بیانیه بالفور
الْفور، اِعْلامیّه، یادداشتی که آرثر جیمز بالفور وزیر امور خارجه انگلیس (۱۹۱۶-۱۹۱۹م) در ۲ نوامبر ۱۹۱۷م/۱۱ آبان ۱۲۹۶ش در پی مذاکرات و تلاش‌های سران صهیونیسم، خطاب به روتشیلد درباره نظر مساعد دولت انگلستان نسبت به تشکیل یک کشور یهودی در فلسطین ارسال کرد[۱].
بیانیه بالفور نطفه رژیم اشغالگر قدس (1917)
بعد از جنگ جهانی اول و تجزیه عثمانی، در سال 1917 با انتشار «بیانیه بالفور»[210] (Balfour)، فلسطین از سوی انگلستان، به قوم یهود اعطا شد؛ البته پیش از آن، در نخستین کنگره صهیونیستی در «بازلِ» سوئیس، در 1897م. «تئودور هرتزل»[211] (Theodor Herzl) (1904-1860) اعلامیه تشکیل دولت قوم یهود را رونمایی کرده بود. (همان)
همانطور که پیشتر بیان شد، انقلاب‌های متعددی در این برهه تاریخی برپا می‌شود. یکی از مهم‌ترین آنها، انقلاب فلسطین است؛ زیرا آژانس یهود در سال 1929 – که برای پذیرش ورود قوم یهود به فلسطین تأسیس شد - شروع به تلاش برای تأثیرگذاری بر گسترش جمعیت در فلسطین و پذیرش قوم یهود کرد و در بعضی مراحل نیز با قوای بریتانیایی برخورد داشت. در همان زمان، انقلاب فلسطین در داخل فلسطین ضد پذیرش ورود قوم یهود و ضد اشغال اراضی فلسطینی از سوی یهودیان رخ داد.
چیستی اعلامیه بالفور
اندیشه شکل‌گیری کشوری که یهودیان را در خود جای دهد به رهبری تئودور هرتزل و تشکیل اولین کنفرانس جهانی صهیونیسم در شهر بال سوئیس در سال 1987م نشان‌دهنده تلاش صهیونیست‌ها برای به‌دست آوردن تعهد یکی از ابرقدرت‌ها در جهت برپایی وطن ملی یهود بود. در همین ارتباط تلاش‌هایی برای گرفتن تعهد از عثمانی و آلمان انجام شد که به نتیجه نرسید. در نتیجه صهیونیست‌ها ناچار شدند منتظر حوادث بین‌المللی بمانند تا شرایط برای اجرای نقشه فراهم شود. جنگ جهانی اول بهترین فرصت را برای آنها فراهم کرد تا به این هدف خود جامه عمل بپوشانند[۲].
اما کشوری که به این هدف صهیونیست‌ها پاسخ مثبت داد انگلستان و وزیر امور خارجه آن، یعنی لرد بالفور، بود. منافع لندن که در آن مقطع با ایجاد یک میهن ملی برای یهودیان هماهنگ بود رهبران این کشور را بر آن داشت تا با صدور یک اعلامیه، بنیان سیاسی رژیم صهیونیستی را بنا نهند. این بیانیه که در سال 1917م و در اواخر جنگ جهانی اول صادر شد با آرمان‌های یهودیان برای ایجاد یک میهن ملی در فلسطین اعلام همبستگی کرد. اعلامیه در قالب نامه توسط لرد بالفور به لرد ادموند دو روچیلد، یکی از رهبران آن زمان جنبش صهیونیسم، فرستاده شد. جالب اینجاست که صدور اعلامیه توجه چندانی را به خود جلب نکرد و بسیاری گمان کردند که پس از مدتی به دست فراموشی سپرده خواهد شد، اما تاریخ چیز دیگری را نشان داد و این سند به یکی از مهم‌ترین اسناد بین‌المللی جنگ جهانی اول بدل شد[۳].
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ اعلامیه بالفور(1402). ویکی فقه . قابل بازیابی از:https://fa.wikifeqh.ir/
- ↑ ساقی،سیدابوالفضل(1398). اعلامیه بالفور: تاریخچه، اهداف و زمینه‌های صدور، تهران، پژوهش‌های حقوق و ادیان، ص 2.
- ↑ ساقی،سیدابوالفضل(1398). اعلامیه بالفور: تاریخچه، اهداف و زمینه‌های صدور، تهران، پژوهش‌های حقوق و ادیان، ص 2-3.
پیوند به بیرون
اعلامیه بالفور . ویکی فقه . قابل بازیابی از https://fa.wikifeqh.ir/
چرا اعلامیه بالفور توسط دولت انگلستان صادر شد؟. پژوهشکده تاریخ معاصر. قابل بازیابی از https://www.iichs.ir/fa/article/24406