احداث مدارس با سرمایه گذاری مشترک چيني و خارجی
به رغم گرایش شدید نسل جدید چینی برای تحصیل در خارج کشور، به نظر می رسد که هنوز بسیاری از مردم این کشور همچنان مایل به تحصیل در داخل کشور، بویژه در مدارس مشترک چینی و خارجی هستند که تعداد آن ها مانند قارچ در سرتاسر چین در حال افزایش است. این مدارس اغلب توسط دانشگاه ها، مؤسسات و یا سازمـان های بین المللی آموزشـی تأسیس و اداره می شوند.
پس از عضویت چین در سازمان تجارت جهانی و افزایش نیازهای این کشور به افراد متخصص و تحصیل کرده در رشته های مختلف از یک سو، و عدم پاسخگویی سرمایه های داخلی و سیستم سنتی گذشته آموزشی به این نیازها از سوی دیگر، دولت چین برای رفع این نیاز اساسی، طبق شرایط و مقررات خاصی به سرمایه گذاران خارجی مجوز فعالیت در عرصه ی آموزشی این کشور را داد.
کشور چین پس از ورود به سازمان تجارت جهانی، بازار تعلیم و تربیت خود را به روی سرمایه گذاران اعم از حقیقی و حقوقی با محدودیت های نسبتاً کمتری گشود. چین معتقد است که دارای بزرگ ترین بازار بالقوه ی آموزش و پرورش در جهان است و آمـار نشـان می دهـد که پکنـی ها برای بهبود زبان انگلیسـی خود سالانه بیش از 300 میلیون دلار هـزینه می کنند. هزینه ی سالانه ی آموزش و پرورش در چین هنوز نزدیک به ۱/۴ درصد از هزینه ی تعلیم و تربیت عمـومـی در جهان توسعه یافته پایین تر است. لذا، با عنایت به بهبود شرایط زندگی جامعه و تمایل والدین به هزینه کردن برای آموزش هرچه بهتر تک فرزند خانواده، سرمایه گذاری بخش غیردولتی و خارجی در بخش آموزش به سرعت رشد کرد.
در حال حاضر تنها در شهرهای بزرگی مانند پکن و شانگهای صدها مدرسه ی مشترک چینی و خارجی به فعالیت آموزشی اشتغال داشته و ده ها هزار دانش آموز در این گونه مدارس به تحصیل می پردازند. این مدارس توسط چینی های خارج از کشور و سازمان ها و دانشگاه های بین المللی مانند مؤسسه ی زبان و تجارت شهر سیدنی، مؤسسات و مراکز دانشگاهی ژاپن، آمریکا، کانادا، انگلیس، هنگ کنگ، مالزی و... اداره می شوند. آنچه قابل توجه است، هزینه های تقریباً سنگین شهریه ی این مدارس است که اغلب والدین در یک رقابت و چشم و هم چشمی تنگاتنگ این هزینه ها را می پردازند[۱].
نیز نگاه کنید به
نظام آموزش، تحقیقات و فناوری چین؛ نظام آموزشی چین؛ احداث مدارس با سرمایه گذاری مشترک چینی و خارجی
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص۱۲۳۹.