تاريخ اديان و مذاهب در سنگال

از دانشنامه ملل

مذهب آفریقایی (و یا بهتر است بگوییم مذاهب آفریقایی) مفهومی مبهم است که هنوز نویسندگان بر سر آن به توافقی نرسیده اند. تنها نویسنده ای که توانسته است در برابر این موضوع یک صداقت علمی داشته باشد. "عبدالله بارا دیوپ" است که در رساله‌ی دکتری خود تحت عنوان «جامعه‌ی ولوف سنت و تغییر» به این نتیجه رسیده است که مطالعه عمیق این مذهب سنتی هنوز به درستی شناخته نشده است.[۱]

"آر. پی . پلاسید تامپل" (R.P. Placide TEMPELS) به لطف هستی شناسی نیروها و پویایی توانسته است دنیای "بانتو" (Bantoue) را تشکیل و یک جایگاه و یک عملکرد به تمام عوامل زیر بدهد: خداوند، خدایان زمینی، الهه های محافظ، ارواح، انسان ها، حیوانات، گیاهان و مواد معدنی نیروهایی هستند که دائماً بر روی همدیگر اثر گذاشته و می توانند قوی تر و یا قدرت خود را از دست بدهند. فلسفه‌ی بانتو نه تنها تمام قبایل آفریقا را در بر می گیرد، بلکه مبنای الزامی اصل آنیمیسم است: همه‌ی آنچه که زنده است، تحرک، ویژگی و هدف دارد، دارای احساسات است، دلیلی دارد و می تواند خیرخواهانه یا بدخواهانه باشد. علاوه بر این اغلب محققین که مذاهب آفریقایی را مطالعه کرده اند. تعریفی از این عوامل کرده اند: آنیمیسم، پیش از آنیمیسم، جادو، بت واره پرستی، توتمیسم، شیطان پرستی، جادوگری، طبیعت گرایی ... عواملی که آئین های اجداد و مردگان، نیروهای طبیعت و الهه های محافظ، عوامل جادویی، بت واره پرستی و توتمیسم به آنها پیوند خورده است. عده ای به این نتیجه رسیده اند که در آفریقا چیزی به نام مذهب سنتی وجود ندارد بلکه به علت کمبود عبارات آن را خرافات نامیده اند. با این وجود، عده ای دیگر به حقیقت مذهب سنتی آفریقایی معتقد هستند.[۲]

موضوعی که باید به آن اشاره کرد مسئله اعتقاد به توحید عقاید است. باید گفت که در طول تاریخ مسیحییان از جمله کشیش ها تأثیر زیادی روی مذاهب محلی گذاشته اند. مربیان سفید پوست، تربیتی کاملاً متضاد، به فرهنگ سیاهان آفریقایی وارد کرده اند. بنابراین بعضی مراسم اصالت آفریقایی ندارند و این موضوعی است که به محافظه کاری بر می گردد. در نزد سیاهان آنچه که سکولار است چیز ناآشنایی نیست مثلاً اسلام در نزد سیاهان کاملاً یک اسلام آفریقایی شده است: مراسم اسلامی و مراسم غیرمذهبی با هم تلفیق شده و مذهب جدیدی به نام اعتقاد به توحید عقاید به وجود آورده است.[۳]

به طور مثال در سنگال، روزهای جمعه، مسلمانان در نماز جمعه شرکت می کنند ولی روز تعطیلی آنها یکشنبه است. آنها تقریباً تمام اعیاد مسلمانان را (عید قربان – عید فطر و ...) جشن می گیرند ولی روز به دنیا آمدن عیسی مسیح (جشن کریسمس) را نیز جشن می گیرند. نمونه های این‌گونه فراوان است.[۴]

نیز نگاه کنید به

تاريخ اديان و مذاهب ژاپن؛ تاريخ اديان و مذاهب کانادا؛ تاريخ اديان و مذاهب کوبا؛ تاريخ اديان و مذاهب مصر؛ تاريخ اديان و مذاهب افغانستان؛ آیین ها، ادیان و مذاهب باستانی و بومی چین؛ تاريخ اديان و مذاهب تونس؛ تاريخ اديان و مذاهب روسیه؛تاريخ اديان و مذاهب آرژانتین؛ تاريخ اديان و مذاهب فرانسه؛ تاريخ اديان و مذاهب اوکراین؛ تاريخ اديان و مذاهب اسپانیا؛ تاريخ اديان و مذاهب قطر

کتابشناسی

  1. Diop, A. B. (1981). La société wolof, tradition et changement. Karthala.
  2. Sylla, A. (1978). La philosophie morale des Wolof. Sankoré
  3. Tambadou.(1981).83
  4. بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401).جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)