سیاست خارجی و کنشگری فراملی اوکراین در حوزه سیاسی و امنیتی

از دانشنامه ملل

اوکراین موافقتنامه اتحاد با روسیه و جمهوری‌های دیگر را تهدیدی برای استقلال خود قلمداد می‌کرد. از همین رو از ورود به هرگونه اتحاد سیاسی و گمرکی جدید با کشورهای مذکور خودداری کرد. کراوچوک دردسامبر 1991 با ورود به CIS موافقت کرد، اما از امضای قراردادهایی چون مجمع بین المجالس، قرارداد چهارجانبه با روسیه، قزاقستان، قرقیزستان و بلاروس خودداری کرد. اوکراین از اتحاد کشورهای بالتیک و دریای سیاه پشتیبانی کرده است، با این وجود نمی‌تواند واقعیت‌های تاریخی و ژئوپولیتیکی خود را انکار کند، اوکراین به جمهوری‌های پیشین اتحاد شوروی و به ویژه روسیه وابستگی‌های گوناگون اقتصادی دارد. البته این وابستگی از سوی روسیه نیز وجود دارد.

در بخش تسلیحات طراحی و ساخت هواپیماهای آنتونوف 224که مرکز آن در شهر کی یف و خارکف است، طراحی و ساخت کشتی‌های جنگی و ترابری در کی یف،خرسون و بندر میکلایف در دریای سیاه، موشک‌های دوربرد در دنیپرپتروفسک و تانک‌های تی 80، و نیز طراحی و اجرای سیاست صدور تسلیحات اوکراین با همکاری و تفاهم روسیه صورت می‌گیرد.از نظر جغرافیایی و ترانزیتی هم ارتباط اوکراین با کشورهای آسیای مرکزی و قفقاز و خاورمیانه، هند، چین و کشورهای جنوب شرقی اسیا از حریم هوایی روسیه امکانپذیر است.

میان اوکراین و بلاروس پنج توافقنامه وجود داردکه قرارداد همبستگی ،دوستی و همکاری مهم ترین آن‌هاست. همچنین اختلاف‌های مرزی و ملی واصول مربوط به مالکیت بین دو کشور حل شده است.   

اختلاف روسیه و اوکراین در مورد چگونگی تقسیم ناوگان دریای سیاه، دو کشور را تا آستانه بحران سیاسی پیش برد. محل استقرار این ناوگان در بندرسواستوپل در کریمه و در قلمرو اوکراین است. کوچما و یلتسین در ماه مه 1997 قرارداد دوستی و همکاری دو کشور را امضا کردند تا در پرتو آن به این اختلاف هم پایان دهند. در نتیجه برای اولین بار روسیه استقلال اوکراین را مورد شناسایی قرار داد. اوکراین با فروپاشی اتحاد، مشی غرب گرایانه و تحکیم پیوندهای خود را با اروپا و آمریکا در الویت قرار داد. بنابراین در همان حال که با روسیه و بلاروس سی ای اس را بوجود آورد، به سازمان کشورهای ساحلی دریای سیاه و سپس گوام (1997)پیوست. اوکراین تلاش کرد با توسعه روابط با گروه بندی‌های گوناگون منطقه ای، دستیابی به منافع بیشتر را عملی سازد. در فوریه 1994 اوکراین به برنامه مشارکت برای صلح ناتو پیوست و از نوامبر 1995 به عضویت شورای اروپا درآمد، در حالی که قرارداد همکاری با اتحادیه اروپا را در 1994 امضاء کرده بود.[۱]

نیز نگاه کنید به

سیاست و حکومت اوکراین؛ روابط خارجی اوکراین

کتابشناسی

  1. کولایی ،الهه، تیشه یار، ماندانا (1385). سازمان پیمان آنلانتیک شمالی، دگرگونی در ماموریت و کارکردها،فصلنامه ژئوپلیتک.2(3و4)،

منبع اصلی

موسسه ایراس(1392). جامعه و فرهنگ اوکراین. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار).