ساختار سیاسی زیمبابوه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «کشور زیمبابوه با نظام حکومتی جمهوری از سال 1979 یعنی یک سال پیش از کسب استقلال و در دورانی که تحت قیمومیت بریتانیا بود دارای قانون اساسی شد.قانون اساسی این کشور در سال های 2005 و 2013 مورد بازبینی قرار گرفته و اصلاحاتی در آن صورت گرفت.علی رغم تأکید جد...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
کشور زیمبابوه با نظام حکومتی جمهوری از سال 1979 یعنی یک سال پیش از کسب استقلال و در دورانی که تحت قیمومیت بریتانیا بود دارای قانون اساسی شد.قانون اساسی این کشور در | [[زيمبابوه|کشور زیمبابوه]] با نظام حکومتی جمهوری از سال 1979 یعنی یک سال پیش از کسب استقلال و در دورانی که تحت قیمومیت بریتانیا بود دارای [[قانون اساسی زیمبابوه|قانون اساسی]] شد. [[قانون اساسی زیمبابوه|قانون اساسی این کشور]] در سال‌های 2005 و 2013 مورد بازبینی قرار گرفته و اصلاحاتی در آن صورت گرفت. علی‌رغم تأکید جدی [[قانون اساسی زیمبابوه|قانون اساسی]] بر تقسیم قدرت بین حزب حاکمه به ریاست رئیس جمهور و حزب مخالف به رهبری چانگیرایی و توزیع قدرت در اداره کشور، واقعیت موجود در [[تاریخ استقلال زیمبابوه|دوران بعد از استقلال]] به خصوص در بیش از یک دهه‌ی اخیر از حاکمیت مطلقه رئیس جمهور به عنوان تنها قدرت اجرایی کشور حکایت می‌کند<ref>the Guardian Africa Network (guardian.co.uk) (2013 March)</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[ساختار سیاسی کانادا]]؛ [[ساختار سیاسی روسیه]]؛ [[ساختار سیاسی افغانستان]]؛ [[ساختار سیاسی تونس]]؛ [[ساختار سیاسی ژاپن]]؛ [[ساختار سیاسی کوبا]]؛ [[ساختار سیاسی لبنان]]؛ [[نظام سیاسی مصر]]؛ [[ساختار سیاسی و نام رسمی کشور چین]]؛ [[ساختار نظام سیاسی سنگال]]؛ [[ساختار سیاسی تایلند]]؛ [[ساختار سیاسی آرژانتین]]؛ [[ساختار سیاسی فرانسه]]؛ [[ساختار سیاسی اسپانیا]]؛ [[ساختار سیاسی مالی]]؛ [[ساختار سیاسی سودان]]؛ [[ساختار سیاسی قطر]]؛ [[ساختار سیاسی اردن]]؛ [[ساختار سیاسی سیرالئون]]؛ [[ساختار سیاسی اتیوپی]]<nowiki/>کتابشناسی | |||
نسخهٔ ۳۰ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۵
کشور زیمبابوه با نظام حکومتی جمهوری از سال 1979 یعنی یک سال پیش از کسب استقلال و در دورانی که تحت قیمومیت بریتانیا بود دارای قانون اساسی شد. قانون اساسی این کشور در سال‌های 2005 و 2013 مورد بازبینی قرار گرفته و اصلاحاتی در آن صورت گرفت. علی‌رغم تأکید جدی قانون اساسی بر تقسیم قدرت بین حزب حاکمه به ریاست رئیس جمهور و حزب مخالف به رهبری چانگیرایی و توزیع قدرت در اداره کشور، واقعیت موجود در دوران بعد از استقلال به خصوص در بیش از یک دهه‌ی اخیر از حاکمیت مطلقه رئیس جمهور به عنوان تنها قدرت اجرایی کشور حکایت می‌کند[۱].
نیز نگاه کنید به
ساختار سیاسی کانادا؛ ساختار سیاسی روسیه؛ ساختار سیاسی افغانستان؛ ساختار سیاسی تونس؛ ساختار سیاسی ژاپن؛ ساختار سیاسی کوبا؛ ساختار سیاسی لبنان؛ نظام سیاسی مصر؛ ساختار سیاسی و نام رسمی کشور چین؛ ساختار نظام سیاسی سنگال؛ ساختار سیاسی تایلند؛ ساختار سیاسی آرژانتین؛ ساختار سیاسی فرانسه؛ ساختار سیاسی اسپانیا؛ ساختار سیاسی مالی؛ ساختار سیاسی سودان؛ ساختار سیاسی قطر؛ ساختار سیاسی اردن؛ ساختار سیاسی سیرالئون؛ ساختار سیاسی اتیوپیکتابشناسی
- ↑ the Guardian Africa Network (guardian.co.uk) (2013 March)