل دوران بانکوک یعنی اواخر سدهٔ هجدهم میلادی رونق فراوان یافت ولی با تولید انبوه پارچههای ارزان ماشینی در چین و ژاپن و سرازیرشدن آنها به بازار، صنعت ابریشمبافی تایلند راکد شد و کوشش برای راهاندازی مجدد آن به جایی نرسید، تا اینکه چند سالی پس از جنگ جهانی دوم، فردی آمریکایی به نام جیم تامپسون (Jim Thompson)، به این صنعت جانی تازه بخشید و آن را به بازارهای بینالمللی شناساند.
امروزه شرکتهای ابریشمبافی بسیاری از جمله در اطراف بانکوک، سربرآوردهاند، ولی هنوز منطقه شمال شرقی تایلند، مرکز اصلی تولید پارچههای ابریشمی است. در نزدیکی شهر پاکتونگچای (Pak Tong Chai) در آن منطقه، شرکت آمریکایی جیم تامپسون بزرگترین کارگاه تولید پارچههای دستبافت جهان را به راه انداخته است و در کنار تولید انبوه خود، نوعی پارچه ابریشمی که «مودمی» (Mudmee) خوانده میشود، تولید میکند. این پارچه یگانه نشانه آن منطقه است و خریداران بسیار دارد. پارچههای ابریشمی تایلند امروزه، معروفترین صنایعدستی این کشور هستند و بسیاری از اقلام مانند کراوات، کیف، روکش مبل، جلد عینک و جعبه جواهر را نیز از پارچه ابریشم میسازند[۱].
نیز نگاه کنید به
صنایع دستی در تایلند؛ سفالگری در تایلند؛ قلمزنی در تایلند؛ نقرهجات در تایلند؛ سرامیک در تایلند
کتابشناسی
- ↑ الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ تایلند. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بینالمللی الهدی،ص.263-264.