روابط علمی و دانشگاهی سنگال و ج.ا.ایران
در سال 1398 طی ملاقات رییس موسسه فنی و حرفهای پرومکابیل (Poromekabil) کشور سنگال با آقای ابراهیم صالحی عمران رئیس دانشگاه فنی حرفهای ایران ضمن بازدید از دانشکده های دانشگاه فنی و حرفهای شهر تهران، لیست ۵۰ دوره کوتاه مدت آموزشی فنی و حرفهای و مهارتی به طرف سنگالی ارائه شده است. طرف سنگالی نیز با اعزام ۱۴۱ نفر در ۱۱ رشته برای حضور در دوره های کوتاه مدت در دانشکده های فنی و حرفهای موافقت نمود و از بهمن این سال همکاری مشترک دانشگاه فنی و حرفهای با موسسه فنی و حرفهای کشور سنگال آغاز گردیده است.
این دوره ها بر حسب رشته های مختلف ۳۰ الی ۴۰ ساعت بوده و به زبان فرانسه و با حضور مترجم برگزار می گردد. طرف سنگالی برای دوره های کوتاه مدت در گام نخست برگزاری رشته های صنایع چوب، مبلمان، جواهر سازی، مکانیک عمومی، کار روی چرم، سفال و سرامیک، جوشکاری، صنایع دستی چوبی، مکانیک خودرو، طراحی لباس، الکترومکانیک و برق خورشیدی را درخواست کرده است. رییس وقت دانشگاه فنی و حرفهای مطرح نموده است. در گام بعدی و در راستای اجرای تفاهم نامه همکاری، دانشگاه تعداد ۱۰۰ رشته تحصیلی در مقاطع کاردانی و ۶۰ رشته کارشناسی به طرف سنگالی پیشنهاد کرده که دواطلبان پس از طی دوره های بین المللی مکالمه زبان فارسی و اعلام فهرست رشته های درخواستی، از بهمن ماه 1399 در دانشکده های فنی و حرفهای مشغول به تحصیل خواهند شد[۱].
زمینه ها و راهکارهای مناسب برای ایجاد یا توسعه روابط فرهنگی، موانع و مشکلات
زمینه و راهکار توسعه روابط فرهنگی دو کشور می تواند استفاده مناسب از دیپلماسی عمومی باشد. دیپلماسی عمومی یک کشور با هدف اثرگذاری بر مردم کشوری دیگر است که تلاش می کند تا نفوذ خود را از طریق عوامل دولتی و غیر دولتی در کشور هدف افزایش داده و زمینه و بستر همکاری های سیاسی، اقتصادی دو کشور را فراهم کند. برای برآورد میزان اثر بخشی فعالیت های دیپلماسی عمومی ج.ا. ایران در منطقه غرب آفریقا و کشور سنگال دو عامل را باید به طور مجزا مورد توجه قرار داد. عامل اول به میزان و حفظ محبوبیت نظام و رهبران سیاسی ایران در منطقه مورد نظر و عامل دوم به بررسی میزان رشد همکاری های سیاسی - اقتصادی دو کشور در بازه زمانی بعد از انقلاب اسلامی باید توجه شود. اگر چه میزان همکاری های سیاسی - اقتصادی دو کشور به غیر از عامل دیپلماسی عمومی به عوامل اثر گذار دیگری مانند اراده واقعی سیاست گذاران، نفوذ سایر کشورها رقیب در منطقه هدف، فراهم بودن امکانات مادی و زیر ساخت های لازم دو کشور برای ارتقا روابط سیاسی، اقتصادی و تجاری نیز نیاز است مورد توجه قرار گیرد تا دیپلماسی عمومی اثر بیشتری در این کشور داشته باشد.
با توجه به مبحث کلی فوق پیشنهادات و راهکارهای گسترش روابط فرهنگی می تواند شامل موارد ذیل شود:
- تهیه و تنظیم و ابلاغ راهبرد روابط فرهنگی در سنگال حداقل برای یک دهه؛
- تلاش برای جلب اعتماد مسئولان دولتی سنگال برای داشتن روابطی مستحکم و پایدار- حفظ و ارتقاء روابط فرهنگی گذشته؛
- گسترش و تعمیق روابط با علما، شیوخ و رهبران فرقه های تصوف در سنگال- گسترش روابط علمی – دانشگاهی میان دو کشور؛
- ارتقای مبادله هیات های قرآنی، ورزشی و هنری میان دو کشور؛
- تلاش برای تحکیم وحدت اسلامی و تقریب مذاهب و اجتناب از اقدامات حساسیت بر انگیزه فرقهای و مذهبی؛
- ایجاد همکاری های سینمایی و رادیو تلویزیونی و خبری میان دو کشور؛
- ایجاد همایش های علمی، فرهنگی و نمایشگاه های فرهنگی، هنری و تجاری مستمر میان دو کشور؛
- ایجاد مرکز ایران شناسی و اسلام شناسی با گرایش معارف اهل البیت، ایجاد مدارس عالی ایرانی با گرایش های فنی و حرفهای در سنگال؛
- گسترش برنامه های ماهوارهای صدا و سیمای ایران در این کشور؛
- ایجاد ایستگاه رادیو و تلویزیون مشترک ایرانی- سنگالی؛
- ایجاد مراکز درمانی و بهداشتی و آموزش فنی – حرفهای ایران در این کشور؛
- ایجاد شعبه های دانشگاهی ایران مانند پیام نور یا جامع علمی کاربردی یا پردیس بین الملل بعضی از دانشگاه های مادر ایران در این کشور و.. می تواند زمینه گسترش روابط فرهنگی دو کشور را بیش از پیش توسعه دهد.
عمده موانع و مشکلات گسترش روابط فرهنگی با سنگال فقدان هماهنگی های لازم میان نهادهای ایرانی در حوزه روابط فرهنگی در این کشور- حساسیت برخی از کشور ها نسبت به فعالیت های مرتبط با انقلاب اسلامی در این کشور – فعالیت های فرهنگی دولت های رقیب و متخاصم مثل عربستان سعودی، ترکیه، فرانسه، رژیم صهیونیستی، آمریکا و... - تبلیغات رسانهای گسترده دول غربی در مورد اسلام هراسی، ایران هراسی و شیعه هراسی در این کشور- اثر پذیری رو به رشد جامعه سنگال از فرهنگ غربی به دلیل ضعف زیر ساخت های فرهنگی این کشور- خطر گسترش جریان های سلفی- تکفیری شمال آفریقا که تا مرز های این کشور آمده است و... می باشد.
نیز نگاه کنید به
روابط علمی و دانشگاهی ایران و فرانسه؛ روابط علمی و دانشگاهی ایران و تایلند
کتابشناسی
- ↑ صالحی عمران،ابراهیم. (1399). بازیابی شده در تاریخ 26/08/1399 از:https://www.mehrnews.com/
منبع اصلی
بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401). جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)
نویسندگان مقاله
محمدعلی بصیری و ریحانه فتحی پور