مساجد تونس: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «تونس در قرن اول هجری دارای هفت مسجد به نام‌های عقبه، انصار، زیتونه، ابی میسره، ابی عبدالرحمن حبلی، حنش صنعانی و علی بن ریاح لخمی یا مسجد السبت بود (جعیط، ۱۶۳:۲۰۰۴) و در سال ۲۰۰۷ میلادی، به ۱۲۱۶ مسجد افزایش یافته است. جوامع تونس نیز در سال ۱۹۸۷ م...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[تونس]] در قرن اول هجری دارای هفت مسجد به نام‌های عقبه، انصار، زیتونه، ابی میسره، ابی عبدالرحمن حبلی، حنش صنعانی و علی بن ریاح لخمی یا مسجد السبت بود ( | [[تونس]] در قرن اول هجری دارای هفت مسجد به نام‌های عقبه، انصار، زیتونه، ابی میسره، ابی عبدالرحمن حبلی، حنش صنعانی و علی بن ریاح لخمی یا مسجد السبت بود<ref>جعیط، هشام (۲۰۰۴م). تأسیس الغرب الاسلامی القرن الاول و الثانی هجری. [[لبنان]]: دارالطلیعه،ص163.</ref> و در سال ۲۰۰۷ میلادی، به ۱۲۱۶ مسجد افزایش یافته است. جوامع [[تونس]] نیز در سال ۱۹۸۷ میلادی، ۱۴۷۷ عدد و در سال ۲۰۰۷ میلادی، به ۳۱۸۶ جامع بالغ شده است، امروزه، حدود ۴۸۷۰ جامع و [[مساجد تونس|مسجد در تونس]] وجود دارد.<ref>«اخبار تونس» نشریه خبری رایزنی فرهنگی ج. ا. ایران در تونس در سال۱۳۹۱ .</ref> مهم‌ترین [[مساجد تونس]] عبارت است از: | ||
=====مسجد عقبه بن نافع===== | |||
این مسجد به همراه [[جامع زیتونه تونس|جامع زیتونه]] از قدیمی‌ترین [[مساجد تونس|مساجد]] جهان اسلام و از نخستین مراکز آموزش قرآن و علوم اسلامی، به‌ویژه دانش فقه در شمال آفریقاست و در ساخت آن بسیاری از بقایای کنیسه‌ها و کلیساهای تخریب‌شده، استفاده شده است، سنگ‌بنای این مسجد را در سال ۵۰ یا ۵۱ قمری عقبه بن نافع گذاشته است. ابن نافع جایگاه معنوی و بلندمرتبه‌ای در میان [[اسلام و مسلمانان تونس|مسلمانان تونس]] دارد. توسعه مسجد قیروان در زمان اغلبیان، به‌ویژه دوران حکومت زیاده الله اول (د۲۲۳ق) بود.<ref>جنحانی، حبیب (۱۹۶۸م). القیروان عبر عصور ازدهار الحضارة الاسلامیة في المغرب العربي. تونس: الدار التونسیه للنشر،ص123.</ref> منبر چوبی بسیار قدیمی در این مسجد وجود دارد که چوب آن از هندوستان آورده شده است. | |||
=====[[جامع زیتونه تونس|جامع زیتونه]]===== | |||
این مسجد در [[تونس|شهر تونس]] قرار دارد و حسان بن نعمان (د۸۶ق)، فاتح [[تونس]]، آن را در سال ۷۹ قمری برابر با ۶۹۸ میلادی ساخته است، ساخت مسجد زیتونه را به اسماعیل بن عبید انصاری، معروف به تاجر الله در سال ۹۳ قمری<ref>جعیط، هشام (۲۰۰۴م). تأسیس الغرب الاسلامی القرن الاول و الثانی هجری. لبنان: دارالطلیعه،ص163.</ref> و عبیدالله بن حبحاب در سال ۱۱۶ قمری نیز نسبت داده‌اند.<ref>ابن عاشور، محمدالعزیز (۱۹۹۱). جامع الزیتونة. المعلم و رجالة. تونس: دارسراسر للنشر،ص10.</ref> شهرت [[جامع زیتونه تونس|جامع زیتونه]] فقط به اقامه نماز و عبادت نیست؛ بلکه این مسجد پس از جامع قیروان و از سال ۱۲۰ قمری، نقش علمی و فرهنگی درخشانی در طول [[تاریخ تونس]]، پس از ورود اسلام به این کشور تاکنون داشته است، [[جامع زیتونه تونس|جامع زیتونه]] پیش از [[جامع الازهر مصر]]، نخستین مرکز آموزشی اسلام در شمال آفریقاست. مسجد جامع قرطبه زاده مسجد جامع قیروان بود و از مسجد جامع قرطبه، کلیسای سنت یاکوب کمپوستالی متولد شد که الگویی برای دیگر کلیساها در اروپا و امریکا شد.<ref>کعاک، عثمان (۱۳۸۷). روابط ایران و تونس در گذر زمان. ترجمه و تحقیق ستار عودی. تهران: مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی.</ref> | |||
=====مسجد سه در===== | |||
این مسجد از [[مساجد تونس|مساجد]] قدیمی قیروان است و در سال ۲۵۲ قمری به دست ابن خیرون معافری ساخته شد، سبک [[معماری در تونس|معماری]] دوران اغلبی در بنای این مسجد بسیار است. | |||
=====جامع صاحب الطابع===== | |||
این مسجد در [[شهر تونس]] قرار دارد و یوسف صاحب طابع از وزرای اصلاح‌گرا در قرن نوزده میلادی، آن را براساس سبک [[معماری در تونس|معماری]] عثمانی و ایتالیایی ساخته است. | |||
=====جامع الهواء===== | |||
این مسجد در [[حفصیان در تونس|دوران حفصیان]] ساخته شده و در [[شهر تونس]] واقع است. بازسازی و مرمت اساسی آن در دوران [[عثمانیان در تونس|عثمانیان]] انجام شد. | |||
=====جامع صفاقس===== | |||
این مسجد در شهر صفاقس قرار دارد و تاریخ ساخت آن به [[اغلبیان در تونس|دوران اغلبیان]] می‌رسد. | |||
=====جامع القری الجبلیه===== | |||
این مسجد در جنوب [[تونس]] و در دل سنگ‌ها و صخره‌های کوهستانی ساخته شده و از [[مساجد تونس|مساجد]] بسیار دیدنی است. از دیگر [[مساجد تونس|مساجد مشهور تونس]] می‌توان به جامع منستیر، جامع مهدیه، جامع قفصه، جامع جدید (تونس)، جامع کبیر بنزرت، جامع باجه، جامع قصبه (تونس)، جامع تستور، جامع سوسه، جامع محمد بتی ([[تونس]])، جامع سلیمان ([[تونس]]) و مساجد بسیار کهن جزیره جربه، مانند جامع حشانی و جامع فضلون اشاره کرد شایان ذکر است همه [[مساجد تونس]] زیر نظر [http://www.affaires-religieuses.tn/ وزارت امور دینی] این کشور اداره می‌شود. پیش از انقلاب کرامت در تونس، در مساجد فقط برای اقامه نمازهای یومیه و نماز جمعه باز بود و هرگونه فعالیت دیگر نیاز به مجوز داشت؛ اما اکنون، مساجد و جوامع این کشور [[اسلام و مسلمانان تونس|مسلمان]] آزادی مطلوبی برای فعالیت‌های دینی دارند.<ref>عصمتی‌بایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ تونس. تهران: موسسه فرهنگی, هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی, ص 168.</ref> | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
*[[مساجد در چین|مساجد چین]] | |||
*[[مساجد روسیه]] | |||
*[[مساجد شیعه افغانستان|مساجد افغانستان]] | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ ۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۰۲
تونس در قرن اول هجری دارای هفت مسجد به نام‌های عقبه، انصار، زیتونه، ابی میسره، ابی عبدالرحمن حبلی، حنش صنعانی و علی بن ریاح لخمی یا مسجد السبت بود[۱] و در سال ۲۰۰۷ میلادی، به ۱۲۱۶ مسجد افزایش یافته است. جوامع تونس نیز در سال ۱۹۸۷ میلادی، ۱۴۷۷ عدد و در سال ۲۰۰۷ میلادی، به ۳۱۸۶ جامع بالغ شده است، امروزه، حدود ۴۸۷۰ جامع و مسجد در تونس وجود دارد.[۲] مهم‌ترین مساجد تونس عبارت است از:
مسجد عقبه بن نافع
این مسجد به همراه جامع زیتونه از قدیمی‌ترین مساجد جهان اسلام و از نخستین مراکز آموزش قرآن و علوم اسلامی، به‌ویژه دانش فقه در شمال آفریقاست و در ساخت آن بسیاری از بقایای کنیسه‌ها و کلیساهای تخریب‌شده، استفاده شده است، سنگ‌بنای این مسجد را در سال ۵۰ یا ۵۱ قمری عقبه بن نافع گذاشته است. ابن نافع جایگاه معنوی و بلندمرتبه‌ای در میان مسلمانان تونس دارد. توسعه مسجد قیروان در زمان اغلبیان، به‌ویژه دوران حکومت زیاده الله اول (د۲۲۳ق) بود.[۳] منبر چوبی بسیار قدیمی در این مسجد وجود دارد که چوب آن از هندوستان آورده شده است.
جامع زیتونه
این مسجد در شهر تونس قرار دارد و حسان بن نعمان (د۸۶ق)، فاتح تونس، آن را در سال ۷۹ قمری برابر با ۶۹۸ میلادی ساخته است، ساخت مسجد زیتونه را به اسماعیل بن عبید انصاری، معروف به تاجر الله در سال ۹۳ قمری[۴] و عبیدالله بن حبحاب در سال ۱۱۶ قمری نیز نسبت داده‌اند.[۵] شهرت جامع زیتونه فقط به اقامه نماز و عبادت نیست؛ بلکه این مسجد پس از جامع قیروان و از سال ۱۲۰ قمری، نقش علمی و فرهنگی درخشانی در طول تاریخ تونس، پس از ورود اسلام به این کشور تاکنون داشته است، جامع زیتونه پیش از جامع الازهر مصر، نخستین مرکز آموزشی اسلام در شمال آفریقاست. مسجد جامع قرطبه زاده مسجد جامع قیروان بود و از مسجد جامع قرطبه، کلیسای سنت یاکوب کمپوستالی متولد شد که الگویی برای دیگر کلیساها در اروپا و امریکا شد.[۶]
مسجد سه در
این مسجد از مساجد قدیمی قیروان است و در سال ۲۵۲ قمری به دست ابن خیرون معافری ساخته شد، سبک معماری دوران اغلبی در بنای این مسجد بسیار است.
جامع صاحب الطابع
این مسجد در شهر تونس قرار دارد و یوسف صاحب طابع از وزرای اصلاح‌گرا در قرن نوزده میلادی، آن را براساس سبک معماری عثمانی و ایتالیایی ساخته است.
جامع الهواء
این مسجد در دوران حفصیان ساخته شده و در شهر تونس واقع است. بازسازی و مرمت اساسی آن در دوران عثمانیان انجام شد.
جامع صفاقس
این مسجد در شهر صفاقس قرار دارد و تاریخ ساخت آن به دوران اغلبیان می‌رسد.
جامع القری الجبلیه
این مسجد در جنوب تونس و در دل سنگ‌ها و صخره‌های کوهستانی ساخته شده و از مساجد بسیار دیدنی است. از دیگر مساجد مشهور تونس می‌توان به جامع منستیر، جامع مهدیه، جامع قفصه، جامع جدید (تونس)، جامع کبیر بنزرت، جامع باجه، جامع قصبه (تونس)، جامع تستور، جامع سوسه، جامع محمد بتی (تونس)، جامع سلیمان (تونس) و مساجد بسیار کهن جزیره جربه، مانند جامع حشانی و جامع فضلون اشاره کرد شایان ذکر است همه مساجد تونس زیر نظر وزارت امور دینی این کشور اداره می‌شود. پیش از انقلاب کرامت در تونس، در مساجد فقط برای اقامه نمازهای یومیه و نماز جمعه باز بود و هرگونه فعالیت دیگر نیاز به مجوز داشت؛ اما اکنون، مساجد و جوامع این کشور مسلمان آزادی مطلوبی برای فعالیت‌های دینی دارند.[۷]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ جعیط، هشام (۲۰۰۴م). تأسیس الغرب الاسلامی القرن الاول و الثانی هجری. لبنان: دارالطلیعه،ص163.
- ↑ «اخبار تونس» نشریه خبری رایزنی فرهنگی ج. ا. ایران در تونس در سال۱۳۹۱ .
- ↑ جنحانی، حبیب (۱۹۶۸م). القیروان عبر عصور ازدهار الحضارة الاسلامیة في المغرب العربي. تونس: الدار التونسیه للنشر،ص123.
- ↑ جعیط، هشام (۲۰۰۴م). تأسیس الغرب الاسلامی القرن الاول و الثانی هجری. لبنان: دارالطلیعه،ص163.
- ↑ ابن عاشور، محمدالعزیز (۱۹۹۱). جامع الزیتونة. المعلم و رجالة. تونس: دارسراسر للنشر،ص10.
- ↑ کعاک، عثمان (۱۳۸۷). روابط ایران و تونس در گذر زمان. ترجمه و تحقیق ستار عودی. تهران: مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی.
- ↑ عصمتی‌بایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ تونس. تهران: موسسه فرهنگی, هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی, ص 168.