زنان در سنگال: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:زنان در سنگال.jpg|جایگزین=زنان در سنگال|بندانگشتی|زنان در سنگال. قابل بازیابی از https://www.facebook.com/]] | [[پرونده:زنان در سنگال.jpg|جایگزین=زنان در سنگال|بندانگشتی|زنان در سنگال. قابل بازیابی از https://www.facebook.com/]] | ||
در شهر داکار زنان روز به روز نقش اقتصادی خانواده را با درآمد های نه فقط در حد رفع کردن | در شهر داکار زنان روز به روز نقش اقتصادی خانواده را با درآمد های نه فقط در حد رفع کردن نیاز های کوچک بلکه در حد درآمد های چشمگیر را تحت تأثیر قرار می دهند.<ref>Adjamagbo et al.(2004). 15-25</ref>نقش آنان در برطرف کردن نیازهای خانواده و حمایت از آن برکسی پوشیده است.<ref>Rondeau, C. (1996). Femmes chefs de famille à Bamako. In J. Bisilliat (Ed.), Femmes du Sud, chef de famille (pp. [page numbers]). Paris: Karthala.</ref> فعالیت های آنان در زمینه های ذیل: | ||
*اداری، تجاری؛ | |||
*ماهیگیری؛ | |||
*خدمات خانگی (تقریبأ اغلب خانواده ها یک کارگر زن برای انجام کار های منزل خود دارند) است <ref name=":2">Adjamagbo, A., Antoine, P., & Dial, F. B. (2003). Le dilemme des Dakaroises: entre travailler et bien travailler. In M.C. Diop (Ed.), Gouverner le Sénégal: Croissance et développement humain durable (pp. [page numbers]). Paris: Karthala.</ref>که به آنان اصطلاحاً «بٌن» (Bonne) می گویند و تعداد آنها در شهر داکار 100000 نفر است. | |||
در سن 23 سالگی تنها 1% از زنان داکاری استقلال مالی دارند. در سن 45 سالگی 10% زنان سنگالی استقلالی مالی دارند.<ref>Adjamagbo, Antoine.(2004). 6</ref> در سن 55 سالگی 55% زنان داکاری استقلال مالی دارند.<ref>Adjamagbo, Antoine.(2004). 2</ref> استقلال به معنی اداره زن از لحاظ مسکن و خوراک (زن مجرد، طلاق گرفته و یا شوهر از دست داده) است. | |||
در شهر داکار 70% زنان به مدرسه رفته اند در صورتی که نسل قبل از آنان تنها 34% بوده است.<ref name=":2" />جدول زیر میزان این تحصیلات را در طی چند سال بررسی کرده است. | |||
در شهر داکار 70% زنان به مدرسه رفته اند در صورتی که نسل قبل از آنان تنها 34% بوده است.<ref name=": | |||
{| class="wikitable" | {| class="wikitable" | ||
| rowspan="2" |نسل | | rowspan="2" |نسل | ||
خط ۱۷: | خط ۱۹: | ||
|- | |- | ||
|بی سواد | |بی سواد | ||
|65 | |65.98 | ||
|39 | |39.85 | ||
|31 | |31.80 | ||
|- | |- | ||
|آموزش | |آموزش ابتدایی | ||
|21 | |21.45 | ||
|33 | |33.12 | ||
|21 | |21.45 | ||
|- | |- | ||
|دیپلم دانشگاهی | |دیپلم دانشگاهی | ||
| | |12.57 | ||
|27 | |27.04 | ||
|29 | |29.07 | ||
|}<ref name=": | |}<ref name=":2" /> | ||
می توان گفت که ازدواج در فضای شهری به دو عامل تحصیلات و اقتصاد هم بستگی دارد. شرکت بالای زنان در اقتصاد جامعه | می توان گفت که ازدواج در فضای شهری به دو عامل تحصیلات و اقتصاد هم بستگی دارد. شرکت بالای زنان در اقتصاد جامعه نیاز های خانواده را برطرف می سازد ولی او را از انجام وظایف خانه معاف نمی کند.<ref>Kouamé et Tameke.(2000.)10</ref>بنابراین زن در ایفای نقش خود دچار درگیری می شود.<ref name=":2" /><ref>بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401).جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%D8%B3%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%84 سنگال]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار)</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[زنان در ژاپن]]؛ [[زنان در روسیه]]؛ [[زنان در کانادا]] ؛ [[زنان در لبنان]]؛ [[زنان مصر]]؛ [[وضعیت زنان در چین]]؛ [[زنان در تونس]]؛ [[زنان در افغانستان]]؛[[زنان در آرژانتین]]؛ [[زنان در فرانسه]]؛ [[زنان در مالی]]؛ [[زنان در سوریه]]؛ [[زنان در سودان|زنان در سودان؛]] [[زنان در ساحل عاج]]؛ [[زنان در زیمبابوه]]؛ [[زنان در تایلند]]؛ [[زنان در اوکراین]]؛ [[زنان در اسپانیا]]؛ [[زنان در اردن]]؛ [[زنان در اتیوپی]]؛ [[زنان در قطر]] | [[زنان در ژاپن]]؛ [[زنان در روسیه]]؛ [[زنان در کانادا]] ؛ [[زنان در لبنان]]؛ [[زنان مصر]]؛ [[وضعیت زنان در چین]]؛ [[زنان در تونس]]؛ [[زنان در افغانستان]]؛[[زنان در آرژانتین]]؛ [[زنان در فرانسه]]؛ [[زنان در مالی]]؛ [[زنان در سوریه]]؛ [[زنان در سودان|زنان در سودان؛]] [[زنان در ساحل عاج]]؛ [[زنان در زیمبابوه]]؛ [[زنان در تایلند]]؛ [[زنان در اوکراین]]؛ [[زنان در اسپانیا]]؛ [[زنان در اردن]]؛ [[زنان در اتیوپی]]؛ [[زنان در قطر]] | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == |
نسخهٔ ۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۲
در شهر داکار زنان روز به روز نقش اقتصادی خانواده را با درآمد های نه فقط در حد رفع کردن نیاز های کوچک بلکه در حد درآمد های چشمگیر را تحت تأثیر قرار می دهند.[۱]نقش آنان در برطرف کردن نیازهای خانواده و حمایت از آن برکسی پوشیده است.[۲] فعالیت های آنان در زمینه های ذیل:
- اداری، تجاری؛
- ماهیگیری؛
- خدمات خانگی (تقریبأ اغلب خانواده ها یک کارگر زن برای انجام کار های منزل خود دارند) است [۳]که به آنان اصطلاحاً «بٌن» (Bonne) می گویند و تعداد آنها در شهر داکار 100000 نفر است.
در سن 23 سالگی تنها 1% از زنان داکاری استقلال مالی دارند. در سن 45 سالگی 10% زنان سنگالی استقلالی مالی دارند.[۴] در سن 55 سالگی 55% زنان داکاری استقلال مالی دارند.[۵] استقلال به معنی اداره زن از لحاظ مسکن و خوراک (زن مجرد، طلاق گرفته و یا شوهر از دست داده) است.
در شهر داکار 70% زنان به مدرسه رفته اند در صورتی که نسل قبل از آنان تنها 34% بوده است.[۳]جدول زیر میزان این تحصیلات را در طی چند سال بررسی کرده است.
نسل |
| ||
56 ـ 1942 | 66 ـ 1957 | 76 ـ 1967 | |
بی سواد | 65.98 | 39.85 | 31.80 |
آموزش ابتدایی | 21.45 | 33.12 | 21.45 |
دیپلم دانشگاهی | 12.57 | 27.04 | 29.07 |
می توان گفت که ازدواج در فضای شهری به دو عامل تحصیلات و اقتصاد هم بستگی دارد. شرکت بالای زنان در اقتصاد جامعه نیاز های خانواده را برطرف می سازد ولی او را از انجام وظایف خانه معاف نمی کند.[۶]بنابراین زن در ایفای نقش خود دچار درگیری می شود.[۳][۷]
نیز نگاه کنید به
زنان در ژاپن؛ زنان در روسیه؛ زنان در کانادا ؛ زنان در لبنان؛ زنان مصر؛ وضعیت زنان در چین؛ زنان در تونس؛ زنان در افغانستان؛زنان در آرژانتین؛ زنان در فرانسه؛ زنان در مالی؛ زنان در سوریه؛ زنان در سودان؛ زنان در ساحل عاج؛ زنان در زیمبابوه؛ زنان در تایلند؛ زنان در اوکراین؛ زنان در اسپانیا؛ زنان در اردن؛ زنان در اتیوپی؛ زنان در قطر
کتابشناسی
- ↑ Adjamagbo et al.(2004). 15-25
- ↑ Rondeau, C. (1996). Femmes chefs de famille à Bamako. In J. Bisilliat (Ed.), Femmes du Sud, chef de famille (pp. [page numbers]). Paris: Karthala.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ Adjamagbo, A., Antoine, P., & Dial, F. B. (2003). Le dilemme des Dakaroises: entre travailler et bien travailler. In M.C. Diop (Ed.), Gouverner le Sénégal: Croissance et développement humain durable (pp. [page numbers]). Paris: Karthala.
- ↑ Adjamagbo, Antoine.(2004). 6
- ↑ Adjamagbo, Antoine.(2004). 2
- ↑ Kouamé et Tameke.(2000.)10
- ↑ بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401).جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)