نیروهای مسلح تاجیکستان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:نیروی مسلح | [[پرونده:نیروی مسلح.jpg|بندانگشتی|نیروی مسلح تاجیکستان(1403). برگرفته از سایت پارس تودی، قابل بازیابی از https://parstoday.ir/tajiki/news/tajikistan-i70462-%D8%A2%D9%85%D8%A7%D8%AF%D9%87_%D8%A8%D8%A7%D8%B4_%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D9%85%D8%B3%D9%84%D8%AD_%D8%AA%D8%A7%D8%AC%DB%8C%DA%A9%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86_%D8%AF%D8%B1_%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AD%DB%8C_%D9%85%D8%B1%D8%B2%DB%8C_%D8%A8%D8%A7_%D8%A7%D9%81%D8%BA%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86]] | ||
نیروهای مسلح تاجیکستان شامل ارتش و گارد مرزبانی | نیروهای مسلح تاجیکستان شامل ارتش و گارد مرزبانی می‌شود. | ||
=== ارتش === | === ارتش === | ||
در [[تاجیکستان|جمهوری تاجیکستان]] ارتش گسترده و نیرومندی وجود ندارد. یک گروه شبه نظامی وجود داشته که الکساندر شیشلیانکف روسی، وزیر دفاع [[تاجیکستان]] در سال 1993 م، تلاش نمود آن را به یک نیروی مسلح تبدیل کند. پس از برچیدگی فرماندهی مشترک cis در سال 1993.م، لشکر زرهی 201 تحت فرماندهی [[روسیه]] درآمد و مقرر گردید در سال 1999 .م، [[تاجیکستان]] را تخلیه نماید و سلاح‌هایش را به ارتش [[تاجیکستان]] تسلیم نماید. | در [[تاجیکستان|جمهوری تاجیکستان]] ارتش گسترده و نیرومندی وجود ندارد. یک گروه شبه نظامی وجود داشته که الکساندر شیشلیانکف روسی، وزیر دفاع [[تاجیکستان]] در سال 1993 م، تلاش نمود آن را به یک نیروی مسلح تبدیل کند. پس از برچیدگی فرماندهی مشترک cis در سال 1993.م، لشکر زرهی 201 تحت فرماندهی [[روسیه]] درآمد و مقرر گردید در سال 1999 .م، [[تاجیکستان]] را تخلیه نماید و سلاح‌هایش را به ارتش [[تاجیکستان]] تسلیم نماید. | ||
بر پایه آمار انستیتوی بین‌المللی مطالعات استراتژیک، لشکر 201 دارای 8 هزار و 500 نفر است و تجهیزات آن، شامل 200 تانک، 420 خودروی زرهی جنگی، 200 قبضه توپ و خمپاره‌انداز است، که تمامی این تجهیزات از رده خارج هستند. علاوه بر این، سربازان روسی که از مرز [[تاجیکستان]] و [[افغانستان]] پاسداری می‌کنند نیز حضور دارند. شمار آن‌ها 10 هزار نفر تخمین زده می‌شود و زیر نظر مقام‌های حافظ صلح، در اوت 1993 .م، در [[تاجیکستان]] بر پایه توافقنامه‌ای توسط رهبران cis تشکیل شد و بار دیگر در سال 1994 .م، تجدید گردید<ref>زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ [ | بر پایه آمار انستیتوی بین‌المللی مطالعات استراتژیک، لشکر 201 دارای 8 هزار و 500 نفر است و تجهیزات آن، شامل 200 تانک، 420 خودروی زرهی جنگی، 200 قبضه توپ و خمپاره‌انداز است، که تمامی این تجهیزات از رده خارج هستند. علاوه بر این، سربازان روسی که از مرز [[تاجیکستان]] و [[افغانستان]] پاسداری می‌کنند نیز حضور دارند. شمار آن‌ها 10 هزار نفر تخمین زده می‌شود و زیر نظر مقام‌های حافظ صلح، در اوت 1993 .م، در [[تاجیکستان]] بر پایه توافقنامه‌ای توسط رهبران cis تشکیل شد و بار دیگر در سال 1994 .م، تجدید گردید<ref>زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ [[تاجیکستان]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص. 186-187</ref>. | ||
=== گارد مرزبانی === | === گارد مرزبانی === | ||
گارد مرزبانی [[تاجیکستان]] توسط افسران روسی در مراکز نظامی [[روسیه]] در دوره‌های کوتاه مدت، آموزش می‌بینند و گواهینامه دریافت می‌کنند. وزیر دفاع [[تاجیکستان]] پس از انتخابات مجلس ملی، فردی تاجیک است. وی به جای شیشلیانکف روسی انتخاب شده است. بنا به تخمین کارشناسان غربی، در اواسط سال 1993م، نیروی نظامی [[تاجیکستان]] 3 هزار نفر بوده است که در حال حاضر بیشتر از این شمار است. در برنامه دولت [[تاجیکستان]] بود که نیروی هوایی نیز با 4 جنگنده هاورکرافت تشکیل گردد. دولت [[تاجیکستان]] هزینه زیادی برای امور نظامی و امنیتی خرج می کند<ref>افشارسیستانی،(1383)، جغرافیای تاریخی [[تاجیکستان]]: پژوهشی در تاریخ، جغرافیا، آثار باستانی، بزرگان، ویژگی‌های اجتماعی و جمعیتی، فرهنگ مردم و اقتصاد [[تاجیکستان]]، چاپ اول، تهران: انتشارات بین‌المللی الهدی، ص. 121</ref><ref>برگرفته از https://www.worldbank.org/2011</ref>. تعداد افراد | [[پرونده:تعداد نیروهای مسلح.png|پیوند=https://dmelal.ir/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:%D8%AA%D8%B9%D8%AF%D8%A7%D8%AF%20%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%D9%87%D8%A7%DB%8C%20%D9%85%D8%B3%D9%84%D8%AD.png|بندانگشتی|نمودار 1]] | ||
گارد مرزبانی [[تاجیکستان]] توسط افسران روسی در مراکز نظامی [[روسیه]] در دوره‌های کوتاه مدت، آموزش می‌بینند و گواهینامه دریافت می‌کنند. وزیر دفاع [[تاجیکستان]] پس از انتخابات مجلس ملی، فردی تاجیک است. | |||
وی به جای شیشلیانکف روسی انتخاب شده است. بنا به تخمین کارشناسان غربی، در اواسط سال 1993م، نیروی نظامی [[تاجیکستان]] 3 هزار نفر بوده است که در حال حاضر بیشتر از این شمار است. در برنامه دولت [[تاجیکستان]] بود که نیروی هوایی نیز با 4 جنگنده هاورکرافت تشکیل گردد. دولت [[تاجیکستان]] هزینه زیادی برای امور نظامی و امنیتی خرج می کند<ref>افشارسیستانی،(1383)، جغرافیای تاریخی [[تاجیکستان]]: پژوهشی در تاریخ، جغرافیا، آثار باستانی، بزرگان، ویژگی‌های اجتماعی و جمعیتی، فرهنگ مردم و اقتصاد [[تاجیکستان]]، چاپ اول، تهران: انتشارات بین‌المللی الهدی، ص. 121</ref><ref>برگرفته از https://www.worldbank.org/2011</ref>. تعداد افراد نیروهای مسلح در تاجیکستان پس از پایان جنگ داخلی این کشور روی عدد 16000 نفر ثابت مانده است<ref>زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ [[تاجیکستان]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص. 187</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[نیروهای مسلح روسیه]]؛ [[نیروهای مسلح تونس]]؛ [[نیروهای مسلح ژاپن]]؛ [[نیروهای مسلح کانادا]]؛ [[نیروهای مسلح کوبا]]؛ [[نیروهای مسلح لبنان]]؛ [[نیروهای مسلح مصر]]؛ [[نیروهای مسلح سنگال]]؛ [[نیروهای مسلح آرژانتین]]؛ [[نیروهای مسلح فرانسه]]؛ [[نیروهای مسلح اسپانیا]]؛ [[نقش ارتش سرخ در تحولات چین]]؛ [[نیروهای مسلح سودان]]؛ [[نیروهای مسلح اوکراین]]؛ [[نیروهای مسلح ساحل عاج]]؛ [[نیروهای مسلح اردن]]؛ [[نیروهای مسلح زیمبابوه]]؛ [[نیروهای مسلح قطر]]؛ [[نیروهای مسلح اتیوپی]]؛ [[نیروهای مسلح سیرالئون]]؛ [[نیروهای مسلح مالی]]؛ [[نیروهای مسلح قزاقستان]]؛ [[نیروهای مسلح گرجستان]]؛ [[نیروهای مسلح امارات متحده عربی]]؛ [[نیروهای مسلح تایلند]] | [[نیروهای مسلح روسیه]]؛ [[نیروهای مسلح تونس]]؛ [[نیروهای مسلح ژاپن]]؛ [[نیروهای مسلح کانادا]]؛ [[نیروهای مسلح کوبا]]؛ [[نیروهای مسلح لبنان]]؛ [[نیروهای مسلح مصر]]؛ [[نیروهای مسلح سنگال]]؛ [[نیروهای مسلح آرژانتین]]؛ [[نیروهای مسلح فرانسه]]؛ [[نیروهای مسلح اسپانیا]]؛ [[نقش ارتش سرخ در تحولات چین]]؛ [[نیروهای مسلح سودان]]؛ [[نیروهای مسلح اوکراین]]؛ [[نیروهای مسلح ساحل عاج]]؛ [[نیروهای مسلح اردن]]؛ [[نیروهای مسلح زیمبابوه]]؛ [[نیروهای مسلح قطر]]؛ [[نیروهای مسلح اتیوپی]]؛ [[نیروهای مسلح سیرالئون]]؛ [[نیروهای مسلح مالی]]؛ [[نیروهای مسلح قزاقستان]]؛ [[نیروهای مسلح گرجستان]]؛ [[نیروهای مسلح امارات متحده عربی]]؛ [[نیروهای مسلح تایلند]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۷
نیروهای مسلح تاجیکستان شامل ارتش و گارد مرزبانی می‌شود.
ارتش
در جمهوری تاجیکستان ارتش گسترده و نیرومندی وجود ندارد. یک گروه شبه نظامی وجود داشته که الکساندر شیشلیانکف روسی، وزیر دفاع تاجیکستان در سال 1993 م، تلاش نمود آن را به یک نیروی مسلح تبدیل کند. پس از برچیدگی فرماندهی مشترک cis در سال 1993.م، لشکر زرهی 201 تحت فرماندهی روسیه درآمد و مقرر گردید در سال 1999 .م، تاجیکستان را تخلیه نماید و سلاح‌هایش را به ارتش تاجیکستان تسلیم نماید.
بر پایه آمار انستیتوی بین‌المللی مطالعات استراتژیک، لشکر 201 دارای 8 هزار و 500 نفر است و تجهیزات آن، شامل 200 تانک، 420 خودروی زرهی جنگی، 200 قبضه توپ و خمپاره‌انداز است، که تمامی این تجهیزات از رده خارج هستند. علاوه بر این، سربازان روسی که از مرز تاجیکستان و افغانستان پاسداری می‌کنند نیز حضور دارند. شمار آن‌ها 10 هزار نفر تخمین زده می‌شود و زیر نظر مقام‌های حافظ صلح، در اوت 1993 .م، در تاجیکستان بر پایه توافقنامه‌ای توسط رهبران cis تشکیل شد و بار دیگر در سال 1994 .م، تجدید گردید[۱].
گارد مرزبانی
گارد مرزبانی تاجیکستان توسط افسران روسی در مراکز نظامی روسیه در دوره‌های کوتاه مدت، آموزش می‌بینند و گواهینامه دریافت می‌کنند. وزیر دفاع تاجیکستان پس از انتخابات مجلس ملی، فردی تاجیک است. وی به جای شیشلیانکف روسی انتخاب شده است. بنا به تخمین کارشناسان غربی، در اواسط سال 1993م، نیروی نظامی تاجیکستان 3 هزار نفر بوده است که در حال حاضر بیشتر از این شمار است. در برنامه دولت تاجیکستان بود که نیروی هوایی نیز با 4 جنگنده هاورکرافت تشکیل گردد. دولت تاجیکستان هزینه زیادی برای امور نظامی و امنیتی خرج می کند[۲][۳]. تعداد افراد نیروهای مسلح در تاجیکستان پس از پایان جنگ داخلی این کشور روی عدد 16000 نفر ثابت مانده است[۴].
نیز نگاه کنید به
نیروهای مسلح روسیه؛ نیروهای مسلح تونس؛ نیروهای مسلح ژاپن؛ نیروهای مسلح کانادا؛ نیروهای مسلح کوبا؛ نیروهای مسلح لبنان؛ نیروهای مسلح مصر؛ نیروهای مسلح سنگال؛ نیروهای مسلح آرژانتین؛ نیروهای مسلح فرانسه؛ نیروهای مسلح اسپانیا؛ نقش ارتش سرخ در تحولات چین؛ نیروهای مسلح سودان؛ نیروهای مسلح اوکراین؛ نیروهای مسلح ساحل عاج؛ نیروهای مسلح اردن؛ نیروهای مسلح زیمبابوه؛ نیروهای مسلح قطر؛ نیروهای مسلح اتیوپی؛ نیروهای مسلح سیرالئون؛ نیروهای مسلح مالی؛ نیروهای مسلح قزاقستان؛ نیروهای مسلح گرجستان؛ نیروهای مسلح امارات متحده عربی؛ نیروهای مسلح تایلند
کتابشناسی
- ↑ زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 186-187
- ↑ افشارسیستانی،(1383)، جغرافیای تاریخی تاجیکستان: پژوهشی در تاریخ، جغرافیا، آثار باستانی، بزرگان، ویژگی‌های اجتماعی و جمعیتی، فرهنگ مردم و اقتصاد تاجیکستان، چاپ اول، تهران: انتشارات بین‌المللی الهدی، ص. 121
- ↑ برگرفته از https://www.worldbank.org/2011
- ↑ زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 187