غذاهای سنتی سوریه

تفاوت اصلی بین شیوه ‌‌‌‌‌‌‌‌های لبنانی، سوری و غربی در سرو غذا این ‌‌‌‌‌‌‌‌‌است که سوری‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها همه چیز را روی میز می گذارند؛ یعنی کامل «سفره آرایی» (زینه الطاوله)  ‌‌‌‌‌‌می‌کنند؛ مثا ایرانی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها؛ نه این که بعداز ‌‌‌‌‌‌‌‌‌استقرار مهمان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها یکی یکی و به دفعات، غذا‌‌‌‌‌‌‌‌ها را سرو  کنند. بعضی چیز‌‌‌‌‌‌‌‌های کوچک پای دائمی سفره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های سوری ‌‌‌‌‌‌‌‌‌است؛ زیتون، خیار سبز، ترشی. «حُمُّص» (Hummus) هم گاهی اوقات جزء این‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ه‌‌‌‌‌‌‌‌‌است؛ زیرا از ضروریات سفره برخی خانواده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های سوری ‌‌‌‌‌‌‌‌‌است.

غذاهای سوری، برگرفته از شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)

بعضی خانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها شکل‌‌‌‌‌‌‌‌های خاصی از این دورچین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های کوچک، مختص خود دارند؛ مثلاً بعضی سالادی با هویج، آبلیمو و زیتون درست ‌‌‌‌‌‌می‌کنند یا آجیل، نان خاص و یا نوعی دیپ و ترشی خانگی سرو ‌‌‌‌‌‌می‌کنند. در کنار این‌‌‌‌‌‌‌‌ها پیش‌غذا‌‌‌‌‌‌‌‌های کوچکی ممکن ‌‌‌‌‌‌‌‌‌است باشد که بیشتر در رستوران‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها سرو ‌‌‌‌‌‌می‌شود؛ مانند سالاد  «فَتّوش» (Fattoush)[1]، سالاد معمولی و «اَلبابا غُنَّوج»[2] که به آن «مَبتَل» (Matbal) هم ‌‌‌‌‌‌می‌گویند و «فَتّه» (Fatteh)[3].

غذاهای سوری، برگرفته از شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)

سپس حداقل یک غذای اصلی و شاید دو یا بیشتر در خانه ‌‌‌‌‌‌‌‌های مجلل هس؛، مانند خورش با مقداری برنج، «کُبّه» یا «کیبّه» (Kibbeh)[4] داخل سینی، کیبه سماقی یا الشاکریه. 

همه چیز هم­زمان روی میز گذاشته ‌‌‌‌‌‌می‌شود. شما می­نشینید و صحبت ‌‌‌‌‌‌می‌کنید و غذا ‌‌‌‌‌‌‌می‌خورید ومعمولاً با دست و قطع‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های از نان.

بعد از اتمام غذا، اغلب، میوه یا یک نوع دسر یا شیرینی و گاهی بستنی ‌‌‌‌‌‌‌می‌خورند که مخصوصاً در مناسبت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های خاص سرو ‌‌‌‌‌‌می‌شود.

مثل شیرینی «بالوریه» (Ballourieh)[5]، دسر «قمر الدین» (Qamar al-din)[6] یا بستنی «بوزا» (Booza)[7].

در گذشته، خانواده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها با هم زندگی ‌‌‌‌‌‌می‌کردند و خانواده در یک یا دو اتاق سکونت داشت. موقع غذا هم همه با هم غذا ‌‌‌‌‌‌‌می‌خوردند و در تهیه غذا مشارکت داشتند و به جای پختن با گاز، اجاق هیزمی را آتش ‌‌‌‌‌می‌زدند و از همه چیز‌‌‌‌‌‌‌‌هایی که در زمین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایشان کشت ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌می‌شد، ‌‌‌‌‌‌‌‌‌استفاده ‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌می‌کردند.

نیز نگاه کنید به

غذاهای سنتی ژاپن؛ غذای روسی؛ غذای کانادایی ؛ غذاهای سنتی کوبا؛ غذای سنتی لبنان؛ غذاهای سنتی تونس؛غذا در افغانستان؛ تنوع غذاهای چینی؛ غذاهای سنتی سنگال؛ غذاهای آرژانتینی؛ غذای فرانسوی؛ غذاهای سنتی مالی؛ غذاهای سنتی ساحل عاج؛ غذا در زیمبابوه؛ غذای تایلندی؛ غذای اوکراینی؛ غذای اسپانیایی؛ غذاهای سنتی اردن؛ غذاهای سنتی اتیوپی؛ غذاهای سنتی سیرالئون؛ غذاهای سنتی در قطر

پاورقی

[1]. سالاد فتوش یکی از انواع سالاد ‌‌‌‌‌‌‌‌ها می باشد که بسیار خوشمزه ‌‌‌‌‌‌‌‌‌است. این سالاد معروف برای کشور لبنان ‌‌‌‌‌‌‌‌‌است و از محبوبیت خاصی برخوردار ‌‌‌‌‌‌‌‌‌است و در داخل آن از نان پیتا سرخ شده ‌‌‌‌‌‌‌‌‌استفاده می شود، فتوش ریشه عربی و ترکی دارد و ترکیبی از سبزیجات تازه ‌‌‌‌‌‌‌‌‌است که در آن نان سرخ شده و گا‌‌‌‌‌‌‌‌ها مرغ پخته شده نیز دیده می شود. سالاد فتوش را می توانید به عنوان یک شام سبک و یا یک پیش غذای خوشمزه مورد ‌‌‌‌‌‌‌‌‌استفاده قرار گیرد. در این سالاد مدیترانه ای همانند سالاد‌‌‌‌‌‌‌‌های دیگر می توان مواد و سبزیجات داخل آن را بسته به فصل تغییر داد و لزومی ندارد حتما از یک سری مواد خاص ‌‌‌‌‌‌‌‌‌استفاده نمود، به غیر از نان که جز ثابت این سالاد ‌‌‌‌‌‌‌‌‌است. تن‌‌‌‌‌‌‌‌ها آنچه که مهم ‌‌‌‌‌‌‌‌‌است سس ‌‌‌‌‌‌‌‌‌استفاده شده و نان سرخ شده ‌‌‌‌‌‌‌‌‌است که آن را از بقیه سالاد‌‌‌‌‌‌‌‌ها متمایز کرده ‌‌‌‌‌‌‌‌‌است. در این سالاد مواد به صورت درشت خرد می شوند و شما می توانید برای چاشنی سالاد از سماق نیز ‌‌‌‌‌‌‌‌‌استفاده کنید.

[2]. باباغنوش یکی از غذا‌‌‌‌‌‌‌‌های معروف و سنتی کشور لبنان ‌‌‌‌‌‌‌‌‌است که به خاطر طعم خوبش در میان مردم ایران هم از جایگاه ویژه ای برخوردار ‌‌‌‌‌‌‌‌‌است. طعم این غذا به دلیل اینکه در آن از بادمجان کبابی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌استفاده می شود شباهت ‌‌‌‌‌‌‌‌هایی به طعم میرزا قاسمی ما ایرانی ‌‌‌‌‌‌‌‌ها دارد. غذای بابا غنوش یا بابا گانوش یکی از پیش غذا‌‌‌‌‌‌‌‌های بسیار محبوب ‌‌‌‌‌‌‌‌‌است که علاوه بر طعم و مزه خوبی که دارد بسیار مقوی نیز می باشد. این غذا در خاورمیانه بسیار پر طرفدار ‌‌‌‌‌‌‌‌‌است و شباهت زیادی به حُمُّص دارد

[3]. فته یکی از محبوب ‌‌‌‌‌‌‌ترین غذا‌‌‌‌‌‌‌‌های کشور سوریه می باشد و معمولا در صبح روز‌‌‌‌‌‌‌‌های جمعه و ایام و ماه‌‌‌‌‌‌‌‌های رمضان بر سر سفره بسیاری از مردم این کشور پیدا می شود.برای تهیه این غذای لذیذ، ابتدا نخود را از یک شب قبل چندین بار شسته و خیس ‌‌‌‌‌‌می‌کنند، سپس آن را می‌جوشانند و با تکه ‌‌‌‌‌‌‌‌های کوچک نان بر روی آن درون  روغن تفت می‌ دهند و بعد آنرا  داخل فر قرار می دهند. پس از آماده شدن فته آن را با نعناع، پیاز، فلفل سبز، ترشی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های رنگی، تربچه تزیین می کنند که همین تزیینات طعم خاصی به غذا می دهد و در کنار نان ‌‌‌‌‌‌‌‌های پخته شده محلی سرو می نمایند.

[4]. کُبه، کیبه نوعی غذای خاورمیان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های ‌‌‌‌‌‌‌‌‌است که محتویات آن بلغور، پیاز خرد شده و گوشت به همراه ادویه‌‌‌‌‌‌‌‌های متفاوت ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌است و غذای ملی خیلی از کشور‌‌‌‌‌‌‌‌های خاورمیانه به حساب ‌‌‌‌‌‌می‌آید.

[5]. بالوریا از یک پرک پسته تشکیل شده ‌‌‌‌‌‌‌‌‌است که بین دو لایه خمیر «کاتایفی» خرد شده قرار می گیرد. این نوع دسر که شباهت بسیاری به باقلوا دارد کمی پخته می شود زیرا باید رنگ سفید معمولی خود را حفظ کند. وقتی پخته شد، آن را در شربت ریخته و می گذارند تا خودش را بگیرد ، و سپس به صورت سنتی به صورت مربع ‌‌‌‌‌‌‌‌های بزرگ سرو می شود.این نوع از شیرینی لذیذ معمولا به همراه چای برای مشتریان سرو می گردد.

[6]. قمر الدین یک نوشیدنی محبوب سوری ‌‌‌‌‌‌‌‌‌است که از خمیر زردآلو خشک تهیه می شود. این خمیر معمولاً یک شب در آب خیسانده می شود و صبح روز بعد آب آن صاف می شود. این آب میوه مخصوصاً برای افطار در ماه مبارک رمضان بسیار محبوب ‌‌‌‌‌‌‌‌‌است.توصیه می شود مقداری آب شکوفه پرتقال به قمر الدین اضافه کرده و آن را به خوبی سرد شده سرو کنید.

[7]. بوزا یک نوع بستنی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌است که ریشه در شام و خاورمیانه دارد. جدا از مواد ‌‌‌‌‌‌‌‌‌استاندارد مانند شیر ، خامه ، و مواد افزودنی مختلف طعم دهنده ، بوزا با «ساپپ» (یک ماده غلیظ کننده ساخته شده از ریشه ارکیده) و صمغ ماستیک یا رزینی که از درختان بنه تهیه می شود ، غلیظ می شود. سپس مواد با پتک ‌‌‌‌‌‌‌‌های چوبی کوبیده می شوند تا زمانی که مخلوط به قوام کششی و منحصر به فرد خود برسد.از آنجا که هیچ تخم مرغی به آن اضافه نمی شود ، بوزا منجر به بستنی بسته بندی شده با طعم و مزه و با بافتی کاملاً متراکم و کرمی می شود. سنتی ‌‌‌‌‌‌‌ترین عطر و طعم بوزا به عنوان «کاشتا» یا «قشتا» شناخته می شودکه از انواع خامه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های سفت شده ‌‌‌‌‌‌‌‌‌است که اغلب با شکوفه پرتقال و گلاب طعم­دار ‌‌‌‌‌‌می‌شوند؛ اما طعم دهنده ‌‌‌‌‌‌‌‌های ‌‌‌‌‌‌‌‌‌استاندارد شامل میوه، شکلات و آجیل نیز مورد ‌‌‌‌‌‌‌‌‌استفاده هستند.