پیشینه آموزش سنگال
در میان کشور های آفریقایی سیستم آموزش و پرورش کشور سنگال برای دولت این کشور بسیار حایز اهمیت است، زیرا جمعیت آن بسیار جوان است. حکومت وقت فرانسه جهت بر طرف نمودن نیاز های خود به پرسنل محلی آموزش دیده جهت ادارهی مستعمرات، اقدام به تربیت و آموزش مردم این کشور زیر نظر معلمان فرانسوی نمود. آنها پس از اتمام تحصیلات به عنوان معلم، کارمند و غیره در خدمت نظام استعمار فرانسه به کار مشغول شدند. در کنار آن برخی افراد ثروتمند نیز فرزندان خود را جهت فراگیری علوم به مدارس فرانسویان اعزام می کردند و تا مدت ها نیز موسسات آموزشی در سطح متوسطه در غرب آفریقا تنها در سنگال وجود داشت. پس از استقلال سنگال در سال 1960، سیستم آموزشی این کشور رشد بسیار قابل توجهی داشته و بومی سازی شده است.[۱]
امروز به علت کمبود بودجه و امکانات، دولت سنگال نیمی از سیستم آموزش و پرورش را به بخش خصوصی داده است. در کنار مدارس و دانشگاه های دولتی تعداد زیادی مدرسه و دانشگاه خصوصی وجود دارد که پیشرفت های زیادی را طبق تقاضاهای متعدد داشته اند و دولت نیز در جایگاه حاکمیتی و بطور کلان بر این موسسات نظارت دارد. بعلاوه در سال های اخیر رشد تکنولوژی جایگاه مهمی در آموزش و پرورش پیدا کرده است.[۲]
نیز نگاه کنید به
پیشینه آموزش کانادا؛ پیشینه آموزش روسیه؛ پیشینه آموزش افغانستان؛ پیشینه آموزش تونس؛ پیشینه آموزش ژاپن؛ پیشینه آموزش کوبا؛ پیشینه آموزش لبنان؛ پیشینه آموزش مصر؛ پیشینه ی آموزش در چین باستان؛ پیشینه آموزش تایلند؛ پیشینه آموزش فرانسه؛ پیشینه آموزش آرژانتین؛ پیشینه آموزش و پرورش در مالی ؛ پیشینه آموزش ساحل عاج؛ پیشینه آموزش زیمبابوه؛ پیشینه آموزش اسپانیا؛ پیشینه آموزش سیرالئون؛ پیشینه آموزش قطر.
کتابشناسی
- ↑ دفتر مطالعات سیاسی بین المللی، (1387)، سنگال، تهران: مرکز چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه، ص 51
- ↑ بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401).جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)