ساختار و سیاست های آموزشی آرژانتین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۹: خط ۹:
==کتابشناسی==
==کتابشناسی==
<references />
<references />
[[رده:زیرساخت های آموزش]]
[[رده:سیاست ها ، قوانین، مقررات و برنامه های کلان در زمینه آموزش]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۸

سیستم مدارس آرژانتین شامل یک مدرسه سطح ابتدایی یا اولیه است که شش یا هفت سال طول می‌کشد؛ یک سال پیش‌دبستانی و ۶ سال ابتدایی و یک دبیرستان یا سطح دوم که بین ۶-۵ سال دوره آن به طول می‌انجامد؛ ۵ سال مقطع دبیرستان و یک سال پیش‌دانشگاهی، در دهه ۱۹۹۰ این نظام به انواع گوناگونی از آموزش دبیرستانی تحت عنوان «آموزش ثانویه» و «چند رشته‌ای» تقسیم شد.

وظیفه تدوین برنامه‌های آموزشی کل مقاطع و پایه‌ها با شورای ملی آموزش و پرورش کشور می‌باشد که مجموعه برنامه‌های درسی استانداردی را برای سیستم آموزشی کشور تدوین نموده و برای اجرا به همه مدارس اعلام می‌کند و در سراسر کشور به همین شکل توسط مدارس دنبال می‌شود زیرا اعتقاد بر این است که یک سیستم آموزش سراسری اتحاد ملی را ارتقاء خواهد بخشید.

ساختار آموزش و پرورش کشور متشکل از آموزش اولیه مهدکودک و پیش‌دبستانی، آموزش ابتدایی، آموزش ثانویه (دبیرستان) و آموزش عالی است. علاوه بر آن ۸ دوره ویژه نیز در این ساختار پیش‌بینی شده است[۱].

نیز نگاه کنید به

ساختار و سیاست های آموزشی کانادا؛ ساختار و سیاست های آموزشی روسیه؛ ساختار و سیاست های آموزشی افغانستان؛ ساختار و سیاست های آموزشی تونس؛ ساختار و سیاست های آموزشی ژاپن؛ ساختار و سیاست های آموزشی کوبا؛ ساختار و سیاست های آموزشی لبنان؛ ساختار و سیاست های آموزشی مصر؛ ساختار و سیاست های آموزشی سنگال؛ ساختار و سیاست های آموزشی فرانسه؛ ساختار و سیاست های آموزشی مالی؛ ساختار و سیاست های آموزشی ساحل عاج؛ ساختار و سیاست های آموزشی زیمبابوه؛ ساختار و سیاست های آموزشی تایلند؛ ساختار و سیاست های آموزشی اوکراین؛ ساختار و سیاست های آموزشی اسپانیا؛ ساختار و سیاست های آموزشی اردن؛ ساختار و سیاست های آموزشی اتیوپی؛ ساختار و سیاست های آموزشی سیرالئون؛ ساختار و سیاست های آموزشی قطر؛ ساختار و سیاست های آموزشی گرجستان؛ ساختار و سیاست های آموزشی قزاقستان؛ ساختار و سیاست های آموزشی تاجیکستان؛ ساختار و سیاست های آموزشی بنگلادش؛ ساختار و سیاست های آموزشی سریلانکا

کتابشناسی

  1. خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص317-318.