پروژه های آموزشی غیر دولتی در چین

از دانشنامه ملل

اجرای پروژه های آموزشی غیردولتی هم­چون «پروژه­ ی امید» (Project Hope) و «پروژه­ ی غنچه­ ی بهار» (Project Spring Bud) و پروژه ­­های دولتی «آموزش اجباری 9 ساله» و «آموزش اجباری روستایی» از جمله نهادهایی هستند که در کنار وزارت آموزش و پرورش در امر توسعه ­ی آموزشی تلاش­ های فراوانی نموده ­اند.

آموزش روستایی در چین

پروژه ­ی آموزشی «امید»

در دهه ­ی 1990 میلادی، از سوی بنیاد توسعه ­ی جوانان چین، پروژه­ ی آموزشی «امید» با هدف جلوگیری، کاهش، و به تحصیل بازگرداندن دانش آموزانی که به دلایل اقتصادی از ادامه­ ی تحصیل باز می­مانند، به ویژه در مناطق محروم و روستایی، تأسیس شد. منابع مالی این پروژه از طریق جمع آوری کمک­ های مردمی از داخل و خارج کشور تأمین می گردد.

«پروژه­ ی امید» گسترده ­ترین نهاد غیردولتی است که طی 20 سال گذشته توانسته بیش از 2/3 میلیارد یوان کمک­ های مردمی جمع آوری و از این طریق 9/2 میلیون دانش آموز ترک تحصیل کرده را برای ادامه­ ی تحصیل کمک مالی کند. این پروژه هم­چنین هزینه­ ی ساخت 12700 باب مدرسه، و برگزاری دوره­ های باز آموزی معلمان 30 هزار روستا را تأمین کند. این پروژه در تغییر سرنوشت دانش آموزان بسیاری مؤثر بوده و حساسیت دولت و جامعه را نسبت به ضرورت توسعه ­ی آموزش در مناطق محروم کشور جلب نموده است.

پروژه­ ی آموزشی «غنچه­ ی بهار»

این پروژه در سال 1989 میلادی، از سوی بنیاد کودکان و نوجوانان چین راه اندازی شد. هدف این پروژه بازگرداندن دانش آموزان دختر ترک تحصیل کرده در مناطق محروم به مدرسه و ادامه­ ی تحصیل آن­ ها بود. بودجه­ ی این پروژه از منابع مختلف غیردولتی تأمین می­ شود. این تشکیلات تا سال 2007 میلادی، بیش از 600 میلیون یوان کمک مردمی جمع آوری و از آن برای کمک به بازگردان ۱/۷ میلیون از دختران ترک تحصیل کرده ­ی 30 استان و منطقه به مدرسه جهت ادامه­ ی تحصیل استفاده کرده و بیش از 600 مدرسه­ ی دخترانه و 5000 کلاس در این مناطق ایجاد کرده است. این پروژه هم­چنین، توانسته برای 416 هزار از دختران و زنان محروم دوره­ های کارآموزی برگزار و ایجاد شغل نماید.[۱]

نیز نگاه کنید به

مدیریت آموزش و پرورش در چین معاصر؛ منابع مالی بخش آموزش در چین؛ پروژه های آموزشی دولتی در چین

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص۱۲۲۱.