زنان در سنگال

زنان در سنگال. قابل بازیابی از https://www.facebook.com/

در شهر داکار زنان روز به روز نقش اقتصادی خانواده را با درآمد های نه فقط در حد رفع کردن نیاز های کوچک بلکه در حد درآمد های چشمگیر را تحت تأثیر قرار می دهند.^[۱] نقش آنان در برطرف کردن نیازهای خانواده و حمایت از آن برکسی پوشیده است.^[۲] فعالیت های آنان در زمینه های ذیل:

اداری، تجاری؛
ماهیگیری؛
خدمات خانگی (تقریبأ اغلب خانواده ها یک کارگر زن برای انجام کار های منزل خود دارند) است ^[۳] که به آنان اصطلاحاً «بٌن» (Bonne) می گویند و تعداد آن‌ها در شهر داکار 100000 نفر است.

در سن 23 سالگی تنها 1% از زنان داکاری استقلال مالی دارند. در سن 45 سالگی 10% زنان سنگالی استقلالی مالی دارند.^[۴] در سن 55 سالگی 55% زنان داکاری استقلال مالی دارند.^[۵] استقلال به معنی اداره زن از لحاظ مسکن و خوراک (زن مجرد، طلاق گرفته و یا شوهر از دست داده) است.

در شهر داکار 70% زنان به مدرسه رفته اند در صورتی که نسل قبل از آنان تنها 34% بوده است.^[۳]جدول زیر میزان این تحصیلات را در طی چند سال بررسی کرده است.

جدول شماره 1. میزان تحصیلات زنان در سنگال

نسل	Dakar
نسل	56 ـ 1942	66 ـ 1957	76 ـ 1967
بی سواد	65.98	39.85	31.80
آموزش ابتدایی	21.45	33.12	21.45
دیپلم دانشگاهی	12.57	27.04	29.07

^[۳]

می توان گفت که ازدواج در فضای شهری به دو عامل تحصیلات و اقتصاد هم بستگی دارد. شرکت بالای زنان در اقتصاد جامعه نیاز های خانواده را برطرف می سازد ولی او را از انجام وظایف خانه معاف نمی کند.^[۶]بنابراین زن در ایفای نقش خود دچار درگیری می شود.^[۳]^[۷]

نیز نگاه کنید به

زنان در تایلند؛ زنان در ژاپن؛ زنان در روسیه؛ زنان در کانادا؛ زنان در لبنان؛ زنان مصر؛ وضعیت زنان در چین؛ زنان در افغانستان؛ زنان در تونس؛ زنان در آرژانتین؛ زنان در فرانسه؛ زنان در مالی؛ زنان در سوریه؛ زنان در سودان؛ زنان در ساحل عاج؛ زنان در زیمبابوه؛ زنان در اوکراین؛ زنان در اسپانیا؛ زنان در اردن؛ زنان در اتیوپی؛ زنان در قطر؛ زنان در بنگلادش؛ زنان در گرجستان؛ زنان در تاجیکستان؛ زنان در قزاقستان؛ زنان در سیرالئون

کتابشناسی

↑ Adjamagbo et al.(2004). 15-25
↑ Rondeau, C. (1996). Femmes chefs de famille à Bamako. In J. Bisilliat (Ed.), Femmes du Sud, chef de famille (pp. [page numbers]). Paris: Karthala.
↑ ^۳٫۰ ^۳٫۱ ^۳٫۲ ^۳٫۳ Adjamagbo, A., Antoine, P., & Dial, F. B. (2003). Le dilemme des Dakaroises: entre travailler et bien travailler. In M.C. Diop (Ed.), Gouverner le Sénégal: Croissance et développement humain durable (pp. [page numbers]). Paris: Karthala.
↑ Adjamagbo, Antoine.(2004). 6
↑ Adjamagbo, Antoine.(2004). 2
↑ Kouamé et Tameke.(2000.)10
↑ بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401).جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)

[1] Adjamagbo et al.(2004). 15-25

[2] Rondeau, C. (1996). Femmes chefs de famille à Bamako. In J. Bisilliat (Ed.), Femmes du Sud, chef de famille (pp. [page numbers]). Paris: Karthala.

[:2-3] ۳٫۰ ^۳٫۱ ^۳٫۲ ^۳٫۳ Adjamagbo, A., Antoine, P., & Dial, F. B. (2003). Le dilemme des Dakaroises: entre travailler et bien travailler. In M.C. Diop (Ed.), Gouverner le Sénégal: Croissance et développement humain durable (pp. [page numbers]). Paris: Karthala.

[4] Adjamagbo, Antoine.(2004). 6

[5] Adjamagbo, Antoine.(2004). 2

[6] Kouamé et Tameke.(2000.)10

[7] بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401).جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]