نیروهای مسلح سنگال: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
[[سنگال]] دارای سه دسته نیروی مسلح 1- پلیس 2- ژاندارمری 3- ارتش می باشد. ارتش به سه گروه نیروی زمینی، هوایی و دریایی تقسیم می شود. ماموریت اصلی نیروهای مسلح این کشور دفاع از تمامیت ارضی کشور و دفع هرگونه تجاوز خارجی می باشد. از زمان استقلال تاکنون نیروهای نظامی این کشور هیچگونه دخالت سیاسی در امور داخلی نداشته است. به همین دلیل [[سنگال]] از وقوع کودتا یا بروز بحران های شدید سیاسی – نظامی در امان بوده است.<ref>دفتر مطالعات سیاسی بین المللی، (1387)، [[سنگال]]، تهران: [https://mfa.ir/portal/viewpage/14736/%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D8%AA مرکز چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه]، ص 140-141.</ref> | [[سنگال]] دارای سه دسته نیروی مسلح 1- پلیس 2- ژاندارمری 3- ارتش می باشد. ارتش به سه گروه نیروی زمینی، هوایی و دریایی تقسیم می شود. ماموریت اصلی نیروهای مسلح این کشور دفاع از تمامیت ارضی کشور و دفع هرگونه تجاوز خارجی می باشد. از زمان استقلال تاکنون نیروهای نظامی این کشور هیچگونه دخالت سیاسی در امور داخلی نداشته است. به همین دلیل [[سنگال]] از وقوع کودتا یا بروز بحران های شدید سیاسی – نظامی در امان بوده است.<ref>دفتر مطالعات سیاسی بین المللی، (1387)، [[سنگال]]، تهران: [https://mfa.ir/portal/viewpage/14736/%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D8%AA مرکز چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه]، ص 140-141.</ref> | ||
تعداد | تعداد نیروهای مسلح سنگال حدود دوازده هزار نفر در نیروی زمینی، یک هزار نفر در نیروی دریایی و حدود هشت صد نفر در نیروی هوایی فعال هستند. حدود شش هزار نفر نیز نیروی ژاندارمری دارد. نیروهای مسلح این کشور از آموزش و نظم و انضباط خوبی برخوردار می باشند. عمده تجهیزات نظامی خود را از [[فرانسه]] و [[آمریکا]] دریافت می نماید. مدت نظام وظیفه در این کشور دوسال و اجباری است. بودجه دفاعی این کشور 9.1 تولید ناخالص ملی در سال 2006 بوده که در حدود 140 میلیون دلار آمریکا (70000 میلیون فرانک سیفا) بوده است. ارتش [[سنگال]] به عنوان نیروهای پاسدار صلح در مأموریت های مختلفی از طرف [https://www.bing.com/ck/a?!&&p=a5b67c2a1d55cca2JmltdHM9MTcxNTczMTIwMCZpZ3VpZD0xN2EzNWYwYS05OTg2LTYyOTgtM2M1Yi00Y2U5OThkNDYzMzEmaW5zaWQ9NTE2Nw&ptn=3&ver=2&hsh=3&fclid=17a35f0a-9986-6298-3c5b-4ce998d46331&psq=%d8%b3%d8%a7%d8%b2%d9%85%d8%a7%d9%86+%d9%85%d9%84%d9%84&u=a1aHR0cHM6Ly93d3cudW4ub3JnL2VuLw&ntb=1 سازمان ملل] در کشورهای مختلف بحران زده در دهه های گذشته نیز شرکت نموده است.<ref name=":02">دفتر مطالعات سیاسی بین المللی، (1387)، [[سنگال]]، تهران: [https://mfa.ir/portal/viewpage/14736/%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D8%AA مرکز چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه،] ص 151.</ref><ref>بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401).جامعه و فرهنگ [[سنگال]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار)</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[نیروهای مسلح روسیه]]؛ [[نیروهای مسلح تونس]]؛ [[نیروهای مسلح ژاپن]]؛ [[نیروهای مسلح کانادا]]؛ [[نیروهای مسلح کوبا]]؛ [[نیروهای مسلح لبنان]]؛ [[نیروهای مسلح مصر]]؛ [[نیروهای مسلح | [[نیروهای مسلح روسیه]]؛ [[نیروهای مسلح تونس]]؛ [[نیروهای مسلح ژاپن]]؛ [[نیروهای مسلح کانادا]]؛ [[نیروهای مسلح کوبا]]؛ [[نیروهای مسلح لبنان]]؛ [[نیروهای مسلح مصر]]؛ [[نیروهای مسلح آرژانتین]]؛ [[نیروهای مسلح فرانسه]]؛ [[نیروهای مسلح اسپانیا]]؛ [[نقش ارتش سرخ در تحولات چین]]؛ [[نیروهای مسلح سودان]]؛ [[نیروهای مسلح اوکراین]]؛ [[نیروهای مسلح ساحل عاج]]؛ [[نیروهای مسلح اردن]]؛ [[نیروهای مسلح زیمبابوه]]؛ [[نیروهای مسلح قطر]]؛ [[نیروهای مسلح اتیوپی]]؛ [[نیروهای مسلح سیرالئون]]؛ [[نیروهای مسلح مالی]]؛ [[نیروهای مسلح قزاقستان]]؛ [[نیروهای مسلح گرجستان]]؛ [[نیروهای مسلح تاجیکستان]]؛ [[نیروهای مسلح امارات متحده عربی]]؛ [[نیروهای مسلح تایلند]] | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:نیروهای مسلح]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۲۲
سنگال دارای سه دسته نیروی مسلح 1- پلیس 2- ژاندارمری 3- ارتش می باشد. ارتش به سه گروه نیروی زمینی، هوایی و دریایی تقسیم می شود. ماموریت اصلی نیروهای مسلح این کشور دفاع از تمامیت ارضی کشور و دفع هرگونه تجاوز خارجی می باشد. از زمان استقلال تاکنون نیروهای نظامی این کشور هیچگونه دخالت سیاسی در امور داخلی نداشته است. به همین دلیل سنگال از وقوع کودتا یا بروز بحران های شدید سیاسی – نظامی در امان بوده است.[۱]
تعداد نیروهای مسلح سنگال حدود دوازده هزار نفر در نیروی زمینی، یک هزار نفر در نیروی دریایی و حدود هشت صد نفر در نیروی هوایی فعال هستند. حدود شش هزار نفر نیز نیروی ژاندارمری دارد. نیروهای مسلح این کشور از آموزش و نظم و انضباط خوبی برخوردار می باشند. عمده تجهیزات نظامی خود را از فرانسه و آمریکا دریافت می نماید. مدت نظام وظیفه در این کشور دوسال و اجباری است. بودجه دفاعی این کشور 9.1 تولید ناخالص ملی در سال 2006 بوده که در حدود 140 میلیون دلار آمریکا (70000 میلیون فرانک سیفا) بوده است. ارتش سنگال به عنوان نیروهای پاسدار صلح در مأموریت های مختلفی از طرف سازمان ملل در کشورهای مختلف بحران زده در دهه های گذشته نیز شرکت نموده است.[۲][۳]
نیز نگاه کنید به
نیروهای مسلح روسیه؛ نیروهای مسلح تونس؛ نیروهای مسلح ژاپن؛ نیروهای مسلح کانادا؛ نیروهای مسلح کوبا؛ نیروهای مسلح لبنان؛ نیروهای مسلح مصر؛ نیروهای مسلح آرژانتین؛ نیروهای مسلح فرانسه؛ نیروهای مسلح اسپانیا؛ نقش ارتش سرخ در تحولات چین؛ نیروهای مسلح سودان؛ نیروهای مسلح اوکراین؛ نیروهای مسلح ساحل عاج؛ نیروهای مسلح اردن؛ نیروهای مسلح زیمبابوه؛ نیروهای مسلح قطر؛ نیروهای مسلح اتیوپی؛ نیروهای مسلح سیرالئون؛ نیروهای مسلح مالی؛ نیروهای مسلح قزاقستان؛ نیروهای مسلح گرجستان؛ نیروهای مسلح تاجیکستان؛ نیروهای مسلح امارات متحده عربی؛ نیروهای مسلح تایلند
کتابشناسی
- ↑ دفتر مطالعات سیاسی بین المللی، (1387)، سنگال، تهران: مرکز چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه، ص 140-141.
- ↑ دفتر مطالعات سیاسی بین المللی، (1387)، سنگال، تهران: مرکز چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه، ص 151.
- ↑ بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401).جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)