ایران شناسی در روسیه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۲

ایران شناسی در روسیه برخاسته از سنت شرق شناسی دانشگاه‌ها و مراکز علمی و پژوهشی اروپایی است. در واقع از دو قرن پیش بود که اولین مرکز مطالعات ایران و آموزش زبان فارسی در شهر سنت پترزبورگ تاسیس شد و پایه های علمی ایران‌شناسی گذاشته شد. از اواخر قرن ۱۸ میلادی ترجمه اشعار فارسی به زبان روسی آغاز شد و تا امروز در کتاب فروشی های روسیه رباعیات عمر خیام, غزلیات حافظ و شاهنامه فردوسی را می توان دید. همچنین از علاقمندی روس ها به نظم کلاسیک فارسی کاسته نشده است. در قرن ۱۹ در موزه های روسیه گالری های آثار هنری ایران دایر می شود و آشنایی مردم روس با فرهنگ و هنر اقوام ایران زمین بطور مداوم و بصورت علمی شروع می شود.

میزان تاثیر و نفوذ فرهنگ ایران آنقدر زیاد بوده است که دیده می شود بعضی از آثار معروفترین شاعران روسی ازجمله پوشکین، گریبایدوف،مایکوف، تیوتچف شباهت به اشعار فارسی دارد. نویسندگان روس درحکایات و رمان های خود آداب و رسوم ملت‌های ایرانی را معرفی می کردند. در مسکو چندین مرکز ایران‌شناسی وجود دارد که بزرگترین آنها شعبه ایران‌شناسی انستیتوی آسیا و آفریقای دانشگاه دولتی مسکو است. در این انستیتو تقریباً 50 دانشجو در رشته‌های ایران‌شناسی تحصیل می‌کنند که هر کدام از آنها به نوعی در در اقدامات علمی، پژوهشی، فرهنگی و هنری برپا شده از سوی انستیتو شرکت فعال دارند. از جمله اقداماتی که انستیتو برگزار می‌‌کند می‌توان به برگزاری جشن «عید نوروز باستانی» نام برد که در این مراسم تقریباً تمام اساتید و دانشجویان رشته ایران‌شناسی و زبان فارسی و ... شرکت می‌کنند. مرکز ایران شناسی دیگری که در فعالیت‌های انجمن بطور فعال مشارکت دارد، «انستیتوی خاورشناسی آکادمی علوم روسیه» است که ریاست بخش ایران شناسی آن را خانم پروفسور «نینا مامدوا» برعهده دارد. در چهار چوب این بخش، کنفرانس‌های علمی مختلفی در زمینه مسائل ایران و ایرانشناسی برگزار می‌‌شود.

کرسی «فرهنگ و فلسفه ایران» که در انستیتوی فلسفه آکادمی علوم روسیه در سال 1997 تشکیل شده و دارای کتابخانه و اتاق کامپیوتر نیز می باشد، از جمله مراکزی است که در برپایی فعالیت‌های این انجمن سهم دارد. فعالیت‌ بخش‌های «زبان و ادبیات ایران» در دانشگاه‌های دولتی «علوم انسانی»، «روابط بین المللی» و «نظامی» مسکو نیز در اجرای برنامه‌های این انجمن قابل تقدیر است. از جمله اعضای فعال این انجمن می‌توان به فعالیت کارشناسان انستیتوی زبان‌شناسی (بخش زبان‌های ایرانی) آکادمی علوم اشاره کرد. پروفسور «ولادیمیر ایوانف» رئیس شعبه ایران‌شناسی و زبان فارسی انستیتو آسیا و آفریقای دانشگاه دولتی مسکو چند سالی است که ریاست این انجمن را بر عهده دارد. تاکنون از وی کتاب‌های متعددی در زمینه های مختلف به چاپ رسیده است. آخرین کتاب وی، کتاب آموزش زبان فارسی برای روس زبانان می باشد که در این پایگاه نیز در بخش انتشارات معرفی شده است^[۱]^[۲].

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

↑ (پانفیـلوا، 1386: 19-20).
↑ کرمی، جهانگیر (1392). جامعه و فرهنگ روسیه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،

پیوند به بیرون

معرفی بخشی از منابع و سرفصل های آموزشی رشته های ایران شناسی و زبان فارسی دانشگاه های روسیه(9 آبان 1399). پایگاه تخصصی تحلیلی جامعه و فرهنگ ملل. قابل بازیابی ازhttps://farhangemelal.icro.ir/news/3988/

[1] (پانفیـلوا، 1386: 19-20).

[2] کرمی، جهانگیر (1392). جامعه و فرهنگ روسیه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،

[۱]

[۲]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-ایران شناسی در [[روسیه]] برخاسته از سنت شرق شناسی دانشگاهها و مراکز علمی و پژوهشی اروپایی است. در واقع از دو قرن پیش بود که اولين مرکز مطالعات ايران و آموزش زبان فارسی در شهر سنت پترزبورگ تاسيس شد و پايه های علمی ايرانشناسی گذاشته شد.  از اواخر قرن ۱۸ ميلادی ترجمه اشعار فارسی به [[زبان روسی]] آغاز شد و تا امروز در کتاب فروشی های روسيه رباعيات عمر خيام, غزليات حافظ و شاهنامه فردوسی را مي توان ديد. همچنين از علاقمندی روس ها به نظم کلاسيک فارسی کاسته نشده است. در قرن ۱۹ در موزه های روسيه گالری های آثار هنری ايران داير می شود و آشنايي مردم روس با فرهنگ و هنر اقوام ايران زمين بطور مداوم و بصورت علمی شروع می شود.  ميزان تاثير و نفوذ فرهنگ ايران آنقدر زياد بوده است که ديده می شود بعضی از آثار معروفترين شاعران روسی ازجمله پوشکين, گريبايدوف, مايکوف, تيوتچف شباهت به اشعار فارسی دارد. نويسندگان روس درحکايات و رمان هاي خود آداب و رسوم ملتهاي ايراني را معرفي مي کردند. درمسكو چندین مركز ايران شناسي وجود دارد كه بزرگترين آنها شعبه ايران شناسي انستيتوي آسيا و آفريقاي دانشگاه دولتي مسكو است. در اين انستيتو تقريباً 50 دانشجو در رشته‌هاي ايران شناسي تحصيل مي‌كنند كه هر كدام از آنها به نوعي در در اقدامات علمي، پژوهشي، فرهنگي و  هنري برپا شده از سوي انستيتو شركت فعال دارند. از جمله اقداماتي كه انستيتو برگزار مي‌‌كند مي‌توان به برگزاري جشن «عيد نوروز باستاني» نام برد كه در اين مراسم تقريباً تمام اساتيد و دانشجويان رشته ايران‌شناسي و زبان فارسي و ... شركت مي‌كنند. مركز ايران شناسي ديگري كه در فعاليتهاي انجمن بطور فعال مشاركت دارد، «انستيتوي خاورشناسي آكادمي علوم روسيه» است كه رياست بخش ايران شناسي آن را خانم پروفسور «نينا مامدوا» برعهده دارد. در چهار چوب اين بخش، كنفرانس‌هاي علمي مختلفي در زمينه مسائل ايران و ايران شناسي برگزار مي‌‌شود.
+ایران شناسی در [[روسیه]] برخاسته از سنت شرق شناسی دانشگاه‌ها و مراکز علمی و پژوهشی اروپایی است. در واقع از دو قرن پیش بود که اولین مرکز مطالعات ایران و آموزش زبان فارسی در شهر [[سنت پترزبورگ]] تاسیس شد و پایه های علمی ایران‌شناسی گذاشته شد. از اواخر قرن ۱۸ میلادی ترجمه اشعار فارسی به [[زبان روسی]] آغاز شد و تا امروز در کتاب فروشی های [[روسیه]] رباعیات عمر خیام, غزلیات حافظ و شاهنامه فردوسی را می توان دید. همچنین از علاقمندی روس ها به نظم کلاسیک فارسی کاسته نشده است. در قرن ۱۹ در موزه های [[روسیه]] گالری های آثار هنری ایران دایر می شود و آشنایی مردم روس با فرهنگ و هنر اقوام ایران زمین بطور مداوم و بصورت علمی شروع می شود.
-كرسي «فرهنگ و فلسفه ايران» كه در انستيتوي فلسفه آكادمي علوم روسيه در سال 1997 تشكيل شده و داراي كتابخانه و اتاق كامپيوتر نيز مي باشد، از جمله مراكزي است كه در برپايي فعاليتهاي اين انجمن سهم دارد. فعاليت‌ بخش‌هاي «زبان و ادبيات ايران» در دانشگاههاي  دولتي «علوم انساني»، «روابط بين المللي» و  «نظامي» مسكو نيز در اجراي برنامه‌هاي اين انجمن قابل تقدير است. از جمله اعضاي فعال اين انجمن مي‌توان به فعاليت كارشناسان انستيتوي زبان شناسي (بخش زبانهاي ايراني) آكادمي علوم اشاره كرد. پروفسور «ولاديمير ايوانف» رئيس شعبه ايران شناسي و زبان فارسي انستيتو آسيا و آفريقاي دانشگاه دولتي مسكو چند سالي است كه رياست اين انجمن را بر عهده دارد. تاكنون از وي كتابهاي متعددي در زمينه هاي مختلف به چاپ رسيده است. آخرين كتاب وي، كتاب آموزش زبان فارسي براي روس زبانان مي باشد كه در اين پايگاه نيز در بخش انتشارات معرفي شده است(پانفيـلوا، 1386: 19-20).
+میزان تاثیر و نفوذ فرهنگ ایران آنقدر زیاد بوده است که دیده می شود بعضی از آثار معروفترین شاعران روسی ازجمله [[الکساندر پوشکین|پوشکین]]، گریبایدوف،مایکوف، تیوتچف شباهت به اشعار فارسی دارد. نویسندگان روس درحکایات و رمان های خود آداب و رسوم ملت‌های ایرانی را معرفی می کردند. در [[مسکو]] چندین مرکز ایران‌شناسی وجود دارد که بزرگترین آنها شعبه ایران‌شناسی انستیتوی آسیا و آفریقای [[دانشگاه دولتی مسکو]] است. در این انستیتو تقریباً 50 دانشجو در رشته‌های ایران‌شناسی تحصیل می‌کنند که هر کدام از آنها به نوعی در در اقدامات علمی، پژوهشی، فرهنگی و  هنری برپا شده از سوی انستیتو شرکت فعال دارند. از جمله اقداماتی که انستیتو برگزار می‌‌کند می‌توان به برگزاری جشن «عید نوروز باستانی» نام برد که در این مراسم تقریباً تمام اساتید و دانشجویان رشته ایران‌شناسی و زبان فارسی و ... شرکت می‌کنند. مرکز ایران شناسی دیگری که در فعالیت‌های انجمن بطور فعال مشارکت دارد، «انستیتوی خاورشناسی آکادمی علوم [[روسیه]]» است که ریاست بخش ایران شناسی آن را خانم پروفسور «نینا مامدوا» برعهده دارد. در چهار چوب این بخش، کنفرانس‌های علمی مختلفی در زمینه مسائل ایران و ایرانشناسی برگزار می‌‌شود.
+کرسی «فرهنگ و فلسفه ایران» که در انستیتوی فلسفه آکادمی علوم [[روسیه]] در سال 1997 تشکیل شده و دارای کتابخانه و اتاق کامپیوتر نیز می باشد، از جمله مراکزی است که در برپایی فعالیت‌های این انجمن سهم دارد. فعالیت‌ بخش‌های «زبان و ادبیات ایران» در دانشگاه‌های  دولتی «علوم انسانی»، «روابط بین المللی» و «نظامی» [[مسکو]] نیز در اجرای برنامه‌های این انجمن قابل تقدیر است. از جمله اعضای فعال این انجمن می‌توان به فعالیت کارشناسان انستیتوی زبان‌شناسی (بخش زبان‌های ایرانی) آکادمی علوم اشاره کرد. پروفسور «ولادیمیر ایوانف» رئیس شعبه ایران‌شناسی و زبان فارسی انستیتو آسیا و آفریقای [[دانشگاه دولتی مسکو]] چند سالی است که ریاست این انجمن را بر عهده دارد. تاکنون از وی کتاب‌های متعددی در زمینه های مختلف به چاپ رسیده است. آخرین کتاب وی، کتاب آموزش زبان فارسی برای روس زبانان می باشد که در این پایگاه نیز در بخش انتشارات معرفی شده است<ref>(پانفیـلوا، 1386: 19-20).</ref><ref>کرمی، جهانگیر (1392). جامعه و فرهنگ [[روسیه]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،</ref>.
+== نیز نگاه کنید به ==
+[[ایران شناسی در تونس]]؛ [[ایران شناسی در ژاپن]]؛ [[ایران شناسی در لبنان]]؛ [[ایرانشناسی و ایرانشناسان در چین]]؛ [[ایران شناسی در سنگال]]؛ [[ایران شناسی در مالی]]؛ [[ایران شناسی و ایران شناسان در اوکراین]]؛ [[ایران شناسی و ایرانشناسان در اسپانیا]]؛ [[ايران شناسی و ايران شناسان اردن]]؛ [[ایران شناسی در اتیوپی]]؛ [[ایران شناسی در سیرالئون]]؛ [[ایران شناسی در قطر]]؛ [[ایران شناسی در کانادا]]
+== کتابشناسی ==
+<references />
+== پیوند به بیرون ==
+معرفی بخشی از منابع و سرفصل های آموزشی رشته های ایران شناسی و زبان فارسی [[دانشگاه های روسیه]](9 آبان 1399). [https://farhangemelal.icro.ir/ پایگاه تخصصی تحلیلی جامعه و فرهنگ ملل]. قابل بازیابی از[https://farhangemelal.icro.ir/news/3988/%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C-%D8%A8%D8%AE%D8%B4%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%A8%D8%B9-%D9%88-%D8%B3%D8%B1%D9%81%D8%B5%D9%84%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D9%85%D9%88%D8%B2%D8%B4%DB%8C-%D8%B1%D8%B4%D8%AA%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D9%88 https://farhangemelal.icro.ir/news/3988/]
+[[رده:ایران شناسی]]