مدارس خصوصی در چین باستان

از دانشنامه ملل


در طول تاریخ، مدارس خصوصی، با موفقیت بار مسئولیت آموزش ابتدایی در جامعه ­ی فئودالی را بر دوش کشیده و از تلاش­ های ناچیز دولت حمایت کرده است. از آنجا که دولت از نظر مالی مشکل اداره­ ی مدارس ابتدایی را داشت، این مسئولیت را مدارس خصوصی بر دوش کشیدند. این مدارس بنیاد آموزش در جامعه ­ی فئودالی را شکل دادند، و در طول قرن­ ها معلمان زیادی به تدریج گروه کاملی از متن­ ها و کتاب­ های آموزشی معلومات عمومی، اخلاقیات و ... را تولید کرده، و جذب این گونه مدارس شدند.

  • اولاً، آن­ ها بر ترکیب آموزش و تحقیق تأکید داشتند و جو آزاد بحث و مناظره پیرامون مشکلات علمی در آنجا پرورش می­ یافت؛
  • دوماً، آموزشگاه ­ها بر ترکیب دانشجویان، بین مطالعات خصوصی و راهنمایی معلمان تأکید داشتند، و بر اهمیت پرورش توانایی و استعداد دانشجویان برای تعقیب مطالعات مستقل خود اصرار می ­کردند؛
  • سوماً، آنان در نظر داشتند محیطی طبیعی و ایده ­آل (ساختمان محیط آموزشگاه) و یک محیط فرهنگی هماهنگ (رابطه­ ی بین دانشجویان و اساتید) ایجاد کنند، و سنت خوب احترام گذاشتن دانشجویان نسبت به استادان، و محبت استادان نسبت به شاگردانشان را به ارث گذاشته و توسعه دهند.

به طور خلاصه، سیستم مدرسه ­ای در جامعه ­ی فئودالی چین اساساً ترکیبی از مدارس دولتی، مدارس خصوصی و مدارج عالی تر آن­ ها، آموزشگاه ­های عالی بود. مدارس دولتی نقش اساسی در جامعه ­ی فئودالی داشتند، ولی وقتی که این نوع از مدارس دولتی با سقوط سلسله­ ها تنزل می ­کردند، به جای آن­ ها مدارس خصوصی توسعه یافته و پیشرفت می ­کردند. قابل ذکر است که ساختار دوره­ های آموزشی در سرتاسر چین بر محور آموزش ­های اخلاقی به عنوان پایه و اساس آموزش متمرکز، و از ویژگی ­های اصلی آموزش سنتی و اخلاقی بود.[۱]

نیز نگاه کنید به

نظام آموزش و پرورش در چین باستان؛ جامعه برده داری و ظهور و سقوط مدارس ابتدایی در چین؛ جامعه فئودالی و شبکه های متنوع مدارس در چین

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص۱۲۱۲.