تقسیمات اداری و سیاسی آرژانتین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
طبق مادّه 5 قانون اساسی [[آرژانتین]] هر یک از استان‌های خودمختار [[آرژانتین]] در داخل محدوده تحت سلطه خود، از قوّه‌های مجریه، قضاییه و مقنّنه خودمختار بهره میبرند که چگونگی تشکیل، ساختار قانونی، وظایف، نحوه اجرا و اداره آن‌ها طبق قانون اساسی همان استان تعیین خواهد شد. در حال حاضر کشور متشکّل از 23 استان خودمختار و همچنین شهر خودمختار [[بوئنوس‌آیرس]] به عنوان پایتخت کشور است. | |||
[[قوه مجریه آرژانتین|قوّهی مجریه]] هر استان طبق قانون اساسی استان انجام وظیفه می‌کند. استاندار متعهّد به رعایت قانون اساسی کشور نیز می‌باشد. قوّه مقننه هر استان که می‌تواند یک مجلسی و یا دو مجلسی نیز باشد، در درون استان، صلاحیت کامل قانونگذاری دارد امّا قوانین مصوّب نباید با قانون اساسی کشور در تضاد باشد. البتّه قانون اساسی نیز صلاحیت گستردهای به استان‌ها اعطا کرده است. | |||
انتخاب عالی ترین مقام استانی (استاندار)، دوره ریاست وی و همچنین نحوه انتخاب مسؤولین استانی کاملاً بستگی به قوانین آن استان دارد. هر استان برای خود [[نظام قضایی آرژانتین|قوّه قضاییه]] مستقل داشته که متشکّل از دیوان عالی استانی و دادگاه های استانی است و نحوه تشکیل و رسیدگی قضایی در قانون اساسی و قوانین آیین دادرسی استانی مشخّص شده است. اسامی استان‌های کشور به شرح زیر است: | |||
[[بوئنوس‌آیرس]]، کاتامارکا، چاکو، چوبوت، کوردوبا، کوررینتس، انتره ریوس، فورموسا، خوخوی، لاپامپا، لا ریوخا، مندوسا، میسیونس، نئوکین، ریونگرو، سالتا، سان خوان، سان لوییس، سانتاکروز، سانتافه، سانتیاگو دل استرو، توکومان، شهر خودمختار [[بوئنوس‌آیرس]] | |||
تیرا دل فوئگو، قطب جنوب و جزایر اقیانوس اطلس جنوبی (منظور مناطق مورد ادّعای [[آرژانتین]] در قطب جنوب و همچنین جزایر مالویناس و دو جزیره جورجیای جنوبی و ساندویچ جنوبی است<ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص177-178.</ref>. | |||
==نیز نگاه کنید به== | |||
[[تقسیمات اداری و سیاسی روسیه]]؛ [[تقسیمات اداری چین]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی تونس]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی ژاپن]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی کانادا]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی کوبا]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی لبنان]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی مصر]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی افغانستان]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی سنگال]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی سودان]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی فرانسه]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی اسپانیا]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی ساحل عاج]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی زیمبابوه]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی اردن]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی قطر]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی اتیوپی]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی سیرالئون]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی اوکراین]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی کشور مالی]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی گرجستان]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی بنگلادش]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی تاجیکستان]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی قزاقستان]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی امارات متحده عربی]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی تایلند]] | |||
==کتابشناسی== | |||
<references /> | |||
[[رده:تقسیمات کشوری]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۳۳
طبق مادّه 5 قانون اساسی آرژانتین هر یک از استان‌های خودمختار آرژانتین در داخل محدوده تحت سلطه خود، از قوّه‌های مجریه، قضاییه و مقنّنه خودمختار بهره میبرند که چگونگی تشکیل، ساختار قانونی، وظایف، نحوه اجرا و اداره آن‌ها طبق قانون اساسی همان استان تعیین خواهد شد. در حال حاضر کشور متشکّل از 23 استان خودمختار و همچنین شهر خودمختار بوئنوس‌آیرس به عنوان پایتخت کشور است.
قوّهی مجریه هر استان طبق قانون اساسی استان انجام وظیفه می‌کند. استاندار متعهّد به رعایت قانون اساسی کشور نیز می‌باشد. قوّه مقننه هر استان که می‌تواند یک مجلسی و یا دو مجلسی نیز باشد، در درون استان، صلاحیت کامل قانونگذاری دارد امّا قوانین مصوّب نباید با قانون اساسی کشور در تضاد باشد. البتّه قانون اساسی نیز صلاحیت گستردهای به استان‌ها اعطا کرده است.
انتخاب عالی ترین مقام استانی (استاندار)، دوره ریاست وی و همچنین نحوه انتخاب مسؤولین استانی کاملاً بستگی به قوانین آن استان دارد. هر استان برای خود قوّه قضاییه مستقل داشته که متشکّل از دیوان عالی استانی و دادگاه های استانی است و نحوه تشکیل و رسیدگی قضایی در قانون اساسی و قوانین آیین دادرسی استانی مشخّص شده است. اسامی استان‌های کشور به شرح زیر است:
بوئنوس‌آیرس، کاتامارکا، چاکو، چوبوت، کوردوبا، کوررینتس، انتره ریوس، فورموسا، خوخوی، لاپامپا، لا ریوخا، مندوسا، میسیونس، نئوکین، ریونگرو، سالتا، سان خوان، سان لوییس، سانتاکروز، سانتافه، سانتیاگو دل استرو، توکومان، شهر خودمختار بوئنوس‌آیرس
تیرا دل فوئگو، قطب جنوب و جزایر اقیانوس اطلس جنوبی (منظور مناطق مورد ادّعای آرژانتین در قطب جنوب و همچنین جزایر مالویناس و دو جزیره جورجیای جنوبی و ساندویچ جنوبی است[۱].
نیز نگاه کنید به
تقسیمات اداری و سیاسی روسیه؛ تقسیمات اداری چین؛ تقسیمات اداری و سیاسی تونس؛ تقسیمات اداری و سیاسی ژاپن؛ تقسیمات اداری و سیاسی کانادا؛ تقسیمات اداری و سیاسی کوبا؛ تقسیمات اداری و سیاسی لبنان؛ تقسیمات اداری و سیاسی مصر؛ تقسیمات اداری و سیاسی افغانستان؛ تقسیمات اداری و سیاسی سنگال؛ تقسیمات اداری و سیاسی سودان؛ تقسیمات اداری و سیاسی فرانسه؛ تقسیمات اداری و سیاسی اسپانیا؛ تقسیمات اداری و سیاسی ساحل عاج؛ تقسیمات اداری و سیاسی زیمبابوه؛ تقسیمات اداری و سیاسی اردن؛ تقسیمات اداری و سیاسی قطر؛ تقسیمات اداری و سیاسی اتیوپی؛ تقسیمات اداری و سیاسی سیرالئون؛ تقسیمات اداری و سیاسی اوکراین؛ تقسیمات اداری و سیاسی کشور مالی؛ تقسیمات اداری و سیاسی گرجستان؛ تقسیمات اداری و سیاسی بنگلادش؛ تقسیمات اداری و سیاسی تاجیکستان؛ تقسیمات اداری و سیاسی قزاقستان؛ تقسیمات اداری و سیاسی امارات متحده عربی؛ تقسیمات اداری و سیاسی تایلند
کتابشناسی
- ↑ خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص177-178.