سبک ناتورالیسم در ادبیات قرن نوزدهم فرانسه

سبک ناتورالیسم در ادبیات قرن نوزدهم. برگرفته از سایت ادبیات ناتورالیسم، قابل بازیابی از https://translate68.ir/

سبک ناتورالیسم در ادبیات قرن نوزدهم ظهور کرد.این سبک از نظر فلسفی به قدرت کامل و محض طبیعت که نظم بی‌نظیری داشته باشدگفته می‌شود و از نظر ادبی تقلید مو به مو و دقیق از طبیعت است. عده‌ای از نویسندگان ناتورالیست عقیده دارند که ادبیات و هنر بایستی جنبه علمی داشته باشد. از طرفداران این سبک امیل اوژیه Émile Augier  ) (1889-1820)) و الکساندر دومای پسر(1824 تا 1895) هستند. در آغاز سبک ناتورالیسم تا حدی متنوع از سبک و شیوه پوزیتیویسم بود و در کمدی‌های اوژه و برخی نمایشنامه‌های دومای پسر نقشی از این سبک دیده می‌شود و به طرز صریح و آشکار پیروی از سبک ناتورالیسم به وسیله برادران گنکور(ادموند1822 تا 1896و ژول 1830 تا 1870) که دو برادر از لحاظ فکری و ادبی عجیب بودند و آثار ادبی جالبی پدید آوردند و در آثار آنان طبیعت به طرز دقیقی وصف و زیبایی‌های آن شرح داده شده است و می‌توان پاره ای از آثارشان را بالینی دانست. امیل زولا Émile François Zola)(1902-1840) نویسنده بزرگ و پیشوای سبک ناتورالیسم عقیده داشت که داستان بایستی بر تفکر علمی و وصف دقیق موضوع مورد بحث، آن طور که هست متکی باشد و برای نوشتن مقصودی قائل بود. در داستان روگون مارکار، تاثیر وراثت و عوامل طبیعی و اجتماعی را به خوبی وصف کرد، همچنین عمده شهرت وی به واسطه داستان دریفوس بود اما همین مقاله سبب شد که دشمنانش حکم محکومیت اورا از دادگاه بگیرند تا وی را توقیف کنند، ولی زولا به انگلستان گریخت و بعد از چند ماه درگذشت. زولا از مرام اشتراکی و طبقه کارگر سخت حمایت می‌کرد. خطای کشیش، انسان وحشی، رویا، خوشی زندگی، شکار و قلب پاریس از آثار زولا است.

آناتول فرانس Anatole France)( 1924-1844) )از نویسندگان نام‌آور دیگر فرانسه است که آثار جالبی خلق و نثری پخته به ادبیات فرانسه عرضه کرد. ذکر نام و آثار آلفونس دوده Alphonse Daudet) (1840-1797) )در ادبیات فرانسه ضروری است. وی در 21 سالگی اولین اثر خود را به نام "نامه‌هایی از آسیابم" انتشار داد. این کتاب کوچک شهرتی فراوان برایش به ارمغان آورد. گوستاو فلوبر Gustave Flaubert) ( 1880-1821)) در داستان‌نویسی،استاد و در پرورش مضامین دقیق و باریک‌بینی و بیان نکته‌های ادبی کم‌نظیر بود. رمان مادام بواری از آثار پرارزش این نویسنده است. خانه‌اش محفل انس بزرگان ادب نظیر تورگنیف، زولا، برادران گنکور و موپاسان بود.

هانری رنه آبر گی دو موپاسان Henri René Albert Guy de Maupassant) ( 1893-1850)) داستان‌پرداز، استاد مسلم داستان کوتاه، خالق مجموعه‌های جالب و داستان‌هایی از قبیل لبخند بخت، تفرج مادام تبیه، مونت اوریول و هورلا بود.

ژولین ویو معروف به پیر لوتی Pierre Loti)( 1923-1850) )عضو فرهنگستان فرانسه و نویسنده مشهور، صاحب آثاری از قبیل عروسی لوتی، بروتونی، پری رویان ناکام، کاپیتان روسو، ماهیگیر ایسلند، به سوی اصفهان، تبعید شده و آخرین روزهای پکن است.

ژان نیکلا آرتور رمبو Arthur Rimbaud) ( 1891-1854)) شاعر فرانسوی از طرفداران سبک سوررئالیسم و از پیشوایان مکتب سمبولیسم است.

پل ورلن (Paul-Marie Verlaine)( 1896-1844) شاعری بزرگ ولی شوریده بخت اولین اثر منظوم خود را در 21 سالگی و در 25 سالگی جشن‌های هوس آمیز و در 26 سالگی آواز دلپذیر را انتشار داد. مدتی در زندان بسر برد و سرانجام با فقر و شوربختی در گذشت. افسانه‌های عاشقانه، خردمندی، ترانه برای او، زمان خوشبختی و قطعه مرگ برخی از آثار پل ورلن است.

شارل بودلر Charles Pierre Baudelaire )(1868-1821)) زندگی اندوهباری داشت و از شاعران بزرگ مکتب رمانتیک بود. مجموعه اشعارش به نام " میوه‌های بدی اندوه" مقامی ارجمند در ادبیات فرانسه دارد، اما بدبینی و سایه مرگ در آن چهره می‌نماید. حشیش، تابلوهای پاریس و سنگفرش‌ها برخی از آثار این شاعر است.

نیز نگاه کنید به

تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی سوریه؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی سیرالئون؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی فرانسه؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی اردن؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی اسپانیا؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی اوکراین؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی تایلند؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی آرژانتین؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی سودان؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی روسیه؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی سنگال؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی افغانستان؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی کوبا؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی تونس؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی مصر؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی کانادا.