موزه کاخ(قصر) چین

از دانشنامه ملل

موزه کاخ در مرکز پکن، پایتخت چین واقع و در 10 اکتبر سال 1925 تاسیس شده و بزرگترین موزه در چین به شمار می رود. این موزه در زبان چینی به نام " بنفش " یا همان شهر ممنوعه نیز شناخته می شود. محل موزه شهر ممنوعه  دارای 720000 متر مربع مساحت است و پیشتر کاخ بیست و چهار امپراتور از سلسله های مینگ و چینگ بوده است. این  موزه همچنین دارای بزرگترین و کامل ترین گروه ساختمانی معماری و تالارهای باستانی چین است. ساخت این مجموعه در سال 1420میلادی و در هجدهمین سال حاکمیت امپراتور یونگله آغاز شد، و دارای580 سال قدمت است. شهر ممنوعه بیش از 70 سالن در اندازه های مختلف داشته و شامل بیش از 9000 اتاق است. این سالن ها در امتداد یک محور شمالی-جنوبی واقع و در دو طرف به تقارن شرقی-غربی امتداد یافته و مرکز آن نه تنها از شهر ممنوعه بنفش می گذرد، بلکه از جنوب تا دروازه یونگ دینگ و از شمال تا برج ناقوس به طول حدود هشت کیلومتر ادامه دارد. عبور این خط محوری از کل شهر پکن، نمادی است از محوریت قدرت امپراتوری که تخت امپراتوری در مرکز این خط قرار دارد.  این مجموعه ساختمانی بیانگر هنر سنتی چین در محیط منحصر به فرد سبک معماری چین است.

موزه کاخ دارای تالارهای متعددی به شرح زیر است:

تالار «تَیخِه» در شهر ممنوعه

تالار تَیخِه(Taihe) با 28 متر ارتفاع بزرگترین تالار این مجموعه با فضایی در حدود 2380 متر مربع در موزه کاخ است. گلدان قرمز لاکی به ارتفاع حدود دو متر در مرکز آن که روی آن تخت اژدهای طلایی حکاکی شده است. پشت سر آن پرده ای با اژدها و در دو طرف ستون های طلایی با اژدهای طلایی نیرومند که به سمت بالا پیچیده و در سقف فرورفته با مروارید نقره ای که از دهانش آویزان است حکاکی شده است. تالار تَیخِه محل برگزاری مهمترین مراسم امپراتور، مانند مراسم تحلیف  امپراتور، سالروز تولد، آغاز سال نو، فرا رسیدن زمستان و غیره بوده است. پشت تالارتَیخِه، تالار «جونگخه(Zhonghe)»، قرار دارد. زمانی که امپراطور در آستانه انجام امور مهم تشریفاتی بود، ابتدا در این ساختمان استراحت می کرد و پذیرایی می شد.

تالار هنر "در طول تاریخ سلسله های مختلف"

این تالار در سالن “بائوخِه(Baohe)” و در زیرمجموعه ساختمان هایی در شرقی و غربی آن واقع شده و گنجینه های تاریخی که از دوران جوامع اولیه تا دوران سلسله چینگ را شامل می شود در آن به نمایش گذاشته شده است. در مجموع حدود 6000 سال تاریخ چین از طریق 1600 اثر تاریخی در این تالار نمایش داده می شود. این آثار مربوط به دوره هایی از جوامع اولیه تا دوره بهار و پاییز، دوران کشورهای هم ستیز، دوره سلسله سونگ، و گنجینه های باستانی خوشنویسی می باشند.

اشیاء متعلق به سلسله های یوان، مینگ و چینگ در راهرو شرقی کاخ «چیانچینگ( Qianqing)»واقع شده است. در این اتاق چهار نوع از اشیاء مختلف شامل  گنجینه شخصی امپراتور، موسیقی آلات دربار، لباس های امپراتور، و اسلحه ها به نمایش گذاشته شده است. سالن نمایشگاه اسباب بازی های دوران چینگ شامل آثاری که بیشتر در قرن های هجدهم و نوزدهم ساخته شده و توسط کشورهای سوئیس، فرانسه، انگلستان و آلمان به دربار چینگ اهدا شده نمایش داده شده است.

تالار نمایش آثار برنزی

این آثار در دو کاخ به نام‌های کاخ "جَی(Zhai)" و کاخ “جینگرن”(Gingren)واقع شده است.  حدود 400 قطعه اثر از دوره های شانگ(shang) و جو(Zhu) تا دوره های مختلف در آن به نمایش گذاشته شده است. در دوران کشورهای هم ستیز و جامعه برده داری شانگ و جو، برنز مورد توجه قرار گرفته و به عنوان اشیای تشریفاتی موقعیت افراد را متمایز می کرد. در دوره کشورهای متخاصم، اقلامی مانند سکه، تمبر یا مهر، شماره، دستگاه های اندازه گیری و غیره ساخته شد که در واقع دوران فئودالی ساخته شده و استفاده می شد.

تالار سرامیک

آثار سرامیکی و سفالین در دو کاخ به نام های کاخ "چِنگ چیان(Chengqian)" و کاخ "یونگ خِه(Yonghe)"قرار دارد و شامل چهار اتاق است که حدود 700 اثر در آنها به نمایش گذاشته شده است. چین سرزمین است «سرامیک و سفال‌های نقاشی شده» است که ازحدود 6000 سال پیش در این کشور وجود داشته که تا دوران سلسله شانگ، ظروف چینی بدوی ساخته می شدند تا این که بعد از 1000 سال، چینی واقعی در دوره سلسله هان شرقی ساخته شد.

تالار نگارخانه چهار گنجینه اندیشمندان

کاخ «جونگ چووی(Zhongcui)» یکی از تالارهای شش کاخ شرقی بود، اما در حال حاضر به عنوان سالن چهار گنجینه نگارخانه اندیشمندان نام گذاری شده که شامل قلم مو، جوهر، کاغذ و جوهر دان می شود که هر کدام از زیبایی و درجه بالایی از مهارت فنی و زیبایی شناختی را به خود اختصاص داده اند. کاغذ و جوهردان، قلم موها و جوهرهایی که در این سالن به نمایش گذاشته شده اند از دوران سلسله های مختلف باقی مانده است.

گالری هنرهای دستی دوران مینگ و چینگ

انبوهی از اقلام صنایع دستی دوران سلسله های مینگ و چینگ که توسط کاخ جمع آوری شده است در کاخ «جینگ یانگ(Jingyaing)» به نمایش گذاشته شده است. تنوع اقلام در اینجا شامل اشیاء لاکی یشمی، شیشه ای، مینا کاری، طلا کاری و سایر اشیاء فلزی، و همچنین بامبو، چوب و عاج حکاکی شده می شود.

گالری ساعت

تالار «فِنگ شیان(Fengxian)» سالنی است که امپراطوران سلسله چینگ الواحی از اجدادشان را پیشکش می کردند؛ اکنون این تالار به گالری ساعت تبدیل شده است. این ساعت ها عمدتاً در دوره های «چیانگ لونگ(Qianglong)» و «جیاچینگ(Qianglong)» از سلسله چینگ (1736-1820) جمع آوری شده اند. برخی از آنها در گوانگجو و سوجو و همچنین کارگاه داخل کاخ ساخته شده و بقیه از انگلستان، فرانسه و سوئیس.  آورده شده اند. ساعت های ساخت چین بیشتر با طلا، مروارید، یشم و سنگ های قیمتی تزئین شده و فرم آنها منعکس کننده اشکال معماری سنتی مانند پاگوداها، برج ها و مناظر مینیاتوری است و ساعت های ساخت انگلستان، فرانسه و سایر کشورها نیز به نوبه خود از سبک و معماری غربی تقلید کرده اند.

تالار نقاشی

آثار نقاشی در سالن های «خوانگ جی(Huangji)» و «نینگ شو(Ningshou)» به نمایش گذاشته شده اند. حدود یک صد هزار اثر نقاشی‌ در این سالن نگهداری می‌شود که در بر دارنده آثاری از دوران های «جین» تا سلسله چینگ و شامل نقاشی و خوشنویسی بسیاری از استادان مشهور و به نامی همچون گنجینه های لو جی(Lu Ji)(261-330 سلسله جین)، یان لیبن(Yan liben)(601-673 سلسله تانگ)، گوخونگ جونگ(Gu Hong Zhong)، دوران سلسله تانگ جنوبی، جانگ زِدوان( Zhang Zeduan)( نقاش معروف دوران سلسله سونگ)، همچنین یان جِن چینگ(Yan Zhengqing)(709-785 خطاط سلسله تانگ)، لیو گونگ چوان(Liu Gogquan) (778-865 خوشنویس دوران سلسله تانگ)، می فو(Mi Fu) (1051-1107نقاش و خوشنویس سونگ شمالی) است و آثار نقاشان دوران سلسله های مینگ و چینگ نیز گاهگاهی در این سالن به نمایش گذاشته می شوند.

سالن تالار کتیبه ها

کتیبه‌ها،  و مهرهایی از سلسله‌های مختلف در این سالن و گالری کتیبه های تالار هوانگجی(Huangji)به نمایش درآمده است.

گالری جواهرات

جواهرات گوناگونی در سه سالنی که قبلاً برای مقاصد دیگر بوده اما برای تشکیل این نمایشگاه افتتاح شد به نمایش گذاشته شده است. در این سالن آثاری از طلا ، نقره، یشم و اقلام عجیب و غریب جمع آوری شده توسط دربار چینگ به نمایش گذاشته شده است که از آنها در موارد مختلف از جمله مراسم تشریفات، قربانی، تزیین لباس، تزیینات و لوازم روزانه زندگی، و همچنین برای تزیین اتاق های دادگاه، استفاده می شد[۱].

نیز نگاه کنید به موزه های چین؛ موزه آرمیتاژ سنت پترزبورگ

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1402). جامعه و فرهنگ چین.