تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی بنگلادش: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۵۳

تاریخ ادبیات بنگلادش حداقل به قرن هفتم هجری باز می گردد. احتمالاً ادبیات بنگلادش به سه دوره اصلی شامل دوره باستان، قرون وسطی و دوره جدید (معاصر ) تقسیم شده است. تقریباً دوره باستان از 650 - 1200میلادی، دوره وسطی ( میانه ) از 1200 - 1800 میلادی و دوره جدید از 1800 تاكنون را در بر می گیرد.

به گفته پروفسور هارون الرشید رئیس سابق فرهنگستان بنگلادش، ادبیات معاصر و ادبیات مدرن دو واژه مستقل هستند و دارای تفاوت هایی بایكدیگر می باشند. ادبیات مــــدرن از چهار صـــد سال پیش رقم خورده است و به زمان شكسپیر باز می گردد. پس باید ابتدا ادبیات مدرن و معاصر را مرخص و از هم تفكیك كرد.

در این خصوص نیز اسد چودری، از شعرا و نویسندگان سرشناس و معروف بنگلادش، معتقد است که در زمان حسین شاه، زبان بنگلادش شكوفا شد. سال 1600 میلادی زمان تولد ادبیات بنگلادش می باشد. دوره معاصر به دوره حضور انگلیسی ها اتلاق می شود و سال 1800 میلادی می تواند آغاز تاریخ ادبیات معاصر باشد كه با ویژگی های متفاوت با ادبیات گذشته همراه است.

بهر حال در زمینه تاریخ دقیق شروع ادبیات معاصر بنگلادش، بین صاحب نظران واندیشمندان فرهنگی این سرزمین اختلاف نظر وجود دارد. برخی دیگر مانند المجاهد، بر این باورند كه ادبیات معاصر بنگلادش بعد از جنگ جهانی اول شروع شده است، برخی هم مانند الطاف الرحمان، شروع آن را از زمان رابیندرانات تاگور و نذر الاسلام بزرگ ترین و مشهورترین شاعران ونویسندگان این سرزمین به حساب می آورند.

قدیمی ترین متن موجود ادبیات بنگالی، حدود هزار سال قدمت دارد. دوره ای كه از آن زمان تا ظهور مسلمین را در بر می گیرد، دوره ای به حساب می آید كه در طی آن ادبیات توسعه بسیار كندی داشته است.

در طی دوره میانی (1200_1800م) ادبیات به طور چشمگیری با حكومت حاكمان مسلمان توسعه یافت. چندی داس، كریتی باس، دولت قاضی علائول، بعضی از شعرای مشهور این دوره هستند.

دوره جدید ادبیات بنگالی در اواخر قرن نوزدهم شروع شد. «رابیندرانات تاگور» برنده جایزه نوبل، «قاضی نذر الاسلام»، «مایكل مادوسودان»، «دات»، «سرات»، «چاندرا چاترجی»، «بانكی چاندار چاترجی» و نیز «مشرف حسین» از جمله برجستگان ادبیات جدید بنگالی هستند.

در بنگلادش، زبان بنگالی از نقش خاصی برخوردار است و درصد عظیمی (98 درصد ) از مردم به این زبان تكلم می كنند. این زبان با لغت های عاریتی كه از زبان های گوناگون به عاریه گرفته، به زبان معجون تبدیل شده است و در این میان، زبان فارسی رتبه و اهمیت بالایی دارد. این زبان از جمله زبان های هندی و اروپایی و از متفرعات سنسكریت بوده و از قدیمی ترین زبان های دنیا به شمار می رود. اختلاط عجیب آن از زبان های هندی، فارسی، عربی، انگلیسی و ... به دلیل نفوذ فرهنگ های مختلف واقوام گوناگون در طی قرون متمادی به این سرزمین می باشد. این زبان دارای هشت تا نه هزار لغت فارسی است كه در محاورات به كار برده می شود.

در آستانة استقلال پاكستان از هند، نزدیک به 75 میلیون سكنه كشور یعنی 98 تا 99 درصد مردم، بنگالی زبان بودند و این وحدت و یگانگی و تفاوت آن با زبان اعلام شده پاكستان (اردو )، از عوامل مهم تكوین ناسیونالیسم بنگالی واستقلال كشور بنگلادش بوده است.

همچنین بعضی از لهجه ها و گویش های روستانشینان با گروه زبان های تبتی و برمه ای مربوط است. این زبان در سرتاسر کشور دارای لهجه ها و گویش های متفاوت و نیز ادبیات غنی است. در نیمة اول قرن نوزدهم، ادبیات معاصر این زبان به سرحد شكوفایی خود رسید. آثار نویسندگان معروفی چون«رابیندرانات تاگور»(Rabindranath Tagore)در سال 1913 برنده جایزة نوبل شد. كوشش های دولت پاكستان به پوشاندن آثار «تاگور» پس از استقلال در 1974 از دیگر عوامل روی آوری بنگلادش به زبان وادبیات بنگالی شد. «ویدیاساگار»(Viddiya Sagar)، «بنیكم چاندرا»(Bankim Chandra) و «میرمشرف حسین» از جمله چهره های معروف دیگر ادبیات بنگالی در این دوره هستند^[۱].

خط بنگالی نیز اصلاح شده خط سنسكریت یا دواناگاری(Devanagari) می باشد و شباهتی به خط اردو، كه از دستخط عربی استفاده كرده است، ندارد. زبان انگلیسی زبانی رسمی در بنگلادش تلقی نمی شود؛ اما به طور غیررسمی توانسته است جایگاه خوبی به خصوص در محافل علمی و دانشگاهی پیدا كند و تقریباً به زبان دوم مردم این سرزمین تبدیل شده است و هر روز نیز بر دامنة وسعت ونفوذش افزوده می شود^[۲].

بعد از اینكه سازمان یونسكو^[۳] 21 فوریه را روز بین المللی زبان های مادری پذیرفت، دولت بنگلادش برای تاسیس انستیتو زبان های مادری اقدام کرد. بدین منظور ستاد 21 نفره ای برای انجام طرح مذكور تشكیل شد و دكتر خبر الانعام به سمت مدیر پروژه منصوب شد. مبلغی برای ساخت بنا، در ماه ژوئن همان سال در اختیار وزارت آموزش و پرورش قرار داده شد. این انستیتو در 21 فوریه 2010 افتتاح مقدماتی شد، ولی هنوز کار آموزشی در آن انجام نمی شود؛ قرار است در این مرکز 7 زبان از جمله زبان فارسی تدریس گردد. سازمان یونسكو^[۳] در 17 نوامبر سال 1999 در سی امین جلسه خود در پاریس به اتفاق 27 كشور عضو از جمله ایران، روز 21 فوریه را روز بین المللی زبان مادری ثبت كرد. مدت زمان ساخت سه طبقه ساختمان مذكور یك سال پیش بینی شده بود و در آن مدت مقرر شد کارهای اداری در ساختمانی استیجاری انجام شود.

از اهم فعالیت های این انستیتو می توان پژوهش، محافظت، هماهنگی، جمع آوری اطلاعات در خصوص زبان های مادری دنیا، الفباها، كتاب، نوار، ویدئو و بررسی وتبادل اطلاعات بین زبان هایی كه در تداخل فرهنگ ها از بین رفته اند را برشمرد. علاوه بر این برای ترجمه كتاب های علوم تكنولوژی از زبان های دیگر به زبان بنگلادشی و از بنگلادشی به زبان های دیگر اقدام می شود. به گفته آگاهان، مدیر انستیتو مذكور از طریق آگهی بین المللی منصوب می شود و چنانچه فرد لایقی در این خصوص داوطلب نشود، اقدام های لازم برای جذب شخصیتی كه متخصص در زبان شناسی و مدیریت فرهنگی باشد، انجام می شود. همچنین مقرر شده است که کلیه فعالیت های انستیتو زبان های مادری با حفظ استانداردهای بین المللی انجام شود^[۴].

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

↑ فرزين نيا، زیبا (1374). بنگلادش. تهران: دفتر مطالعات سياسی بين المللی وزارت امورخارجه،
↑ Al-Rashid , A. (1991) Geography of Bangladesh. Dhaka: University press
↑ ^۳٫۰ ^۳٫۱ برگرفته از https://www.unesco.org
↑ توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ بنگلادش. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)

[1] فرزين نيا، زیبا (1374). بنگلادش. تهران: دفتر مطالعات سياسی بين المللی وزارت امورخارجه،

[2] Al-Rashid , A. (1991) Geography of Bangladesh. Dhaka: University press

[:0-3] ۳٫۰ ^۳٫۱ برگرفته از https://www.unesco.org

[4] توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ بنگلادش. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''8. 2.تاریخ ادبیات و سبک های ادبی'''
-تاريخ ادبيات بنگلا حداقل به قرن هفتم هجري باز مي گردد. احتمالاً ادبيات بنگلا به سه دوره اصلي شامل دوره باستان، قرون وسطي و دوره جديد (معاصر ) تقسيم شده است. تقريباً دوره باستان از 1200- 650 ميلادي، دوره وسطي ( ميانه ) از 1800- 1200 ميلادي و دوره جديد از 1800 تاكنون را در بر می گیرد.
-    به گفته پروفسور هارون الرشيد رئيس سابق فرهنگستان بنگلا ، ادبيات معاصر و ادبيات مدرن دو واژه مستقل هستند و داراي تفاوت هايي بايكديگر مي باشند. ادبيات مــــدرن از چهار صـــد سال پيش رقم خورده است و به زمان شكسپير باز مي گردد. پس بايد ابتدا ادبيات مدرن و معاصر را مرخص و از هم تفكيك كرد.
+تاریخ ادبیات [[بنگلادش]] حداقل به قرن هفتم هجری باز می گردد. احتمالاً ادبیات [[بنگلادش]] به سه دوره اصلی شامل دوره باستان، قرون وسطی و دوره جدید (معاصر ) تقسیم شده است. تقریباً دوره باستان از 650 -  1200میلادی، دوره وسطی ( میانه ) از  1200 - 1800 میلادی و دوره جدید از 1800 تاكنون را در بر می گیرد.
-  در اين خصوص نیز اسد چودري، از شعرا و نويسندگان سرشناس و معروف بنگلادش، معتقد است که در زمان حسين شاه، زبان بنگلا شكوفا شد. سال 1600 ميلادي زمان تولد ادبيات بنگلا مي باشد. دوره معاصر به دوره حضور انگليسی ها اتلاق مي شود و سال 1800 ميلادي مي تواند آغاز تاريخ ادبيات معاصر باشد كه با ويژگي هاي متفاوت با ادبيات گذشته همراه است.
+به گفته پروفسور هارون الرشید رئیس سابق فرهنگستان [[بنگلادش]]، ادبیات معاصر و ادبیات مدرن دو واژه مستقل هستند و دارای تفاوت هایی بایكدیگر می باشند. ادبیات مــــدرن از چهار صـــد سال پیش رقم خورده است و به زمان شكسپیر باز می گردد. پس باید ابتدا ادبیات مدرن و معاصر را مرخص و از هم تفكیك كرد.
-بهر حال در زمينه تاريخ دقيق شروع ادبيات معاصر بنگلا، بين صاحب نظران وانديشمندان فرهنگي اين سرزمين اختلاف نظر وجود دارد. برخي دیگر مانند المجاهد، بر اين باورند كه ادبيات معاصر بنگلا بعد از جنگ جهاني اول شروع شده است، برخي هم مانند الطاف الرحمان، شروع آن را از زمان رابيندرانات تاگور و نذر الاسلام بزرگ ترين و مشهورترين شاعران ونويسندگان این سرزمین به حساب می آورند.
+در این خصوص نیز اسد چودری، از شعرا و نویسندگان سرشناس و معروف [[بنگلادش]]، معتقد است که در زمان حسین شاه، زبان [[بنگلادش]] شكوفا شد. سال 1600 میلادی زمان تولد ادبیات [[بنگلادش]] می باشد. دوره معاصر به دوره حضور انگلیسی ها اتلاق می شود و سال 1800 میلادی می تواند آغاز تاریخ ادبیات معاصر باشد كه با ویژگی های متفاوت با ادبیات گذشته همراه است.
-    قديمي ترين متن موجود ادبيات بنگالي، حدود هزار سال قدمت دارد. دوره اي كه از آن زمان تا ظهور مسلمين را در بر مي گيرد، دوره اي به حساب مي آيد كه در طي آن ادبیات توسعه بسيار كندي داشته است.
+بهر حال در زمینه تاریخ دقیق شروع ادبیات معاصر [[بنگلادش]]، بین صاحب نظران واندیشمندان فرهنگی این سرزمین اختلاف نظر وجود دارد. برخی دیگر مانند المجاهد، بر این باورند كه ادبیات معاصر [[بنگلادش]] بعد از جنگ جهانی اول شروع شده است، برخی هم مانند الطاف الرحمان، شروع آن را از زمان رابیندرانات تاگور و نذر الاسلام بزرگ ترین و مشهورترین شاعران ونویسندگان این سرزمین به حساب می آورند.
-  در طي دوره مياني ( 1800- 1200م ) ادبيات به طور چشمگيري با حكومت حاكمان مسلمان توسعه يافت. چندي داس، كريتي باس، دولت قاضي علائول، بعضي از شعراي مشهور اين دوره هستند.
+قدیمی ترین متن موجود ادبیات بنگالی، حدود هزار سال قدمت دارد. دوره ای كه از آن زمان تا ظهور مسلمین را در بر می گیرد، دوره ای به حساب می آید كه در طی آن ادبیات توسعه بسیار كندی داشته است.
-  دوره جديد ادبيات بنگالي در اواخر قرن نوزدهم شروع شد. « رابيندرانات تاگور » برنده جايزه نوبل، « قاضي نذر الاسلام»، «مايكل مادوسودان»، «دات»، «سرات»، «چاندرا چاترجي»، «بانكي چاندار چاترجي» و نيز «مشرف حسين» از جمله برجستگان ادبيات جديد بنگالي هستند.
+در طی دوره میانی (1200_1800م) ادبیات به طور چشمگیری با حكومت حاكمان مسلمان توسعه یافت. چندی داس، كریتی باس، دولت قاضی علائول، بعضی از شعرای مشهور این دوره هستند.
-  در بنگلادش، زبان بنگالي از نقش خاصي برخوردار است و درصد عظيمي (98 درصد ) از مردم به اين زبان تكلم مي كنند. اين زبان با لغت هاي عاريتي كه از زبان هاي گوناگون به عاريه گرفته، به زبان معجون تبديل شده است و در اين ميان، زبان فارسي رتبه و اهميت بالايي دارد. این زبان از جمله زبان هاي هندي و اروپايي و از متفرعات سنسكريت بوده و از قديمي ترين زبان هاي دنيا به شمار مي رود. اختلاط عجيب آن از زبان های هندی، فارسی، عربی، انگلیسی و ... به دلیل نفوذ فرهنگ هاي مختلف واقوام گوناگون در طي قرون متمادي به اين سرزمين مي باشد. اين زبان داراي هشت تا نه هزار لغت فارسي است كه در محاورات به كار برده مي شود.
+دوره جدید ادبیات بنگالی در اواخر قرن نوزدهم شروع شد. «رابیندرانات تاگور» برنده جایزه نوبل، «[[قاضی نذر الاسلام]]»، «مایكل مادوسودان»، «دات»، «سرات»، «چاندرا چاترجی»، «بانكی چاندار چاترجی» و نیز «مشرف حسین» از جمله برجستگان ادبیات جدید بنگالی هستند.
-  در آستانة استقلال پاكستان از هند، نزدیک به 75 ميليون سكنه كشور یعنی 98 تا 99 درصد مردم، بنگالی زبان بودند و اين وحدت و يگانگي و تفاوت آن با زبان اعلام شده پاكستان (اردو ) ، از عوامل مهم تكوين ناسيوناليسم بنگالي واستقلال كشور [[بنگلادش]] بوده است.
+در [[بنگلادش|بنگلادش،]] زبان بنگالی از نقش خاصی برخوردار است و درصد عظیمی (98 درصد ) از مردم به این زبان تكلم می كنند. این زبان با لغت های عاریتی كه از زبان های گوناگون به عاریه گرفته، به زبان معجون تبدیل شده است و در این میان، زبان فارسی رتبه و اهمیت بالایی دارد. این زبان از جمله زبان های هندی و اروپایی و از متفرعات سنسكریت بوده و از قدیمی ترین زبان های دنیا به شمار می رود. اختلاط عجیب آن از زبان های هندی، فارسی، عربی، انگلیسی و ... به دلیل نفوذ فرهنگ های مختلف واقوام گوناگون در طی قرون متمادی به این سرزمین می باشد. این زبان دارای هشت تا نه هزار لغت فارسی است كه در محاورات به كار برده می شود.
-    همچنین بعضي از لهجه ها و گویش هاي روستانشينان با گروه زبان هاي تبتي و برمه اي مربوط است. این زبان در سرتاسر کشور دارای لهجه ها و گویش های متفاوت و نیز ادبيات غني است.
+در آستانة استقلال پاكستان از هند، نزدیک به 75 میلیون سكنه كشور یعنی 98 تا 99 درصد مردم، بنگالی زبان بودند و این وحدت و یگانگی و تفاوت آن با زبان اعلام شده پاكستان (اردو )، از عوامل مهم تكوین ناسیونالیسم بنگالی واستقلال كشور [[بنگلادش]] بوده است.
-    در نيمة اول قرن نوزدهم، ادبيات معاصر اين زبان به سرحد شكوفايي خود رسيد . آثار نویسندگان معروفی چون« رابيندرانات تاگور »[1] در سال 1913 برنده جايزة نوبل شد. كوشش هاي دولت پاكستان به پوشاندن آثار « تاگور » پس از استقلال در 1974 از ديگر عوامل روي آوري بنگلادش به زبان وادبيات بنگالي شد. « ويدياساگار » [2] ، « بنيكم چاندرا [3]» و «ميرمشرف حسين» از جمله چهره هاي معروف دیگر ادبيات بنگالي در این دوره هستند (فرزین نیا، 1373: 25).
+همچنین بعضی از لهجه ها و گویش های روستانشینان با گروه زبان های تبتی و برمه ای مربوط است. این زبان در سرتاسر کشور دارای لهجه ها و گویش های متفاوت و نیز ادبیات غنی است. در نیمة اول قرن نوزدهم، ادبیات معاصر این زبان به سرحد شكوفایی خود رسید. آثار نویسندگان معروفی چون«رابیندرانات تاگور»(Rabindranath Tagore)در سال 1913 برنده جایزة نوبل شد. كوشش های دولت پاكستان به پوشاندن آثار «تاگور» پس از استقلال در 1974 از دیگر عوامل روی آوری بنگلادش به زبان وادبیات بنگالی شد. «ویدیاساگار»(Viddiya Sagar)، «بنیكم چاندرا»(Bankim Chandra) و «میرمشرف حسین» از جمله چهره های معروف دیگر ادبیات بنگالی در این دوره هستند<ref>فرزين نيا، زیبا (1374). [[بنگلادش]]. تهران: دفتر مطالعات سياسی بين المللی وزارت [https://mfa.gov.ir امورخارجه]،</ref>.
-  خط بنگالي نيز اصلاح شده خط سنسكريت يا دواناگاري[4] مي باشد و شباهتي به خط اردو،كه از دستخط عربي استفاده كرده است، ندارد.
+خط بنگالی نیز اصلاح شده خط سنسكریت یا دواناگاری(Devanagari) می باشد و شباهتی به خط اردو، كه از دستخط عربی استفاده كرده است، ندارد. زبان انگلیسی زبانی رسمی در [[بنگلادش]] تلقی نمی شود؛ اما به طور غیررسمی توانسته است جایگاه خوبی به خصوص در محافل علمی و دانشگاهی پیدا كند و تقریباً به زبان دوم مردم این سرزمین تبدیل شده است و هر روز نیز بر دامنة وسعت ونفوذش افزوده می شود<ref>Al-Rashid , A. (1991) Geography of Bangladesh. Dhaka: University press</ref>.
-  زبان انگليسي زبانی رسمي در بنگلادش تلقي نمي شود؛ اما به طور غيررسمي توانسته است جايگاه خوبي به خصوص در محافل علمی و دانشگاهی پيدا كند و تقريباً به زبان دوم مردم اين سرزمين تبدیل شده است و هر روز نیز بر دامنة وسعت ونفوذش افزوده مي شود(Haroun Al –Rashid, 1991: 157).
+بعد از اینكه [https://www.unesco.org/en سازمان یونسكو]<ref name=":0">برگرفته از https://www.unesco.org</ref> 21 فوریه را روز بین المللی زبان های مادری پذیرفت، دولت [[بنگلادش]] برای تاسیس انستیتو زبان های مادری اقدام کرد. بدین منظور ستاد 21 نفره ای برای انجام طرح مذكور تشكیل شد و دكتر خبر الانعام به سمت مدیر پروژه منصوب شد. مبلغی برای ساخت بنا، در ماه ژوئن همان سال در اختیار وزارت آموزش و پرورش قرار داده شد. این انستیتو در 21 فوریه 2010 افتتاح مقدماتی شد، ولی هنوز کار آموزشی در آن انجام نمی شود؛ قرار است در این مرکز 7 زبان از جمله زبان فارسی تدریس گردد. [https://www.unesco.org/en سازمان یونسكو]<ref name=":0" /> در 17 نوامبر سال 1999 در سی امین جلسه خود در [[پاریس]] به اتفاق 27 كشور عضو از جمله ایران، روز 21 فوریه را روز بین المللی زبان مادری ثبت كرد. مدت زمان ساخت سه طبقه ساختمان مذكور یك سال پیش بینی شده بود و در آن مدت مقرر شد کارهای اداری در ساختمانی استیجاری انجام شود.
-  بعد از اينكه سازمان يونسكو 21 فوريه را روز بين المللي زبان هاي مادري پذيرفت، دولت بنگلادش براي تاسيس انستيتو زبان هاي مادري اقدام کرد. بدين منظور ستاد 21 نفره اي براي انجام طرح مذكور تشكيل شد و دكتر خبر الانعام به سمت مدير پروژه منصوب شد. مبلغی براي ساخت بنا، در ماه ژوئن همان سال در اختيار وزارت آموزش و پرورش قرار داده شد. این انستیتو در 21 فوریه 2010 افتتاح مقدماتی  شد، ولی هنوز کار آموزشی در آن انجام نمی شود؛ قرار است در این مرکز 7 زبان از جمله زبان فارسی تدریس گردد . سازمان يونسكو در 17 نوامبر سال 1999 در سي امين جلسه خود در پاريس به اتفاق 27 كشور عضو از جمله ايران ، روز 21 فوريه را روز بين المللي زبان مادري ثبت كرد.
+از اهم فعالیت های این انستیتو می توان پژوهش، محافظت، هماهنگی، جمع آوری اطلاعات در خصوص زبان های مادری دنیا، الفباها، كتاب، نوار، ویدئو و بررسی وتبادل اطلاعات بین زبان هایی كه در تداخل فرهنگ ها از بین رفته اند را برشمرد. علاوه بر این برای ترجمه كتاب های علوم تكنولوژی از زبان های دیگر به زبان [[بنگلادش|بنگلادشی]] و از [[بنگلادش|بنگلادشی]] به زبان های دیگر اقدام می شود. به گفته آگاهان، مدیر انستیتو مذكور از طریق آگهی بین المللی منصوب می شود و چنانچه فرد لایقی در این خصوص داوطلب نشود، اقدام های لازم برای جذب شخصیتی كه متخصص در زبان شناسی و مدیریت فرهنگی باشد، انجام می شود. همچنین مقرر شده است که کلیه فعالیت های انستیتو زبان های مادری با حفظ استانداردهای بین المللی انجام شود<ref>توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ [[بنگلادش]]. تهران: [https://www.icro.ir سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>.
-    مدت زمان ساخت سه طبقه ساختمان مذكور يك سال پيش بيني شده بود و در آن مدت مقرر شد کارهای اداري در ساختمانی استيجاري انجام شود.
+== نیز نگاه کنید به ==
+[[تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی روسیه]]؛  [[تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی کانادا|تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی کانادا؛]] [[تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی کوبا]]؛ [[تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی تونس]]؛ [[ادبیات کلاسیک ژاپنی]]؛ [[تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی افغانستان]]؛ [[تاریخ ادبیات معاصر لبنان|تاریخ ادبیات معاصر لبنان؛]] [[تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی مصر]]؛ [[ادبیات باستان در چین]]؛ [[تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی آرژانتین]]؛ [[تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی فرانسه|تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی فرانسه؛]] [[تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی مالی]]؛ [[تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی تایلند]]؛ [[تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی اوکراین]]؛ [[تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی اسپانیا]]؛ [[تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی اردن]]؛ [[تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی سیرالئون]]؛ [[تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی سنگال]]
-  از اهم فعاليت هاي اين انستيتو مي توان پژوهش، محافظت، هماهنگي، جمعاوري اطلاعات در خصوص زبان هاي مادري دنيا، الفباها، كتاب، نوار، ويدئو و بررسي وتبادل اطلاعات بين زبان هايي كه در تداخل فرهنگ ها از بين رفته اند را برشمرد. علاوه بر اين براي ترجمه كتاب هاي علوم تكنولوژي از زبان هاي ديگر به زبان بنگلا و از بنگلا به زبان هاي ديگر اقدام می شود.
+== کتابشناسی ==
-    به گفته آگاهان، مدير انستيتو مذكور از طريق آگهي بين المللي منصوب می شود و چنانچه فرد لايقي در اين خصوص داوطلب نشود، اقدام هاي لازم براي جذب شخصیتي كه متخصص در زبان شناسی و مدیریت فرهنگی باشد، انجام می شود. همچنین مقرر شده است که کلیه فعاليت هاي انستيتو زبان هاي مادري با حفظ استانداردهاي بين المللي انجام شود.