معماری در اسپانیا در قرن نوزدهم
در این قرن شاهد ظهور چندین سبک از معماری هستیم. در نیمه دوم قرن نوزدهم، معمارانی كه در سبکهای مختلف نئوگوتیک، نئوكلاسیک، نئوبیزانسی، نئورمانسک و چندین و چند سبک دیگر به فعالیت میپرداختند، سبكی را به وجود آوردند كه گلچینی از تمامیاین سبکها محسوب میشد.
این سبک كه اکلکتیسیزم (Eclecticism) نام داشت، بناهایی همچون بانک ریو دِ لا پلاتا (Rio de la Plata bank) و بیمارستان لابوررس (Laborers) را از خود باقی گذاشته است. نئومودخارها نیز توانستند سبک خود را در خارج از اسپانیا گسترش دهند.
امیلیو رودریگوئز آیوسو (Emilio Rodriguez ayuso) از سردمداران این سبک در معماری اسپانیا به شمار میرود. استفاده از طاقهای نعل اسبی و آجركاریهایی با طرحهای انتزاعی در سطوح خارجی بنا، از المانهایی بود كه معماران این سبک از پیشینیان خود وام گرفته بودند. معماری شیشه و آهن به عنوان مواد خام اصلی در ساختمان سازی، بعد و در طول انقلاب صنعتی از دیگر اتفاقات مهم دنیای معماری در قرن نوزدهم بود.
از معماران خوشنام اسپانیایی كه همگام با سایر كشورهای اروپایی در همه گیری این گونه از معماری فعالیت میكردند، میتوان به آلبرتو دل پالاسیو (Alberto del Palacio) و ریکاردو بوسکو (Ricardo bosco) اشاره كرد[۱].
نیز نگاه کنید به
هنر اسپانیا؛ معماری در اسپانیا؛ معماری خرسنگی در اسپانیا؛ معماری ايبرييايی و سلتی در اسپانیا؛ معماری آستوريان در اسپانیا؛ معماری بسيگودی در اسپانیا؛معماری آندلس در اسپانیا؛ معماری اسپانیا در دوره رنسانس؛ معماری سبک باروک در اسپانیا؛ معماری نئو کلاسیک در اسپانیا؛ معماری مدرن کاتالانی در اسپانیا؛ معماری مودخار؛ معماری گوتیک
کتابشناسی
- ↑ فاخری، مهدی(1392). جامعه و فرهنگ اسپانیا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)