صنایع دستی در سریلانکا

از دانشنامه ملل

هنرهای دستی

سریلانکایی‌ها هنرهای دستی غنی، متنوع و فراوانی دارد  که همه نشان دهنده سابقه و قدمت تاریخ و تمدن یک ملت و کشور هستند.[۱]

هنر ساخت ماسك

ماسک یک پوشش تزئینی صورت است که در رقص های سنتی سریلانکایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در زمان‌های اولیه ماسک در مراسم مذهبی، تئاتر و برای رقص های مخصوی درمان بیماران استفاده می‌شده است. مردم بر این باور هستند که ماسک ها قدرت درمانی دارند. بیشتر ماسک‌ها از چوب سبکی به نام کادورو ساخته شده‌اند .[۲]

سفالگری

سفالگری یکی از قدیمی‌ترین هنرهای دستی سریلانکا است و همچنان تعداد زیادی از لوازم خانه و آشپزخانه سفالی هستند. حدود 70 درصد از ظروف و دیگ‌های آشپزی بعضی از گروه های اجتماعی همچنان سفالی و گلی  است. علاوه بر این محصولات دیگری مانند ظروف دکوری وگلدان های تزیین شده و مانند آن ها که کاربرد سوقاتی دارند از سفال درست می‌شوند.[۳]

طراحی پارچه

در زبان سینهالی، به این هنر پتیکارا(Petikada) می‌گویند، که نقاشی بر روی پارچه نمونه‌های مهمی از سبک نقاشی مردمان کندی است. آثار مختلفی از قرن دوم تا قرن نوزدهم به هنر نقاشی روی پارچه (قلمکاری) در سریلانکا اشاره هایی دارند. منشأ این سبک هنری که تا قرن هجدهم توسعه بیشتری نیز یافته در پوششی از ابهام است؛ چرا که در سبک آن با سبک قبل از قرن سیزدهم متفاوت است.  بعضی معتقدند طراحی روی پارچه هنری اندونزیایی است هر چند در سریلانکا به یک سبک خاصی گسترش یافته است. انواع  گوناگونی از طراحی پارچه که در سرتاسر جزیره به فروش می رسند. بعضی از مهمترین و اصلی‌ترین طراحی‌های روی پارچه مخصوص شهر کندی است. نقاشی‌های آب رنگ روی پارچه در خیابان پرادنیا در حومه شهر زبانزد است [۴].[۵]

جواهرات

سریلانکا تولید کننده مرغوب ترین جواهرات دنیا است. فروش جواهرات کمک قابل توجهی را به اقتصاد کشور می کند. دو نوع روش سنتی و هنری برای ساخت جواهرات در کشور رایج است که یکی مربوط به شهر گال و دیگری شهر کندی است. مردم گال به کار هنری روی سنگ‌های قیمتی و مردم کندی به هنر نقره کاری و کار روی فلز شهرت دارند.[۶]

آثار برنجی و چوب

اقلام و کالاهای برنجی شامل جعبه‌ها، سینی‌ها، آواژورها، لولای در، گلدان‌ها و چراغ‌های نفتی هنرمندانه با هنر قلمزنی تزئین شده‌اند. مردم این سرزمین همچنین از چوب نی خیزران برای ساخت اقلامی چون کیف‌، سبد، حصیر، رومیزی‌ و صندلی‌ استفاده می کنند [۷].[۸]

نیز نگاه کنید به

صنایع دستی در روسیه؛ صنایع دستی در تونس؛ صنایع دستی در ژاپن؛ صنایع دستی در کوبا؛ صنایع دستی و تجارت فرهنگی در چین؛ صنایع دستی در سنگال؛ صنایع دستی افغانستان؛ صنایع دستی در آرژانتین؛ صنایع دستی در مالی؛ صنایع دستی در ساحل عاج؛ صنایع دستی در زیمبابوه؛ صنایع دستی در تایلند؛ صنایع دستی در اسپانیا؛ صنایع دستی در اردن؛ صنایع دستی در اتیوپی؛ صنایع دستی در سیرالئون؛ صنایع دستی در قطر

کتابشناسی

  1. رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
  2. رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
  3. رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
  4. M.H.Syed. (2007). World Infopedia Srilanka. New Delhi: Pragun Publication.
  5. رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
  6. رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
  7. M.H.Syed. (2007). World Infopedia Srilanka. New Delhi: Pragun Publication.
  8. رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)