رودها و دریاچه های ژاپن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
تقاضای روزافزون برای آب شیرین برای استفاده در کشت و زرع برنج، صنعت و برای مصرف داخلی در [[ژاپن]] یک مشکل و معضل جدی است. مشکلات عرضه در فقدان مخازن آب طبیعی، روان آب‌های سریع رودخانه‌ها و مشکلات مهندسی ساخت سد‌های بزرگ در کوه‌های ناهموار نیز بر سختی کار افزوده است. رودخانه‌های ژاپن عموما کوتاه، کم عمق و سریع هستند و توسط حوضه‌های آبریز کوچک تامین می‌شوند <ref name=":0">MLIT- | تقاضای روزافزون برای آب شیرین برای استفاده در کشت و زرع برنج، صنعت و برای مصرف داخلی در [[ژاپن]] یک مشکل و معضل جدی است. مشکلات عرضه در فقدان مخازن آب طبیعی، روان آب‌های سریع رودخانه‌ها و مشکلات مهندسی ساخت سد‌های بزرگ در کوه‌های ناهموار نیز بر سختی کار افزوده است. رودخانه‌های [[ژاپن]] عموما کوتاه، کم عمق و سریع هستند و توسط حوضه‌های آبریز کوچک تامین می‌شوند.<ref name=":0">MLIT-b, (2018). Nihon no Mizushigen to Mizujunkan no Genjō [日本の水資源と水循環の現状], 62. Retrieved October 28, 2018, from <nowiki>http://www.mlit.go.jp/common/001049554</nowiki>.</ref> میانگین باران سالانه در [[ژاپن]] 1690 میلی‌متر است که دو برابر میانگین بارش سالانه جهان می‌شود، اما با احتساب [[جمعیت و ساختار جمعیتی ژاپن|جمعیت]] و [[مساحت ژاپن|مساحت]] این کشور، سرانه بارش سالانه هر نفر 5000 میلی‌متر مکعب بر فرد است که این تنها یک سوم میانگین جهانی آن است.<ref name=":0" /> | ||
[[پرونده:دریاچه آشی.jpg|بندانگشتی|دریاچه آشی]] | [[پرونده:دریاچه آشی.jpg|بندانگشتی|دریاچه آشی. برگرفته از سایت الی گشت، قابل بازیابی از https://www.eligasht.com/Blog/travelguide/%D8%AF%D8%B1%DB%8C%D8%A7%DA%86%D9%87-%D8%A2%D8%B4%DB%8C/]] | ||
مهمترین رودخانه‌های ژاپن عبارت از، رودخانه‌های تشِی‌ئو (天塩川/Teshio gawa)[ | مهمترین رودخانه‌های [[ژاپن]] عبارت از، رودخانه‌های تشِی‌ئو (天塩川/Teshio gawa)<sup>[i]</sup> و ایشیکاری (石狩川/Ishikari gawa)<sup>[ii]</sup> در هوکایدو، رودخانه‌های کیتاکامی (北上川/Kitakami gawa)، شینانو (信濃川Shinano gawa)<sup>[iii]</sup>و کیسو (木曽川/Kiso gawa) در هونشو و رودخانه چیکوگو (筑後川/Chikugo gawa) در کیوشو هستند. تمام این موارد در کنار ویژگی غالب رودخانه‌های ژاپن در خصوص عدم تامین پیش نیازهای کشتیرانی (اعم از عمق، وسعت و سرعت جریان آب)، ویژگی‌های اصلی رودهای [[ژاپن]] را تشکیل می‌دهد<ref name=":1">معین‌زاده، مریم (1382). برآورد استراتژیک [[ژاپن]] سرزمینی سیاسی. تهران: [https://tisri.org/ موسسه فرهنگی و تحقیقات بینالمللی ابرار معاصر]، ص2-31.</ref>. | ||
دریاچه‌ها نیز از دیگر منابع تامین آب و همچنین از مظاهر طبیعی بی‌بدیل [[ژاپن]] هستند. دریاچه بیوا (琵琶湖/Biwa ko)، به عنوان بزرگترین دریاچه این کشور، 669 کیلومتر مربع وسعت و در بخش مرکزی جزیره‌ی هونشو قرار دارد. این در حالی است که همه دریاچه‌های بزرگ دیگر در شمال شرق ژاپن واقع شده‌اند<ref name=":1" />. اکثر دریاچه‌های ساحلی، مانند دریاچه هامانا (浜名湖/Hamana ko) در هونشو، غرق‌دره‌های سابق (اشکال ژئومورفولوژیکی که در نتیجه‌ی بالا آمدن سطح آب دریاها و اقیانوس‌ها به زیر آب رفته‌اند) هستند. | دریاچه‌ها نیز از دیگر منابع تامین آب و همچنین از مظاهر طبیعی بی‌بدیل [[ژاپن]] هستند. دریاچه بیوا (琵琶湖/Biwa ko)، به عنوان بزرگترین دریاچه این کشور، 669 کیلومتر مربع وسعت و در بخش مرکزی جزیره‌ی هونشو قرار دارد. این در حالی است که همه دریاچه‌های بزرگ دیگر در شمال شرق [[ژاپن]] واقع شده‌اند<ref name=":1" />. اکثر دریاچه‌های ساحلی، مانند دریاچه هامانا (浜名湖/Hamana ko) در هونشو، غرق‌دره‌های سابق (اشکال ژئومورفولوژیکی که در نتیجه‌ی بالا آمدن سطح آب دریاها و اقیانوس‌ها به زیر آب رفته‌اند) هستند. | ||
اکثر دریاچه های درونی مانند بیوا، سووا (諏訪湖/Suwa ko) و ایناواشیرو (猪苗代湖/Inawashiro ko) در جزیره‌ی هونشو، نتیجه‌ی فعالیت‌های تکتونیکی از منشا گسل‌های جدید زمین‌شناسی هستند. در مقابل بعضی دریاچه‌ها منشا آتشفشانی دارند که برای مثال می‌توان به دریاچه کوچّارو (クッチャロ湖/Kuchcharo ko) در هوکایدو و یا تووادا(十和田湖/Towada ko) و آشی (芦ノ湖/Ashi no ko) در هونشو اشاره کرد<ref> | اکثر دریاچه های درونی مانند بیوا، سووا (諏訪湖/Suwa ko) و ایناواشیرو (猪苗代湖/Inawashiro ko) در جزیره‌ی هونشو، نتیجه‌ی فعالیت‌های تکتونیکی از منشا گسل‌های جدید زمین‌شناسی هستند. در مقابل بعضی دریاچه‌ها منشا آتشفشانی دارند که برای مثال می‌توان به دریاچه کوچّارو (クッチャロ湖/Kuchcharo ko) در هوکایدو و یا تووادا (十和田湖/Towada ko) و آشی (芦ノ湖/Ashi no ko) در هونشو اشاره کرد<ref>یزدان‌پناه، کیومرث (1402). "جغرافیای [[ژاپن]]". در پالیزدار، فرهاد، ذاکری، قدرت اله. جامعه و فرهنگ [[ژاپن]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص15-35.</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[رودهای روسیه]]؛ [[رودهای مصر]]؛ [[رودهای کانادا]]؛ [[رودها و دریاچه های چین]]؛ [[رودها و دریاچه های تونس]]؛ [[رودهای افغانستان]]؛ [[رودهای مالی]]؛ [[رودهای فرانسه]]؛ [[رودهای سوریه]]؛ [[رودهای سودان]]؛ [[رودهای اسپانیا]]؛ [[رودهای زیمبابوه]]؛ [[رودها و دریاچه های ساحل عاج]]؛ [[رودهای اوکراین]]؛ [[رودها و دریاچه های اردن]]؛ [[رودهای اتیوپی]]؛ [[رودهای سیرالئون]]؛ [[رودها و دریاچه های سنگال]]؛ [[رودهای تایلند]]؛ [[رودهای بنگلادش]]؛ [[رودهای سریلانکا]] | |||
== پاورقی == | == پاورقی == | ||
[i] - چهارمین رودخانه بلند ژاپن | <small>[i] - چهارمین رودخانه بلند [[ژاپن]] است.</small> | ||
<small>[ii] - در [[ژاپن]]، از لحاظ مساحت حوزه آبریز دوم و از لحاظ طول سوم است.</small> | |||
<small>[iii] - بلندترین رودخانه [[ژاپن]] با طول 367 کیلومتر است.</small> | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
[[رده:ویژگی ها وموقعیت جغرافیایی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۰۱
تقاضای روزافزون برای آب شیرین برای استفاده در کشت و زرع برنج، صنعت و برای مصرف داخلی در ژاپن یک مشکل و معضل جدی است. مشکلات عرضه در فقدان مخازن آب طبیعی، روان آب‌های سریع رودخانه‌ها و مشکلات مهندسی ساخت سد‌های بزرگ در کوه‌های ناهموار نیز بر سختی کار افزوده است. رودخانه‌های ژاپن عموما کوتاه، کم عمق و سریع هستند و توسط حوضه‌های آبریز کوچک تامین می‌شوند.[۱] میانگین باران سالانه در ژاپن 1690 میلی‌متر است که دو برابر میانگین بارش سالانه جهان می‌شود، اما با احتساب جمعیت و مساحت این کشور، سرانه بارش سالانه هر نفر 5000 میلی‌متر مکعب بر فرد است که این تنها یک سوم میانگین جهانی آن است.[۱]
مهمترین رودخانه‌های ژاپن عبارت از، رودخانه‌های تشِی‌ئو (天塩川/Teshio gawa)[i] و ایشیکاری (石狩川/Ishikari gawa)[ii] در هوکایدو، رودخانه‌های کیتاکامی (北上川/Kitakami gawa)، شینانو (信濃川Shinano gawa)[iii]و کیسو (木曽川/Kiso gawa) در هونشو و رودخانه چیکوگو (筑後川/Chikugo gawa) در کیوشو هستند. تمام این موارد در کنار ویژگی غالب رودخانه‌های ژاپن در خصوص عدم تامین پیش نیازهای کشتیرانی (اعم از عمق، وسعت و سرعت جریان آب)، ویژگی‌های اصلی رودهای ژاپن را تشکیل می‌دهد[۲].
دریاچه‌ها نیز از دیگر منابع تامین آب و همچنین از مظاهر طبیعی بی‌بدیل ژاپن هستند. دریاچه بیوا (琵琶湖/Biwa ko)، به عنوان بزرگترین دریاچه این کشور، 669 کیلومتر مربع وسعت و در بخش مرکزی جزیره‌ی هونشو قرار دارد. این در حالی است که همه دریاچه‌های بزرگ دیگر در شمال شرق ژاپن واقع شده‌اند[۲]. اکثر دریاچه‌های ساحلی، مانند دریاچه هامانا (浜名湖/Hamana ko) در هونشو، غرق‌دره‌های سابق (اشکال ژئومورفولوژیکی که در نتیجه‌ی بالا آمدن سطح آب دریاها و اقیانوس‌ها به زیر آب رفته‌اند) هستند.
اکثر دریاچه های درونی مانند بیوا، سووا (諏訪湖/Suwa ko) و ایناواشیرو (猪苗代湖/Inawashiro ko) در جزیره‌ی هونشو، نتیجه‌ی فعالیت‌های تکتونیکی از منشا گسل‌های جدید زمین‌شناسی هستند. در مقابل بعضی دریاچه‌ها منشا آتشفشانی دارند که برای مثال می‌توان به دریاچه کوچّارو (クッチャロ湖/Kuchcharo ko) در هوکایدو و یا تووادا (十和田湖/Towada ko) و آشی (芦ノ湖/Ashi no ko) در هونشو اشاره کرد[۳].
نیز نگاه کنید به
رودهای روسیه؛ رودهای مصر؛ رودهای کانادا؛ رودها و دریاچه های چین؛ رودها و دریاچه های تونس؛ رودهای افغانستان؛ رودهای مالی؛ رودهای فرانسه؛ رودهای سوریه؛ رودهای سودان؛ رودهای اسپانیا؛ رودهای زیمبابوه؛ رودها و دریاچه های ساحل عاج؛ رودهای اوکراین؛ رودها و دریاچه های اردن؛ رودهای اتیوپی؛ رودهای سیرالئون؛ رودها و دریاچه های سنگال؛ رودهای تایلند؛ رودهای بنگلادش؛ رودهای سریلانکا
پاورقی
[i] - چهارمین رودخانه بلند ژاپن است.
[ii] - در ژاپن، از لحاظ مساحت حوزه آبریز دوم و از لحاظ طول سوم است.
[iii] - بلندترین رودخانه ژاپن با طول 367 کیلومتر است.
کتابشناسی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ MLIT-b, (2018). Nihon no Mizushigen to Mizujunkan no Genjō [日本の水資源と水循環の現状], 62. Retrieved October 28, 2018, from http://www.mlit.go.jp/common/001049554.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ معین‌زاده، مریم (1382). برآورد استراتژیک ژاپن سرزمینی سیاسی. تهران: موسسه فرهنگی و تحقیقات بینالمللی ابرار معاصر، ص2-31.
- ↑ یزدان‌پناه، کیومرث (1402). "جغرافیای ژاپن". در پالیزدار، فرهاد، ذاکری، قدرت اله. جامعه و فرهنگ ژاپن. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص15-35.