زبان و خط رسمی سودان: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «زبان و خط رسمي زبان و خط رسمی، در جمهوری سودان، عربی است. البتّه، زبان انگلیسی نیز در کنار زبان عربی بهکار میرود. گویشها و لهجههای محلّی گوناگونی کشور، بهویژه در استانهای «شمالی»، «البحر الأحمر»، «کُردُفان جنوبی»، «کَسَلا» و «د...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
زبان و خط | زبان و خط رسمی، در [[سودان|جمهوری سودان]]، عربی است. البتّه، زبان انگلیسی نیز در کنار زبان عربی بهکار میرود. گویشها و لهجههای محلّی گوناگونی کشور، بهویژه در استانهای «شمالی»، «البحر الأحمر»، «کُردُفان جنوبی»، «کَسَلا» و «دارفور» رواج دارند<ref>وزارة الإعلام جمهورية السّودان(2011). السّودان: أرض الفرص، حقائق و أرقام. الخرطوم: وزارة الإعلام، يوليو، 11.</ref><ref>معماریان، مریم، امیدی، مصطفی (1394). جامعه و فرهنگ [[سودان]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص.241</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[خط ژاپنی]]؛ [[خط روسی]]؛ [[زبان و خط کوبایی]]؛ [[زبان و خط تونسی]]؛ [[خط افغانی]] ؛ [[خط چینی]]؛ [[خط سنگالی]]؛ [[زبان و خط فرانسوی]]؛ [[زبان و خط آرژانتینی]]؛ [[زبان و خط رسمی مالی]]؛ [[زبان و خط رسمی ساحل عاج]]؛ [[زبان و خط رسمی تایلند]]؛ [[زبان و خط رسمی اردن]]؛ [[زبان و خط رسمی سیرالئون]]؛ [[زبان و خط رسمی قطر]] | |||
== کتابشناسی == |
نسخهٔ کنونی تا ۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۴۸
زبان و خط رسمی، در جمهوری سودان، عربی است. البتّه، زبان انگلیسی نیز در کنار زبان عربی بهکار میرود. گویشها و لهجههای محلّی گوناگونی کشور، بهویژه در استانهای «شمالی»، «البحر الأحمر»، «کُردُفان جنوبی»، «کَسَلا» و «دارفور» رواج دارند[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
خط ژاپنی؛ خط روسی؛ زبان و خط کوبایی؛ زبان و خط تونسی؛ خط افغانی ؛ خط چینی؛ خط سنگالی؛ زبان و خط فرانسوی؛ زبان و خط آرژانتینی؛ زبان و خط رسمی مالی؛ زبان و خط رسمی ساحل عاج؛ زبان و خط رسمی تایلند؛ زبان و خط رسمی اردن؛ زبان و خط رسمی سیرالئون؛ زبان و خط رسمی قطر
کتابشناسی
- ↑ وزارة الإعلام جمهورية السّودان(2011). السّودان: أرض الفرص، حقائق و أرقام. الخرطوم: وزارة الإعلام، يوليو، 11.
- ↑ معماریان، مریم، امیدی، مصطفی (1394). جامعه و فرهنگ سودان. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص.241