موسیقی در سنگال: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:موسیقی در سنگال.jpg|جایگزین=موسیقی در سنگال|بندانگشتی|موسیقی در سنگال. قابل بازیابی از https://www.sheenmagazine.com/what-is-the-national-popular-dance-music-mbalax/]] | |||
موسیقی [[سنگال]] در میان اغلب کشورها‌ی آفریقایی به علت وجود موسیقی ام بالاکس (Mbalax) جایگاه اول را دارد و از نوع موسیقی کوبشی طایفه ولوف است. یوسو اندور (Yousou N'Dour) این موسیقی را مردمی کرد. در کنار آن تامبور [[سابار]] (Sabar) که در بخش آلات موسیقی به آن اشاره شد یکی از موسیقی‌های معروف در [[سنگال]] است. | موسیقی [[سنگال]] در میان اغلب کشورها‌ی آفریقایی به علت وجود موسیقی ام بالاکس (Mbalax) جایگاه اول را دارد و از نوع موسیقی کوبشی طایفه ولوف است. یوسو اندور (Yousou N'Dour) این موسیقی را مردمی کرد. در کنار آن تامبور [[سابار]] (Sabar) که در بخش آلات موسیقی به آن اشاره شد یکی از موسیقی‌های معروف در [[سنگال]] است. | ||
ریشه‌های اصلی موسیقی [[سنگال]] را از زمان های قدیم که نوشتاری وجود نداشته می‌توان در آوازهای "گریوها" (Griots) مدح سریان، که به مناسبت پیروزی پادشاهان و شاهزادگان می‌سرودند پیدا کرد. گریوها معمولاً به تاریخ و علم شجره شناسی تسلط داشتند. با رسیدن اسلام، گریوها مسلمان و تبدیل به استادان ترانه‌سرا شدند و هنر آوازهای مذهبی را توسعه دادند. یکی از این شاعران و مدح‌سرایان "اندیاگا ام باو" (Ndiaga Mbave) نام دارد که در مؤسسه‌ای به نام «تئأتر ملی دانیل سورانو» در شهر داکار، برنامه هایی از او اجرا می شود. افراد جدیدی از خوانندگان امروزی این آوازها را به سبک مدرن خوانده و در بازار ارائه می‌دهند.<ref>Fiona.(1997).560</ref> آوازهای گریوها چه سنتی چه مذهبی به مناسبت های گوناگون مانند ازدواج، مراسم ختنه، مولودی حضرت محمد، روز عید فطر، روز عید قربان و با توجه به اینکه هر فرد برجسته و معروفی گریویِ خاص خود را دارد می تواند در مدح یک فرد خاص باشد. هر طریقه‌ی مذهبی هم مانند [[طریقت مریدیه سنگال|مریدیه]]، [[طریقت تیجانیه سنگال|تیجانیه]]، [[تصوف در سنگال|صوفی]] هم گریوهای خود را دارند. | ریشه‌های اصلی موسیقی [[سنگال]] را از زمان های قدیم که نوشتاری وجود نداشته می‌توان در آوازهای "گریوها" (Griots) مدح سریان، که به مناسبت پیروزی پادشاهان و شاهزادگان می‌سرودند پیدا کرد. گریوها معمولاً به تاریخ و علم شجره شناسی تسلط داشتند. با رسیدن اسلام، گریوها مسلمان و تبدیل به استادان ترانه‌سرا شدند و هنر آوازهای مذهبی را توسعه دادند. یکی از این شاعران و مدح‌سرایان "اندیاگا ام باو" (Ndiaga Mbave) نام دارد که در مؤسسه‌ای به نام «تئأتر ملی دانیل سورانو» در شهر داکار، برنامه هایی از او اجرا می شود. افراد جدیدی از خوانندگان امروزی این آوازها را به سبک مدرن خوانده و در بازار ارائه می‌دهند.<ref>Fiona.(1997).560</ref> آوازهای گریوها چه سنتی چه مذهبی به مناسبت های گوناگون مانند ازدواج، مراسم ختنه، مولودی حضرت محمد، روز عید فطر، روز عید قربان و با توجه به اینکه هر فرد برجسته و معروفی گریویِ خاص خود را دارد می تواند در مدح یک فرد خاص باشد. هر طریقه‌ی مذهبی هم مانند [[طریقت مریدیه سنگال|مریدیه]]، [[طریقت تیجانیه سنگال|تیجانیه]]، [[تصوف در سنگال|صوفی]] هم گریوهای خود را دارند. | ||
مؤسسه‌ی «تئأتر ملی دانیل سورانو» در شهر داکار، عده‌ای از هنرمندان معروف سنگالی را به مناسبت های مختلف دعوت می‌نماید. برگزاری کنفرانس های علمی، اجرای نمایش های ملی، اجرای نمایش های هنری خارجی به میزبانی سفارت های گوناگون، بزرگداشت مناسبت های مختلف، اجرای نمایش به مناسبت روز کودک، اجرای کنسرت های موسیقی و غیره از جمله فعالیت های این مؤسسه است.<ref>بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401 ).جامعه و فرهنگ [[سنگال]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار)</ref> | مؤسسه‌ی «تئأتر ملی دانیل سورانو» در شهر داکار، عده‌ای از هنرمندان معروف سنگالی را به مناسبت های مختلف دعوت می‌نماید. برگزاری کنفرانس های علمی، اجرای نمایش های ملی، اجرای نمایش های هنری خارجی به میزبانی سفارت های گوناگون، بزرگداشت مناسبت های مختلف، اجرای نمایش به مناسبت روز کودک، اجرای کنسرت های موسیقی و غیره از جمله فعالیت های این مؤسسه است.<ref>بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401).جامعه و فرهنگ [[سنگال]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار)</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[موسیقی در ژاپن]]؛ [[موسیقی در روسیه]]؛ [[موسیقی در کانادا]]؛ [[موسیقی در کوبا]]؛ [[موسیقی در لبنان]]؛ [[موسیقی در مصر]]؛ [[موسیقی در تونس]]؛ [[موسیقی در افغانستان]]؛ [[موسیقی سنتی چین]]؛ [[موسیقی در تایلند]]؛ [[موسیقی در فرانسه]]؛ [[موسیقی در آرژانتین]]؛ [[موسیقی در مالی]]؛ [[موسیقی در ساحل عاج]]؛ [[موسیقی در زیمبابوه]]؛ [[موسیقی در اوکراین]]؛ [[موسیقی در اردن]]؛ [[موسیقی در اتیوپی]]؛ [[موسیقی در سیرالئون]]؛ [[موسیقی در قطر]]. | [[موسیقی در ژاپن]]؛ [[موسیقی در روسیه]]؛ [[موسیقی در کانادا]]؛ [[موسیقی در کوبا]]؛ [[موسیقی در لبنان]]؛ [[موسیقی در مصر]]؛ [[موسیقی در تونس]]؛ [[موسیقی در افغانستان]]؛ [[موسیقی سنتی چین]]؛ [[موسیقی در تایلند]]؛ [[موسیقی در فرانسه]]؛ [[موسیقی در آرژانتین]]؛ [[موسیقی در مالی]]؛ [[موسیقی در ساحل عاج]]؛ [[موسیقی در زیمبابوه]]؛ [[موسیقی در اوکراین]]؛ [[موسیقی در اردن]]؛ [[موسیقی در اتیوپی]]؛ [[موسیقی در سیرالئون]]؛ [[موسیقی در قطر]]. | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۰
موسیقی سنگال در میان اغلب کشورها‌ی آفریقایی به علت وجود موسیقی ام بالاکس (Mbalax) جایگاه اول را دارد و از نوع موسیقی کوبشی طایفه ولوف است. یوسو اندور (Yousou N'Dour) این موسیقی را مردمی کرد. در کنار آن تامبور سابار (Sabar) که در بخش آلات موسیقی به آن اشاره شد یکی از موسیقی‌های معروف در سنگال است.
ریشه‌های اصلی موسیقی سنگال را از زمان های قدیم که نوشتاری وجود نداشته می‌توان در آوازهای "گریوها" (Griots) مدح سریان، که به مناسبت پیروزی پادشاهان و شاهزادگان می‌سرودند پیدا کرد. گریوها معمولاً به تاریخ و علم شجره شناسی تسلط داشتند. با رسیدن اسلام، گریوها مسلمان و تبدیل به استادان ترانه‌سرا شدند و هنر آوازهای مذهبی را توسعه دادند. یکی از این شاعران و مدح‌سرایان "اندیاگا ام باو" (Ndiaga Mbave) نام دارد که در مؤسسه‌ای به نام «تئأتر ملی دانیل سورانو» در شهر داکار، برنامه هایی از او اجرا می شود. افراد جدیدی از خوانندگان امروزی این آوازها را به سبک مدرن خوانده و در بازار ارائه می‌دهند.[۱] آوازهای گریوها چه سنتی چه مذهبی به مناسبت های گوناگون مانند ازدواج، مراسم ختنه، مولودی حضرت محمد، روز عید فطر، روز عید قربان و با توجه به اینکه هر فرد برجسته و معروفی گریویِ خاص خود را دارد می تواند در مدح یک فرد خاص باشد. هر طریقه‌ی مذهبی هم مانند مریدیه، تیجانیه، صوفی هم گریوهای خود را دارند.
مؤسسه‌ی «تئأتر ملی دانیل سورانو» در شهر داکار، عده‌ای از هنرمندان معروف سنگالی را به مناسبت های مختلف دعوت می‌نماید. برگزاری کنفرانس های علمی، اجرای نمایش های ملی، اجرای نمایش های هنری خارجی به میزبانی سفارت های گوناگون، بزرگداشت مناسبت های مختلف، اجرای نمایش به مناسبت روز کودک، اجرای کنسرت های موسیقی و غیره از جمله فعالیت های این مؤسسه است.[۲]
نیز نگاه کنید به
موسیقی در ژاپن؛ موسیقی در روسیه؛ موسیقی در کانادا؛ موسیقی در کوبا؛ موسیقی در لبنان؛ موسیقی در مصر؛ موسیقی در تونس؛ موسیقی در افغانستان؛ موسیقی سنتی چین؛ موسیقی در تایلند؛ موسیقی در فرانسه؛ موسیقی در آرژانتین؛ موسیقی در مالی؛ موسیقی در ساحل عاج؛ موسیقی در زیمبابوه؛ موسیقی در اوکراین؛ موسیقی در اردن؛ موسیقی در اتیوپی؛ موسیقی در سیرالئون؛ موسیقی در قطر.
کتابشناسی
- ↑ Fiona.(1997).560
- ↑ بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401).جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)