غذاهای آرژانتینی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
در بخش قبل، از ماته به عنوان یک سنت فرهنگی آرژانتینی نام برده شد. ماته معمولا بعد از صرف هر وعده غذایی در طول شبانه روز مصرف میشود. در یک جلسه خانوادگی در قدیم، یک ظرف ماته به جلسه آورده میشد و نفر اول مقداری از آن را نوشیده و به نفر بعدی سمت راست میداد. این روند به همین ترتیب ادامه مییافت تا آب ظرف تمام شود. مجددا مقداری آب اضافه میکنند و به همین ترتیب بین اعضای جلسه چرخانیده میشود تا به نفر اول برسد<ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص249-252.</ref>. | در بخش قبل، از ماته به عنوان یک سنت فرهنگی آرژانتینی نام برده شد. ماته معمولا بعد از صرف هر وعده غذایی در طول شبانه روز مصرف میشود. در یک جلسه خانوادگی در قدیم، یک ظرف ماته به جلسه آورده میشد و نفر اول مقداری از آن را نوشیده و به نفر بعدی سمت راست میداد. این روند به همین ترتیب ادامه مییافت تا آب ظرف تمام شود. مجددا مقداری آب اضافه میکنند و به همین ترتیب بین اعضای جلسه چرخانیده میشود تا به نفر اول برسد<ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص249-252.</ref>. | ||
==نیز نگاه کنید به== | ==نیز نگاه کنید به== | ||
[[غذاهای سنتی ژاپن]]؛ [[غذای روسی]]؛ [[غذای کانادایی]] ؛ [[غذاهای سنتی کوبا]]؛ [[غذای سنتی لبنان]]؛ [[غذاهای سنتی تونس]]؛[[غذا در افغانستان]]؛ [[تنوع غذاهای چینی]]؛ [[غذاهای سنتی سنگال]]؛ [[غذای فرانسوی]]؛ [[غذاهای سنتی مالی]]؛ [[غذاهای سنتی ساحل عاج]]؛ [[غذا در زیمبابوه]]؛ [[غذای تایلندی]]؛ [[غذای اوکراینی]]؛ [[غذای اسپانیایی]]؛ [[غذاهای سنتی اردن]]؛ [[غذاهای سنتی اتیوپی]]؛ [[غذاهای سنتی سیرالئون]]؛ [[غذاهای سنتی در قطر]] | [[غذاهای سنتی ژاپن]]؛ [[غذای روسی]]؛ [[غذای کانادایی]] ؛ [[غذاهای سنتی کوبا]]؛ [[غذای سنتی لبنان]]؛ [[غذاهای سنتی تونس]]؛[[غذا در افغانستان]]؛ [[تنوع غذاهای چینی]]؛ [[غذاهای سنتی سنگال]]؛ [[غذای فرانسوی]]؛ [[غذاهای سنتی مالی]]؛ [[غذاهای سنتی ساحل عاج]]؛ [[غذا در زیمبابوه]]؛ [[غذای تایلندی]]؛ [[غذای اوکراینی]]؛ [[غذای اسپانیایی]]؛ [[غذاهای سنتی اردن]]؛ [[غذاهای سنتی اتیوپی]]؛ [[غذاهای سنتی سیرالئون]]؛ [[غذاهای سنتی در قطر]]؛ [[غذاهای سنتی قزاقستان]]؛ [[غذای بنگلادشی]]؛ [[غذاهای سنتی سریلانکا]]؛ [[غذاهای سنتی تاجیکستان]] | ||
==کتابشناسی== | ==کتابشناسی== |
نسخهٔ ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۸
سبک غذای آرژانتین تحت تأثیر سبک غذای اسپانیا، ایتالیا، آلمان، فرانسه و دیگر کشورهای اروپایی قرار گرفته است. آرژانتین دارای گونه گستردهای از غذاهای فیبردار است که از جمله عبارتند از: «پیراشکیگوشت»، نوعی خوراک کماج؛ «لوکرو»، ترکیبی از ذرت، لوبیا، گوشت، کالباس، پیاز، و کدوقلیانی، و «چوریزو»، کالباس ادویهدار با پایه گوشت[۱].
قهوهخانههای آرژانتینی، نقش مهمی را در تاریخ، سنت جامعه و فرهنگ خانوادگی آرژانتینی ایفا نمودهاند. این سنت که از کشورهای فرانسه، ایتالیا و به ویژه اسپانیا به آرژانتین وارده شده است، جایگاه ویژهای در آرژانتین دارد. خانوادهها، دوستان و یا گروههای دیگر از جمله روشنفکران، شعرا و... برای صرف عصرانه در این محلها حاضر شده وگاه این گفتگوها ساعتها به طول میانجامیده است. این سنت همچنان پابرجاست. در طول زمان قهوهخانههای مشخصی به پاتوقی برای تجمع شعرا، نویسندگان، هنرمندان و... در روزهای خاصی از هفته و یا ماه تبدیل شدند[۲].
به صورت سنتی، وعدههای غذایی در آرژانتین به ویژه در بخشهای کشاورزی و روستایی ۴ نوبت در روز میباشد. رژیم غذایی در مناطق مختلف کشور متفاوت است.
صبحانه معمولا شامل یک قطعهکیک شکلاتی و پاکیک با مربا و قهوه است. شیر- عسل صبحانه آرژانتینی (Dulce de Leche) که در واقع شبیه شیر کرمدار یا چیزی شبیه خامه با طعم شکلات میباشد، به همراه نان، محبوبترین صبحانه آرژانتین است که اکنون شهرت جهانی دارد. یک قطعه بیسکوییت آلفاخر (Alfakhor) همراه با قهوه و یا شیر نیز صبحانه کاملی محسوب میشود. آلفاخر نیز نوعی بیسکوییت کرمدار است که در وسط آن از شیر- عسل آرژانتینی استفاده شده است.
ناهار در آرژانتین یک وعده اصلی است و در آنگوشت، سبزیجات یا سالاد سرو میشود. تنوع غذایی زیادی برای ناهار وجود دارد و به دلیل تنوع جمعیتی از قومیتها و ملیتهای مختلف، غذاهای آرژانتینی بسیار متنوع است.
پس از کار معمول روزانه و قبل از شام یک وعده غذایی سبک شامل قهوه اسپرسو همراه با یک ظرف کوچک از میگوی سرخ شده یا گوشتگاو خشک شده همراه با بادام زمینی و... به همراه زیتون سرو میشود. خانوادههای سنتی به ویژه در روستاها کماکان به این سنت پایبند هستند. در مناطق شهری به ویژه شهرهای بزرگ و بالاخص بوئنوسآیرس، رستورانها مملو از مشتریانی است که به جهت سرو این بخش از وعده غذایی روزانه و در کنار آن گفتگوهای دوستانه و یا خانوادگی عصرها مراجعه میکنند.
شام یکی از طولانیترین وعدههای غذایی روزانه است که بخشی از رهاورد صنعتی شدن جامعه میباشد. در این وعده غذایی روزانه گوشت گاو جایگاه ویژهای دارد. آرژانتین بیشترین مصرف سرانه گوشتگاو در جهان را داراست. قیمتهای داخلیگوشت بسیار کم بوده و بسیاری از افراد میتوانند گوشت را هر روز و در تعطیلات آخر هفته صرفکنند. به همین دلیل تنوع کبابها در آرژانتین بسیار زیاد است و طرفداران پروپاقرصی دارد. آسادوی (Asado) آرژانتینیکه نوع خاصی از کبابگاو میباشد، بسیار معروف میباشد. پخت این نوع از کباب درکشورهای همسایه همچون اروگوئه، پاراگوئه و برزیل نیز مرسوم است.
پاریا (Parilla)، چورراسک (Churrasco)، چولیسو (Chorizo) از انواع دیگر کباب با گوشتگاو است، شکل ویژهای از آسادو نیز مرسوم شده است که کل لاشهگاو سر بریده و تمیز شده را بدون جدا کردن پوست از گوشت روی یک ظرف بزرگ از آتش قرار می دهند، تا به صورت تدریجی کباب شود و کمکم از آن جدا کرده و مصرف میکنند. این روش اگرچه از سنتهای بخشهای روستایی دشت پامپاس است که مکان اصلی پرورش گاو آرژانتین میباشد، ولی امروزه در همه جای کشور به ویژه در رستورانهای توریستی و به عنوان یکی از غذاهای سنتی این کشور ارائه میشود. غذای معروف دیگر امپانادا (Empanada) است که در واقع نوعی پیراشکی پرشده با گوشت، سبزیجات و حتی پنیر است. دهها نوع امپانادا وجود دارد. در بخشهای جنوبیتر و سرد آرژانتین، انواع سوپها که باگوشت، ذرت و سیبزمینی تهیه میشود، محبوبیت بیشتری دارد[۳].
در بین غذاهای آرژانتینی امروزه بسیاری از غذاهای ایتالیایی، فرانسوی و اسپانیایی وارد شدهاند، بهگونهای که تشخیص ریشه اصلی این غذاها مشکل است. نکته آخر و جالب در مورد رژیم غذایی آرژانتین این است که علیرغم همجواری این کشور با اقیانوس اطلس و منبع عظیم انواع ماهیان و آبزیان دریایی، در رژیم غذایی آرژانتینی بسیار کمتر از حد انتظار، غذاهای دریایی دیده میشود. در بسیاری از رستورانها نیز غذاهای دریایی کمعرضه شده و جزو گرانترین غذاهای رستوانها محسوب میشوند.که از این نظر قابل مقایسه با کشورهای حاشیه مدیترانه به ویژه ایتالیا و اسپانیا نمیباشد.
چای ماته
در بخش قبل، از ماته به عنوان یک سنت فرهنگی آرژانتینی نام برده شد. ماته معمولا بعد از صرف هر وعده غذایی در طول شبانه روز مصرف میشود. در یک جلسه خانوادگی در قدیم، یک ظرف ماته به جلسه آورده میشد و نفر اول مقداری از آن را نوشیده و به نفر بعدی سمت راست میداد. این روند به همین ترتیب ادامه مییافت تا آب ظرف تمام شود. مجددا مقداری آب اضافه میکنند و به همین ترتیب بین اعضای جلسه چرخانیده میشود تا به نفر اول برسد[۴].
نیز نگاه کنید به
غذاهای سنتی ژاپن؛ غذای روسی؛ غذای کانادایی ؛ غذاهای سنتی کوبا؛ غذای سنتی لبنان؛ غذاهای سنتی تونس؛غذا در افغانستان؛ تنوع غذاهای چینی؛ غذاهای سنتی سنگال؛ غذای فرانسوی؛ غذاهای سنتی مالی؛ غذاهای سنتی ساحل عاج؛ غذا در زیمبابوه؛ غذای تایلندی؛ غذای اوکراینی؛ غذای اسپانیایی؛ غذاهای سنتی اردن؛ غذاهای سنتی اتیوپی؛ غذاهای سنتی سیرالئون؛ غذاهای سنتی در قطر؛ غذاهای سنتی قزاقستان؛ غذای بنگلادشی؛ غذاهای سنتی سریلانکا؛ غذاهای سنتی تاجیکستان
کتابشناسی
- ↑ Leitner, G (2000). Argentina, Australia: Companion Travel Guide Book. P145.
- ↑ Alberdi, J (2005). Politica y Sociedad en Argentina Venezuela: Caracas. Fudancion Biblioteca Ayacucho. P162.
- ↑ Leitner, G (2000). Argentina, Australia: Companion Travel Guide Book. P149.
- ↑ خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص249-252.