ساختار و سیاست های آموزشی اتیوپی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
بر اساس این نظام نوین آموزشی امتحانات عمو‌می در سطح کشوری (ملی) فقط در پایان سالهای دهم و دوازدهم برگزار می‌گردند و در پایان سال هشتم نیز امتحانات منطقه‌ای (که جایگزین آزمون‌های پیشین شده‌اند) انجام می‌شوند. نظام آموزشی 4، 4، 2 و 2 ساله که از سال 1994 در این کشور در حال اجرا است. هر چند از نظام آموزشی کشورهای پیشرفته و توسعه یافته اخذ گردیده با این حال چندان متناسب با شرایط کشور [[اتیوپی]] نیست و در زمینه‌‌هایی همچون امکانات آموزشی، ارتباطات و کیفیت آموزشی دارای ضعف‌‌هایی اساسی است. انجام برخی اصلاحات در این برنامه آموزشی در اوایل دهه 2000 میلادی نیز تاکنون نتوانسته است در خصوص برطرف ساختن نقائص و مشکلات موجود موثر واقع شود<ref>برگرفته از https://www.tulane.edu/ Education in Ethiopia/<nowiki/>2011</ref><ref>عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ [[اتیوپی]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص 250-251.</ref>. | بر اساس این نظام نوین آموزشی امتحانات عمو‌می در سطح کشوری (ملی) فقط در پایان سالهای دهم و دوازدهم برگزار می‌گردند و در پایان سال هشتم نیز امتحانات منطقه‌ای (که جایگزین آزمون‌های پیشین شده‌اند) انجام می‌شوند. نظام آموزشی 4، 4، 2 و 2 ساله که از سال 1994 در این کشور در حال اجرا است. هر چند از نظام آموزشی کشورهای پیشرفته و توسعه یافته اخذ گردیده با این حال چندان متناسب با شرایط کشور [[اتیوپی]] نیست و در زمینه‌‌هایی همچون امکانات آموزشی، ارتباطات و کیفیت آموزشی دارای ضعف‌‌هایی اساسی است. انجام برخی اصلاحات در این برنامه آموزشی در اوایل دهه 2000 میلادی نیز تاکنون نتوانسته است در خصوص برطرف ساختن نقائص و مشکلات موجود موثر واقع شود<ref>برگرفته از https://www.tulane.edu/ Education in Ethiopia/<nowiki/>2011</ref><ref>عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ [[اتیوپی]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص 250-251.</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[ساختار و سیاست های آموزشی کانادا]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی روسیه]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی افغانستان]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی تونس]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی ژاپن]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی کوبا]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی لبنان]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی مصر]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی سنگال]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی | [[ساختار و سیاست های آموزشی آرژانتین]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی کانادا]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی روسیه]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی افغانستان]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی تونس]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی ژاپن]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی کوبا]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی لبنان]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی مصر]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی سنگال]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی فرانسه]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی مالی]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی ساحل عاج]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی زیمبابوه]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی تایلند]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی اوکراین]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی اسپانیا]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی اردن]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی سیرالئون]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی قطر]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی گرجستان]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی قزاقستان]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی تاجیکستان]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی بنگلادش]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی سریلانکا]] | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
[[رده:سیاست ها ، قوانین، مقررات و برنامه های کلان در زمینه آموزش]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۲
ساختار کلی نظام آموزشی جدید عبارت بود از:
- دوره هشت ساله ابتدایی شامل یک دوره پایه 4 ساله و یک دوره عمو‌می ابتدایی (سالهای پنجم تا هشتم)؛
- دوره دو ساله متوسطه عمو‌می(سالهای نهم و دهم)؛
- دوره دو ساله متوسطه نهایی (سالهای یازدهم و دوازدهم).
بر اساس این نظام نوین آموزشی امتحانات عمو‌می در سطح کشوری (ملی) فقط در پایان سالهای دهم و دوازدهم برگزار می‌گردند و در پایان سال هشتم نیز امتحانات منطقه‌ای (که جایگزین آزمون‌های پیشین شده‌اند) انجام می‌شوند. نظام آموزشی 4، 4، 2 و 2 ساله که از سال 1994 در این کشور در حال اجرا است. هر چند از نظام آموزشی کشورهای پیشرفته و توسعه یافته اخذ گردیده با این حال چندان متناسب با شرایط کشور اتیوپی نیست و در زمینه‌‌هایی همچون امکانات آموزشی، ارتباطات و کیفیت آموزشی دارای ضعف‌‌هایی اساسی است. انجام برخی اصلاحات در این برنامه آموزشی در اوایل دهه 2000 میلادی نیز تاکنون نتوانسته است در خصوص برطرف ساختن نقائص و مشکلات موجود موثر واقع شود[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
ساختار و سیاست های آموزشی آرژانتین؛ ساختار و سیاست های آموزشی کانادا؛ ساختار و سیاست های آموزشی روسیه؛ ساختار و سیاست های آموزشی افغانستان؛ ساختار و سیاست های آموزشی تونس؛ ساختار و سیاست های آموزشی ژاپن؛ ساختار و سیاست های آموزشی کوبا؛ ساختار و سیاست های آموزشی لبنان؛ ساختار و سیاست های آموزشی مصر؛ ساختار و سیاست های آموزشی سنگال؛ ساختار و سیاست های آموزشی فرانسه؛ ساختار و سیاست های آموزشی مالی؛ ساختار و سیاست های آموزشی ساحل عاج؛ ساختار و سیاست های آموزشی زیمبابوه؛ ساختار و سیاست های آموزشی تایلند؛ ساختار و سیاست های آموزشی اوکراین؛ ساختار و سیاست های آموزشی اسپانیا؛ ساختار و سیاست های آموزشی اردن؛ ساختار و سیاست های آموزشی سیرالئون؛ ساختار و سیاست های آموزشی قطر؛ ساختار و سیاست های آموزشی گرجستان؛ ساختار و سیاست های آموزشی قزاقستان؛ ساختار و سیاست های آموزشی تاجیکستان؛ ساختار و سیاست های آموزشی بنگلادش؛ ساختار و سیاست های آموزشی سریلانکا
کتابشناسی
- ↑ برگرفته از https://www.tulane.edu/+Education+in+Ethiopia/2011
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 250-251.