تاريخ اديان و مذاهب آرژانتین: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «'''تاریخچه ادیان و مذاهب و چگونگی گسترش دین غالب''' در مورد باورها و اعتقادات بومیان محلی آرژانتین مطالب زیادی در منابع مختلف یافت نمیشود اما آنچه مسلم است این بومیان اعتقادات و باورهای فرامادی داشته و در آیینها و مراسم خاصی این باورها را به...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
در مورد باورها و اعتقادات بومیان محلی [[آرژانتین]] مطالب زیادی در منابع مختلف یافت نمیشود اما آنچه مسلم است این بومیان اعتقادات و باورهای فرامادی داشته و در آیینها و مراسم خاصی این باورها را به نمایش میگذاشتهاند. این اعتقادات اکنون تقریبا فراموش شده و آنچه باقی مانده در قالب جشنهای خاص و ملی است که در تاریخهای مشخصی توسط بومیان برگزار میشود. ورود مهاجران اولیه به [[آرژانتین]] همزمان با دوره قدرت و حاکمیت کلیسای کاتولیک در [[اسپانیا]] بود. این حاکمیت به همراه مهاجران به [[آرژانتین]] نیز وارد شد. معماری کلیساهای باقیمانده از آن دوره، نشاندهنده حاکمیت کلیسا میباشد. به همین دلیل در این دوره طولانی، مسیحیت کاتولیک به صورت نانوشته دین غالب مردم بود. | |||
همزمان با تدوین اولین قانون اساسی کشور، این موضوع به عنوان یک اصل قانونی درآمد. طبق همین اصل دو رهبر عالی کشور میبایست کاتولیک میبودند. این موضوع تا سال ۱۹۹۴م و اصلاح قانون اساسی، به قوت خود باقی ماند. اگرچه در مورد درصد پیروان ادیان مختلف در کشور تفاوتهای آماری دیده میشود اما بر اساس تحقیق انجام شده توسط شورای ملی مطالعات فنی و علمی کشور( Consejo Nacional de Investigaciones Cientificas y Tecnicas) در سال ۲۰۰۸م بیش از ۷۶ درصد جمعیت کشور کاتولیک هستند. ۱۱ درصد از دین خاصی پیروی نمیکنند. در این تحقیق گفته شده است که پیروان اسلام، یهود و... کمتر از ۵ درصد میباشند<ref>برگرفته از https://www.state.gov</ref><ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص222.</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[تاريخ اديان و مذاهب ژاپن]]؛ [[تاريخ اديان و مذاهب کانادا]]؛ [[تاريخ اديان و مذاهب کوبا]]؛ [[تاريخ اديان و مذاهب مصر]]؛ [[تاريخ اديان و مذاهب افغانستان]]؛ [[آیین ها، ادیان و مذاهب باستانی و بومی چین]]؛ [[تاريخ اديان و مذاهب تونس]]؛ [[تاريخ اديان و مذاهب روسیه]]؛ [[تاريخ اديان و مذاهب در سنگال]]؛ [[تاريخ اديان و مذاهب فرانسه]]؛ [[تاريخ اديان و مذاهب اوکراین]]؛ [[تاريخ اديان و مذاهب اسپانیا]]؛ [[تاريخ اديان و مذاهب قطر]] | |||
== کتابشناسی == |
نسخهٔ کنونی تا ۳ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۲۳
در مورد باورها و اعتقادات بومیان محلی آرژانتین مطالب زیادی در منابع مختلف یافت نمیشود اما آنچه مسلم است این بومیان اعتقادات و باورهای فرامادی داشته و در آیینها و مراسم خاصی این باورها را به نمایش میگذاشتهاند. این اعتقادات اکنون تقریبا فراموش شده و آنچه باقی مانده در قالب جشنهای خاص و ملی است که در تاریخهای مشخصی توسط بومیان برگزار میشود. ورود مهاجران اولیه به آرژانتین همزمان با دوره قدرت و حاکمیت کلیسای کاتولیک در اسپانیا بود. این حاکمیت به همراه مهاجران به آرژانتین نیز وارد شد. معماری کلیساهای باقیمانده از آن دوره، نشاندهنده حاکمیت کلیسا میباشد. به همین دلیل در این دوره طولانی، مسیحیت کاتولیک به صورت نانوشته دین غالب مردم بود.
همزمان با تدوین اولین قانون اساسی کشور، این موضوع به عنوان یک اصل قانونی درآمد. طبق همین اصل دو رهبر عالی کشور میبایست کاتولیک میبودند. این موضوع تا سال ۱۹۹۴م و اصلاح قانون اساسی، به قوت خود باقی ماند. اگرچه در مورد درصد پیروان ادیان مختلف در کشور تفاوتهای آماری دیده میشود اما بر اساس تحقیق انجام شده توسط شورای ملی مطالعات فنی و علمی کشور( Consejo Nacional de Investigaciones Cientificas y Tecnicas) در سال ۲۰۰۸م بیش از ۷۶ درصد جمعیت کشور کاتولیک هستند. ۱۱ درصد از دین خاصی پیروی نمیکنند. در این تحقیق گفته شده است که پیروان اسلام، یهود و... کمتر از ۵ درصد میباشند[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
تاريخ اديان و مذاهب ژاپن؛ تاريخ اديان و مذاهب کانادا؛ تاريخ اديان و مذاهب کوبا؛ تاريخ اديان و مذاهب مصر؛ تاريخ اديان و مذاهب افغانستان؛ آیین ها، ادیان و مذاهب باستانی و بومی چین؛ تاريخ اديان و مذاهب تونس؛ تاريخ اديان و مذاهب روسیه؛ تاريخ اديان و مذاهب در سنگال؛ تاريخ اديان و مذاهب فرانسه؛ تاريخ اديان و مذاهب اوکراین؛ تاريخ اديان و مذاهب اسپانیا؛ تاريخ اديان و مذاهب قطر
کتابشناسی
- ↑ برگرفته از https://www.state.gov
- ↑ خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص222.