ساختار و سیاست های آموزشی اتیوپی

از دانشنامه ملل

ساختار کلی نظام آموزشی جدید عبارت بود از:

  • دوره هشت ساله ابتدایی شامل یک دوره پایه 4 ساله و یک دوره عمو‌می ابتدایی (سال‌های پنجم تا هشتم)؛
  • دوره دو ساله متوسطه عمو‌می‌(سال‌های نهم و دهم)؛
  • دوره دو ساله متوسطه نهایی (سال‌‌های یازدهم و دوازدهم).

بر اساس این نظام نوین آموزشی امتحانات عمو‌می در سطح کشوری (ملی) فقط در پایان سال‌‌های دهم و دوازدهم برگزار ‌می‌گردند و در پایان سال هشتم نیز امتحانات منطقه‌ای (که جایگزین آزمون‌های پیشین شده‌اند) انجام ‌می‌شوند. نظام آموزشی 4، 4، 2 و 2 ساله که از سال 1994 در این کشور در حال اجرا است. هر چند از نظام آموزشی کشورهای پیشرفته و توسعه یافته اخذ گردیده با این حال چندان متناسب با شرایط کشور اتیوپی نیست و در زمینه‌‌هایی همچون امکانات آموزشی، ارتباطات و کیفیت آموزشی دارای ضعف‌‌هایی اساسی است. انجام برخی اصلاحات در این برنامه آموزشی در اوایل دهه 2000 میلادی نیز تاکنون نتوانسته است در خصوص برطرف ساختن نقائص و مشکلات موجود موثر واقع شود[۱][۲].

نیز نگاه کنید به

ساختار و سیاست های آموزشی آرژانتین؛ ساختار و سیاست های آموزشی کانادا؛ ساختار و سیاست های آموزشی روسیه؛ ساختار و سیاست های آموزشی افغانستان؛ ساختار و سیاست های آموزشی تونس؛ ساختار و سیاست های آموزشی ژاپن؛ ساختار و سیاست های آموزشی کوبا؛ ساختار و سیاست های آموزشی لبنان؛ ساختار و سیاست های آموزشی مصر؛ ساختار و سیاست های آموزشی سنگال؛ ساختار و سیاست های آموزشی فرانسه؛ ساختار و سیاست های آموزشی مالی؛ ساختار و سیاست های آموزشی ساحل عاج؛ ساختار و سیاست های آموزشی زیمبابوه؛ ساختار و سیاست های آموزشی تایلند؛ ساختار و سیاست های آموزشی اوکراین؛ ساختار و سیاست های آموزشی اسپانیا؛ ساختار و سیاست های آموزشی اردن؛ ساختار و سیاست های آموزشی سیرالئون؛ ساختار و سیاست های آموزشی قطر؛ ساختار و سیاست های آموزشی گرجستان؛ ساختار و سیاست های آموزشی قزاقستان؛ ساختار و سیاست های آموزشی تاجیکستان؛ ساختار و سیاست های آموزشی بنگلادش؛ ساختار و سیاست های آموزشی سریلانکا

کتابشناسی

  1. برگرفته از https://www.tulane.edu/+Education+in+Ethiopia/2011
  2. عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 250-251.