ساختار و سیاست های آموزشی آرژانتین: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۵: | خط ۵: | ||
ساختار آموزش و پرورش کشور متشکل از آموزش اولیه مهدکودک و [[آموزش پیش دبستانی آرژانتین|پیش‌دبستانی]]، [[آموزش های ابتدایی و متوسطه آرژانتین|آموزش ابتدایی]]، [[آموزش های ابتدایی و متوسطه آرژانتین|آموزش ثانویه (دبیرستان)]] و آموزش عالی است. علاوه بر آن ۸ دوره ویژه نیز در این ساختار پیش‌بینی شده است<ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص317-318.</ref>. | ساختار آموزش و پرورش کشور متشکل از آموزش اولیه مهدکودک و [[آموزش پیش دبستانی آرژانتین|پیش‌دبستانی]]، [[آموزش های ابتدایی و متوسطه آرژانتین|آموزش ابتدایی]]، [[آموزش های ابتدایی و متوسطه آرژانتین|آموزش ثانویه (دبیرستان)]] و آموزش عالی است. علاوه بر آن ۸ دوره ویژه نیز در این ساختار پیش‌بینی شده است<ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص317-318.</ref>. | ||
==نیز نگاه کنید به== | ==نیز نگاه کنید به== | ||
[[ساختار و سیاست های آموزشی کانادا]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی روسیه]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی افغانستان]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی تونس]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی ژاپن]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی کوبا]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی لبنان]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی مصر]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی سنگال]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی فرانسه]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی مالی]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی ساحل عاج]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی زیمبابوه]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی تایلند]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی اوکراین]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی اسپانیا]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی اردن]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی اتیوپی]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی سیرالئون]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی قطر]] | [[ساختار و سیاست های آموزشی کانادا]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی روسیه]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی افغانستان]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی تونس]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی ژاپن]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی کوبا]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی لبنان]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی مصر]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی سنگال]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی فرانسه]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی مالی]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی ساحل عاج]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی زیمبابوه]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی تایلند]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی اوکراین]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی اسپانیا]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی اردن]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی اتیوپی]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی سیرالئون]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی قطر]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی گرجستان]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی قزاقستان]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی تاجیکستان]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی بنگلادش]]؛ [[ساختار و سیاست های آموزشی سریلانکا]] | ||
==کتابشناسی== | ==کتابشناسی== | ||
نسخهٔ ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۰۳
سیستم مدارس آرژانتین شامل یک مدرسه سطح ابتدایی یا اولیه است که شش یا هفت سال طول می‌کشد؛ یک سال پیش‌دبستانی و ۶ سال ابتدایی و یک دبیرستان یا سطح دوم که بین ۶-۵ سال دوره آن به طول می‌انجامد؛ ۵ سال مقطع دبیرستان و یک سال پیش‌دانشگاهی، در دهه ۱۹۹۰ این نظام به انواع گوناگونی از آموزش دبیرستانی تحت عنوان «آموزش ثانویه» و «چند رشته‌ای» تقسیم شد.
وظیفه تدوین برنامه‌های آموزشی کل مقاطع و پایه‌ها با شورای ملی آموزش و پرورش کشور می‌باشد که مجموعه برنامه‌های درسی استانداردی را برای سیستم آموزشی کشور تدوین نموده و برای اجرا به همه مدارس اعلام می‌کند و در سراسر کشور به همین شکل توسط مدارس دنبال می‌شود زیرا اعتقاد بر این است که یک سیستم آموزش سراسری اتحاد ملی را ارتقاء خواهد بخشید.
ساختار آموزش و پرورش کشور متشکل از آموزش اولیه مهدکودک و پیش‌دبستانی، آموزش ابتدایی، آموزش ثانویه (دبیرستان) و آموزش عالی است. علاوه بر آن ۸ دوره ویژه نیز در این ساختار پیش‌بینی شده است[۱].
نیز نگاه کنید به
ساختار و سیاست های آموزشی کانادا؛ ساختار و سیاست های آموزشی روسیه؛ ساختار و سیاست های آموزشی افغانستان؛ ساختار و سیاست های آموزشی تونس؛ ساختار و سیاست های آموزشی ژاپن؛ ساختار و سیاست های آموزشی کوبا؛ ساختار و سیاست های آموزشی لبنان؛ ساختار و سیاست های آموزشی مصر؛ ساختار و سیاست های آموزشی سنگال؛ ساختار و سیاست های آموزشی فرانسه؛ ساختار و سیاست های آموزشی مالی؛ ساختار و سیاست های آموزشی ساحل عاج؛ ساختار و سیاست های آموزشی زیمبابوه؛ ساختار و سیاست های آموزشی تایلند؛ ساختار و سیاست های آموزشی اوکراین؛ ساختار و سیاست های آموزشی اسپانیا؛ ساختار و سیاست های آموزشی اردن؛ ساختار و سیاست های آموزشی اتیوپی؛ ساختار و سیاست های آموزشی سیرالئون؛ ساختار و سیاست های آموزشی قطر؛ ساختار و سیاست های آموزشی گرجستان؛ ساختار و سیاست های آموزشی قزاقستان؛ ساختار و سیاست های آموزشی تاجیکستان؛ ساختار و سیاست های آموزشی بنگلادش؛ ساختار و سیاست های آموزشی سریلانکا
کتابشناسی
- ↑ خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص317-318.