احداث مدارس با سرمایه گذاری مشترک چینی و خارجی
به رغم گرایش شدید نسل جدید چینی برای تحصیل در خارج کشور، به نظر میرسد که هنوز بسیاری از مردم این کشور همچنان مایل به تحصیل در داخل کشور، بویژه در مدارس مشترک چینی و خارجی هستند که تعداد آنها مانند قارچ در سرتاسر چین در حال افزایش است. این مدارس اغلب توسط دانشگاهها، مؤسسات و یا سازمـانهای بینالمللی آموزشـی تأسیس و اداره می شوند. پس از عضویت چین در سازمان تجارت جهانی و افزایش نیازهای این کشور به افراد متخصص و تحصیل کرده در رشتههای مختلف از یک سو، و عدم پاسخگویی سرمایههای داخلی و سیستم سنتی گذشته آموزشی به این نیازها از سوی دیگر، دولت چین برای رفع این نیاز اساسی، طبق شرایط و مقررات خاصی به سرمایه گذاران خارجی مجوز فعالیت در عرصهی آموزشی این کشور را داد. کشور چین پس از ورود به سازمان تجارت جهانی، بازار تعلیم و تربیت خود را به روی سرمایه گذاران اعم از حقیقی و حقوقی با محدودیتهای نسبتاً کمتری گشود. چین معتقد است که دارای بزرگ ترین بازار بالقوهی آموزش و پرورش در جهان است و آمـار نشـان میدهد که پکنـیها برای بهبود زبان انگلیسـی خود سالانه بیش از 300 میلیون دلار هـزینه می کنند. هزینهی سالانهی آموزش و پرورش در چین هنوز نزدیک به ۱/۴ درصد از هزینهی تعلیم و تربیت عمـومـی در جهان توسعهیافته پایین تر است. لذا، با عنایت به بهبود شرایط زندگی جامعه و تمایل والدین به هزینه کردن برای آموزش هرچه بهتر تک فرزند خانواده، سرمایه گذاری بخش غیردولتی و خارجی در بخش آموزش به سرعت رشد کرد. در حال حاضر تنها در شهرهای بزرگی مانند پکن و شانگهای صدها مدرسهی مشترک چینی و خارجی به فعالیت آموزشی اشتغال داشته و دهها هزار دانش آموز در این گونه مدارس به تحصیل میپردازند.
این مدارس توسط چینیهای خارج از کشور و سازمانها و دانشگاههای بینالمللی مانند مؤسسهی زبان و تجارت شهر سیدنی، مؤسسات و مراکز دانشگاهی ژاپن، آمریکا، کانادا، انگلیس، هنگ کنگ، مالزی و... اداره می شوند. آنچه قابل توجه است، هزینههای تقریباً سنگین شهریهی این مدارس است که اغلب والدین در یک رقابت و چشم و هم چشمی تنگاتنگ این هزینهها را میپردازند.
نیز نگاه کنید به
نظام آموزش، تحقیقات و فناوری چین؛ نظام آموزشی چین؛ احداث مدارس با سرمایه گذاری مشترک چيني و خارجی
منبع اصلی
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی