دریاها و خلیج های قطر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
=== دریاها وخلیجها === | === دریاها وخلیجها === | ||
[[پرونده:دریای امرالد.jpg|بندانگشتی|دریای امرالد، قطر]] | [[پرونده:دریای امرالد.jpg|بندانگشتی|دریای امرالد، قطر]] | ||
پیش روی آب خلیج فارس در داخل خشکی کشور [[قطر]] باعث به وجود آمدن شکلهای مختلفی گشته که به نامهای محلی خور، دوحه و خلیج خوانده میشوند. | پیش روی آب [https://iranology-e.ir/index.php?title=%D8%AE%D9%84%DB%8C%D8%AC_%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3 خلیج فارس] در داخل خشکی کشور [[قطر]] باعث به وجود آمدن شکلهای مختلفی گشته که به نامهای محلی خور، دوحه و خلیج خوانده میشوند. | ||
'''خور:''' زبانههایی از آب دریا که در خشکی پیش روی کرده و مستطیل شکل هستند. مانند خورالعدید در جنوب شرقی | '''خور:''' زبانههایی از آب دریا که در خشکی پیش روی کرده و مستطیل شکل هستند. مانند خورالعدید در جنوب شرقی [[قطر]]، خور شهر الخور در شمال غربی کشور، و خور الذخیره در شمال غربی شهر الخور. | ||
'''دوحه:''' زبانههایی از آب دریاست که در خشکی پیشرفت کرده ودایره شکل هستند. مانند دوحه شهر الدوحه، مرکز کشور، در شرق قطر و دوحه الحصین، دوحه فشاخ، دوحه اسیود، دوحه ام ماء و دوحه بن رحال در غرب سرزمین قطر. | '''دوحه:''' زبانههایی از آب دریاست که در خشکی پیشرفت کرده ودایره شکل هستند. مانند دوحه شهر الدوحه، مرکز کشور، در شرق قطر و دوحه الحصین، دوحه فشاخ، دوحه اسیود، دوحه ام ماء و دوحه بن رحال در غرب سرزمین قطر. | ||
'''خلیج:''' زبانههایی از آب دریا که به داخل خشکی حرکت کرده و وسعت آنها بیشتر از خورهاست و مانند دوحهها دایره ای شکل نیستند. از مهمترین آنها خلیج ذکریت در غرب و خلیج سلوا در جنوب غربی قطر را میتوان نام برد. | '''خلیج:''' زبانههایی از آب دریا که به داخل خشکی حرکت کرده و وسعت آنها بیشتر از خورهاست و مانند دوحهها دایره ای شکل نیستند. از مهمترین آنها خلیج ذکریت در غرب و خلیج سلوا در جنوب غربی [[قطر]] را میتوان نام برد. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[رودهای روسیه]]؛ [[رودهای مصر]]؛ [[رودهای کانادا]]؛ [[رودها و دریاچه های چین]]؛ [[رودها و دریاچه های تونس]]؛ [[رودها و دریاچه های ژاپن]]؛ [[رودهای افغانستان]]؛ [[رودهای مالی]]؛ [[رودهای فرانسه]]؛ [[رودهای سوریه]]؛ [[رودهای سودان]]؛ [[رودهای اسپانیا]]؛ [[رودهای زیمبابوه]]؛ [[رودها و دریاچه های ساحل عاج]]؛ [[رودهای تایلند]]؛ [[رودهای آرژانتین]]؛ [[رودهای اوکراین]]؛ [[رودها و دریاچه های اردن]]؛ [[رودهای اتیوپی]]؛ [[رودهای سیرالئون]]؛ [[رودها و دریاچه های سنگال]] | [[رودهای روسیه]]؛ [[رودهای مصر]]؛ [[رودهای کانادا]]؛ [[رودها و دریاچه های چین]]؛ [[رودها و دریاچه های تونس]]؛ [[رودها و دریاچه های ژاپن]]؛ [[رودهای افغانستان]]؛ [[رودهای مالی]]؛ [[رودهای فرانسه]]؛ [[رودهای سوریه]]؛ [[رودهای سودان]]؛ [[رودهای اسپانیا]]؛ [[رودهای زیمبابوه]]؛ [[رودها و دریاچه های ساحل عاج]]؛ [[رودهای تایلند]]؛ [[رودهای آرژانتین]]؛ [[رودهای اوکراین]]؛ [[رودها و دریاچه های اردن]]؛ [[رودهای اتیوپی]]؛ [[رودهای سیرالئون]]؛ [[رودها و دریاچه های سنگال]]؛ [[دریاچه های قزاقستان]] | ||
== منبع اصلی == | == منبع اصلی == | ||
نسخهٔ ۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۳۷
دریاها وخلیجها

پیش روی آب خلیج فارس در داخل خشکی کشور قطر باعث به وجود آمدن شکلهای مختلفی گشته که به نامهای محلی خور، دوحه و خلیج خوانده میشوند.
خور: زبانههایی از آب دریا که در خشکی پیش روی کرده و مستطیل شکل هستند. مانند خورالعدید در جنوب شرقی قطر، خور شهر الخور در شمال غربی کشور، و خور الذخیره در شمال غربی شهر الخور.
دوحه: زبانههایی از آب دریاست که در خشکی پیشرفت کرده ودایره شکل هستند. مانند دوحه شهر الدوحه، مرکز کشور، در شرق قطر و دوحه الحصین، دوحه فشاخ، دوحه اسیود، دوحه ام ماء و دوحه بن رحال در غرب سرزمین قطر.
خلیج: زبانههایی از آب دریا که به داخل خشکی حرکت کرده و وسعت آنها بیشتر از خورهاست و مانند دوحهها دایره ای شکل نیستند. از مهمترین آنها خلیج ذکریت در غرب و خلیج سلوا در جنوب غربی قطر را میتوان نام برد.
نیز نگاه کنید به
رودهای روسیه؛ رودهای مصر؛ رودهای کانادا؛ رودها و دریاچه های چین؛ رودها و دریاچه های تونس؛ رودها و دریاچه های ژاپن؛ رودهای افغانستان؛ رودهای مالی؛ رودهای فرانسه؛ رودهای سوریه؛ رودهای سودان؛ رودهای اسپانیا؛ رودهای زیمبابوه؛ رودها و دریاچه های ساحل عاج؛ رودهای تایلند؛ رودهای آرژانتین؛ رودهای اوکراین؛ رودها و دریاچه های اردن؛ رودهای اتیوپی؛ رودهای سیرالئون؛ رودها و دریاچه های سنگال؛ دریاچه های قزاقستان
منبع اصلی
احمدی، محمد مهدی(1393). جامعه و فرهنگ قطر. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(دردست انتشار).
نویسنده مقاله
محمد مهدی احمدی