ساختار و سیاست های آموزشی کوبا
دولت کوبا با مشارکت و حمایت سازمانهای اجتماعی و نه دولتی، مسئول سازمان دادن و شکل دهی یک سیستم آموزش ملی به قصد تعلیم دادن نسل جدید در یک فرایند تحصیلی آموزشی منسجم، سیستماتیک، مشارکتی با الگوی توسعه پایدار میباشد. سیستمی که با یک کلیات پیوسته دارای این ویژگیهاست:
اصل ویژگی کلان آموزش با شاخصه برابری؛ این که آموزش بهعنوان یک حق، بدون تمایز سنی، جنسی، نژادی، مذهبی و مکان زندگی در نظر گرفته شده است. اصل تحصیل و کار همزمان؛ در نظام آموزشی کوبا ادغام تحصیل با کار به اندیشههای خوزه مارتی برمیگردد.کسیکه نه تنها از آموزش دادن علم دفاع میکند بلکه آن را برای آمریکای لاتینیها ضروری میدانست. اصل مشارکت دموکراتیک همه جامعه در امر آموزش عمومی؛ این که مردم در تحقق یافتن و کنترل آموزش و در تضمین رشد موفقیتآمیز آن مشارکت داشته باشند. اصل آموزش مختلط؛ این خود دسترسی به مراکز مرتبط با هر زمینهای از تخصص و حرفه را برای زنان و مردان بهطور یکسان فراهم میآورد.
اصل توجهات متمایز و ادغام آموزشی؛ در مدارس کوبا نحوه برخورد با کودکان با توجه به نیازهای آموزشی شخصی آنها بوده، در مواردی که آنها ناتوان میباشند بهگونهای با آنها از جانب مربیان کار میشود که ارتباط آنها با بافت طبیعی مدارس ابتدایی قطع نشود، این بدینخاطر است که دانشآموزان کم توان با دیگر مراکز عمومی نیز در ارتباط باشند.
اصل رایگان بودن آموزش؛ طبق این بند آموزش در همه مقاطع تحصیلی رایگان بوده، دولت یک نظام بورسیهای برای همه دانشآموزان در نظر گرفته و اولویتهایی را برای آموزش کارگران با هدف همگانی ساختن آموزش، فراهم آورده است[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
ساختار و سیاست های آموزشی آرژانتین؛ ساختار و سیاست های آموزشی کانادا؛ ساختار و سیاست های آموزشی روسیه؛ ساختار و سیاست های آموزشی افغانستان؛ ساختار و سیاست های آموزشی تونس؛ ساختار و سیاست های آموزشی ژاپن؛ ساختار و سیاست های آموزشی لبنان؛ ساختار و سیاست های آموزشی مصر؛ ساختار و سیاست های آموزشی سنگال؛ ساختار و سیاست های آموزشی فرانسه؛ ساختار و سیاست های آموزشی مالی؛ ساختار و سیاست های آموزشی ساحل عاج؛ ساختار و سیاست های آموزشی زیمبابوه؛ ساختار و سیاست های آموزشی تایلند؛ ساختار و سیاست های آموزشی اوکراین؛ ساختار و سیاست های آموزشی اسپانیا؛ ساختار و سیاست های آموزشی اردن؛ ساختار و سیاست های آموزشی اتیوپی؛ ساختار و سیاست های آموزشی سیرالئون؛ ساختار و سیاست های آموزشی قطر؛ ساختار و سیاست های آموزشی گرجستان؛ ساختار و سیاست های آموزشی قزاقستان؛ ساختار و سیاست های آموزشی تاجیکستان؛ ساختار و سیاست های آموزشی بنگلادش؛ ساختار و سیاست های آموزشی سریلانکا
کتابشناسی
- ↑ برگرفته از https://gran+ma.co.cu/secciones/noal-14/decuba/cuba-educacion
- ↑ حق روستا، مریم. (1397). جامعه و فرهنگ کوبا. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص353-355.