رشد جمعیت امارات متحده عربی

  - مقایسه نرخ رشد: در سال ۲۰۲۴، نرخ رشد جمعیت امارات حدود ۱.۱۸ درصد برآورد شده است که نسبت به نرخ ۱.۵ درصد در سال ۲۰۱۵ کاهش‌یافته است. این کاهش به دلیل عوامل مختلفی همچون کاهش نرخ زادوولد و تغییرات در سیاست‌های مهاجرتی و اقتصادی رخ‌داده است.

  - تأثیر مهاجرت بر رشد جمعیت: بخش اعظم رشد جمعیت در امارات متحده عربی، ناشی از مهاجرت است. در دهه ۲۰۰۰، جذب نیروی کار برای صنایعی مانند ساخت‌وساز، گردشگری و انرژی، باعث افزایش چشمگیر جمعیت شد، اما این روند در دهه‌های اخیر کندتر شده است.

مهاجرت و جمعیت بومی

پراکندگی مهاجرین در امارات، بازیابی از : https://tgmresearch.com/uae-population-and-demographics.html

  - نقش مهاجرت: مهاجران تقریباً ۸۸ درصد از جمعیت امارات در سال ۲۰۲۴ را تشکیل می‌دهند که نسبت به ۸۰ درصد در سال ۲۰۱۵ افزایش داشته است. این افزایش عمدتاً به دلیل مهاجرت نیروی کار از جنوب آسیا، فیلیپین، و کشورهای عربی رخ‌داده است.بیشتر آمار مهاجرین از جنوب آسیا (58 درصد)، سپس از دیگر کشورهای آسیایی (17 درصد) و از کشورهای غربی (8.5 درصد) تشکیل گردیده است.

  - جمعیت بومی: جمعیت بومی اماراتی حدود ۱۵ درصد از کل جمعیت را در سال ۲۰۲۴ تشکیل می‌دهد که نسبت به ۲۰ درصد در سال ۲۰۱۵ کاهش‌یافته است. کاهش نرخ زادوولد در میان جمعیت بومی و ورود گسترده مهاجران از دلایل اصلی این کاهش است.

نرخ زاد و ولد و باروری

  - کاهش نرخ تولد: تعداد تولدها در سال ۲۰۲۴ کاهش‌یافته است. نرخ باروری در میان جمعیت بومی اماراتی از ۲.۵ فرزند در سال ۲۰۱۵ به ۲.۰ فرزند در سال ۲۰۲۴ کاهش‌یافته است. این کاهش نشان‌دهنده تغییرات اقتصادی و اجتماعی است که به‌ویژه میان جمعیت بومی اتفاق افتاده است.

https://www.khaleejtimes.com/uae/in-pictures-uae-flag-flies-high-as-emiratis-expats-come-together-in-nations-colours

  - افزایش اندک باروری: در مقابل، سیاست‌های دولت برای تشویق به زادوولد در میان جمعیت بومی موفقیت نسبی داشته است؛ به‌طوری که نرخ باروری زنان اماراتی از ۲.۳ در سال ۲۰۱۰ به ۲.۵ در سال ۲۰۲۴ رسیده است. بااین‌حال، این نرخ هنوز زیر سطح جایگزینی است.

پیش‌بینی جمعیتی آینده

  - استراتژی جمعیتی امارات: دولت امارات برنامه‌های بلندمدتی برای توسعه جمعیت بومی و کاهش وابستگی به نیروی کار مهاجر تدوین کرده است. این برنامه‌ها شامل استراتژی‌های جمعیتی برای سال‌های ۲۰۳۰ و ۲۰۵۰ هستند که هدف آن‌ها افزایش جمعیت بومی از طریق ارائه مشوق‌های اقتصادی و اجتماعی است.

  - پیش‌بینی رشد جمعیت: بر اساس پیش‌بینی‌ها، جمعیت امارات ممکن است تا سال ۲۰۳۰ به ۱۱ تا ۱۲ میلیون نفر برسد و در سال ۲۰۵۰ به ۱۵ میلیون نفر یا بیشتر. این رشد همچنان به میزان زیادی وابسته به مهاجرت خواهد بود، اما دولت در تلاش است تا با افزایش نرخ زادوولد بومی، جمعیت بومی را نیز افزایش دهد.

چالش‌های اجتماعی و اقتصادی

  - چالش‌های ناشی از مهاجرت: مهاجران نقش کلیدی در اقتصاد امارات بازی می‌کنند، اما افزایش تعداد آن‌ها چالش‌هایی در زمینه مدیریت منابع انسانی و همگرایی اجتماعی به همراه داشته است. دولت امارات سعی دارد با افزایش فرهنگ بومی و ناسیونالیسم، بر این چالش‌ها غلبه کند.

  - کیفیت زندگی و امید به زندگی: بهبود خدمات بهداشتی و کیفیت زندگی، منجر به افزایش امید به زندگی در میان مردان و زنان اماراتی شده است. در سال ۲۰۲۴، امید به زندگی مردان ۷۸ سال و زنان ۸۲ سال است. نرخ مرگ‌ومیر نوزادان نیز کاهش چشمگیری داشته و به ۵.۳ در هر ۱۰۰۰ تولد رسیده است.

نویسنده: نرگس شکوری

نیز نگاه کنید به

جغرافیای انسانی روسیه؛ جغرافیایی جمعیتی در چین؛ جغرافیای انسانی سودان؛ جغرافیای انسانی اردن؛ جغرافیای انسانی ژاپن؛ جغرافیای انسانی کانادا؛ جغرافیای انسانی کوبا؛ جغرافیای انسانی لبنان؛ جغرافیای انسانی تونس؛ جغرافیای انسانی مصر؛ جغرافیای انسانی ساحل عاج؛ جغرافیای انسانی مالی؛ جغرافیای انسانی افغانستان؛ جغرافیای انسانی تایلند؛ جغرافیای انسانی آرژانتین؛ جغرافیای انسانی فرانسه؛ جغرافیای انسانی اسپانیا؛ جغرافیای انسانی اوکراین؛ جغرافیای انسانی سوریه؛ جغرافیای انسانی قطر؛ جغرافیای انسانی اتیوپی؛ جغرافیای انسانی سیرالئون؛ جغرافیایی انسانی سنگال؛ جغرافیای انسانی زیمبابوه؛ جغرافیای انسانی گرجستان؛ جغرافیای انسانی تاجیکستان؛ جغرافیای انسانی قزاقستان؛ جغرافیای انسانی بنگلادش