ورزش در کوبا: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:INDER.jpg|جایگزین=INDER|بندانگشتی| | [[پرونده:INDER.jpg|جایگزین=INDER|بندانگشتی|INDER، قابل بازیابی از<nowiki/>https://m.facebook.com/groups/462647548856056/|306x306پیکسل]]ورزش در [[کوبا]] از اهمیت زیادی برخوردار است، بیسبال و بوکس رایجترین ورزشها در این کشور هستند، از اوایل قرن نوزده کوبا یکی از کشورهایی بوده که در آمریکای لاتین بیشترین علاقه را به طراحی سیستمهای آموزشی پیشرفته با نگاهی ویژه به تربیت بدنی داشته است. در همین راستا اولین سالن ژیمناستیک آمریکای لاتین در هاوانا در سال ۱۸۳۹ ساخته شد و بعدها در سراسر جزیره کوبا گسترش پیدا کرد، تا قبل از سال ۱۹۵۹ محدودیتهای کاملا مشهودی در فراگیری تربیت بدنی در کوبا وجود داشت و تحت تاثیر دو جریان اساسی بود؛ یکی از ناحیه آمریکای ش[[مالی]] بهویژه جوانان دانشگاهی که پایهگذار بیسبال در کوبا شدند و دیگری اروپا که به ورزشهایی مانند شمشیربازی، ژیمناستیک و ورزشهایی از این دست متمایل بودند. بهطور کلی میتوان گفت وضعیت موجود در [[کوبا]] در رابطه با تربیت بدنی شامل سیستمی ناکارآمد میشد که فاقد تواناییهای لازم برای کنترل، توسعه و گسترش فعالیتی با چنین اهمیت در سراسر کشور و در همه سطوح آموزشی بود، علاوه بر این که ورزش توسط عموم مردم انجام نمیگرفت و بهصورت حرفهای به آن پرداخته میشد. | ||
با پیروزی [[انقلاب کوبا]] در سال ۱۹۵۹ حدود هشتصد استاد و معلم تربیت بدنی در این جزیره وجود داشت که این تعداد با مهاجرت متخصصین به ایالاتمتحده کاهش پیدا کرد، به همین خاطر حکومت جدید فرمان بکارگیری راهحلهای فوری جهت بهبود وضعیت حاکم بر [[ورزش در کوبا|ورزش]] را صادرکردکه از میان آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد: | با پیروزی [[انقلاب کوبا]] در سال ۱۹۵۹ حدود هشتصد استاد و معلم تربیت بدنی در این جزیره وجود داشت که این تعداد با مهاجرت متخصصین به ایالاتمتحده کاهش پیدا کرد، به همین خاطر حکومت جدید فرمان بکارگیری راهحلهای فوری جهت بهبود وضعیت حاکم بر [[ورزش در کوبا|ورزش]] را صادرکردکه از میان آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد: | ||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
=== بیسبال === | === بیسبال === | ||
[[پرونده:بیسبال در کوبا.jpg|جایگزین=بیسبال در کوبا|بندانگشتی|بیسبال در | [[پرونده:بیسبال در کوبا.jpg|جایگزین=بیسبال در کوبا|بندانگشتی|بیسبال در کوبا، قابل بازیابی از<nowiki/>https://www.nytimes.com/2023/03/07/sports/baseball/cuba-world-baseball-classic.html|190x190پیکسل]]بیسبال و بوکس ورزشهایی هستند که در کوبا بسیار به آنها پرداخته میشود بیسبال بهعنوان ورزش ملی این کشور بشمار میرود و قدمت آن به بیش از صد سال میرسد. در سال ۱۸۷۴ اولین تیم بیسبال ایجاد شد و اولین رقابت آن در سال ۱۸۷۸ توسط امیلیو سابوریت (Emilio Saborit) ، مربی تیم هاوانا، برگزار شد، اولین لیگ بیسبال [[کوبا]] در سال ۱۹۱۴ پایهگذاری گردید که بیش از ۴۵ سال بیوقفه رقابتها را برگزار نمود. در حال حاضر کوبا در این رشته ورزشی دارای تیم قدرتمندی است و در زمره بهترینهای جهان قرار دارد. مهمترین اتفاق ورزشی کوبا، سری مسابقات ملی بیسبال است که در آن تیمهایی از شهرهای مختلف این کشور با هم به رقابت میپردازند و بازیکنان تیم ملی از بین این تیمها انتخاب میشوند. از مهمترین نتایج بهدست آمده در سطح بینالمللی میتوان به کسب مدال نقره در اولین رقابتهای کلاسیک جهانی بیسبال اشاره کرد که طی آن کوبا مغلوب تیم [[ژاپن]] شد. شرکت در سه دوره بازیهای المپیک و کسب دو مدال نقره و قهرمان جام بینالمللی بیسبال [[چین]] از دیگر افتخارات بیسبال [[کوبا]] است، در تاریخ بیسبال [[کوبا]] بازیکنان مهمی درخشیدهاند: خوزه آنتونیو اوالگا (Jose Antonio Huelga)، برااودیلیو وینت سررانو (Braudilio Vinet Serrano)، میگل کواباس (Miguel Cuevas)، آگوستین مارکتی (Agustin Marquetti)، آنتونیو مونیوس (Antonio Muñoz )، عمر لینارس (Omar Linares)، آنتونیو پاچکو (Antonio Pacheco)، ارستس کیندلان (Orestes Kindelan) و پدرو لوئیس لاسوا (Pedro Luis Lazo) . | ||
=== بوکس === | === بوکس === |
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۲
ورزش در کوبا از اهمیت زیادی برخوردار است، بیسبال و بوکس رایجترین ورزشها در این کشور هستند، از اوایل قرن نوزده کوبا یکی از کشورهایی بوده که در آمریکای لاتین بیشترین علاقه را به طراحی سیستمهای آموزشی پیشرفته با نگاهی ویژه به تربیت بدنی داشته است. در همین راستا اولین سالن ژیمناستیک آمریکای لاتین در هاوانا در سال ۱۸۳۹ ساخته شد و بعدها در سراسر جزیره کوبا گسترش پیدا کرد، تا قبل از سال ۱۹۵۹ محدودیتهای کاملا مشهودی در فراگیری تربیت بدنی در کوبا وجود داشت و تحت تاثیر دو جریان اساسی بود؛ یکی از ناحیه آمریکای شمالی بهویژه جوانان دانشگاهی که پایهگذار بیسبال در کوبا شدند و دیگری اروپا که به ورزشهایی مانند شمشیربازی، ژیمناستیک و ورزشهایی از این دست متمایل بودند. بهطور کلی میتوان گفت وضعیت موجود در کوبا در رابطه با تربیت بدنی شامل سیستمی ناکارآمد میشد که فاقد تواناییهای لازم برای کنترل، توسعه و گسترش فعالیتی با چنین اهمیت در سراسر کشور و در همه سطوح آموزشی بود، علاوه بر این که ورزش توسط عموم مردم انجام نمیگرفت و بهصورت حرفهای به آن پرداخته میشد.
با پیروزی انقلاب کوبا در سال ۱۹۵۹ حدود هشتصد استاد و معلم تربیت بدنی در این جزیره وجود داشت که این تعداد با مهاجرت متخصصین به ایالاتمتحده کاهش پیدا کرد، به همین خاطر حکومت جدید فرمان بکارگیری راهحلهای فوری جهت بهبود وضعیت حاکم بر ورزش را صادرکردکه از میان آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- تاسیس موسسه ملی ورزش، تربیت بدنی و تفریح (nstituto Nacional de Deportes, Educacion fisica y Recreacion) (INDER) بهعنوان نهاد اصلی مسئول طراحی، مدیریت و اجرای برنامهها و فعالیتهای مختلف ورزشی در طول و عرض کشور و در میادین بینالمللی؛
- بر اساس اصل خوزه مارتی مبنی بر عدم تجاریسازی ورزش، حرفهایگرایی در سال ۱۹۶۲ از ورزش کوبا حذف شد؛
- در راستای شعار "ورزش حق همه مردم"، فرمانی که تبدیل به یکی از اصول انقلاب شد، اهمیت بسیاری به شکلگیری و ارتقای متخصصین ورزشی داده شد و مدرسه عالی تربیت بدنی تاسیس گردید.
همانطور که گفته شد در کوبا نهاد مسئول اجرا، مدیریت و کنترل برنامههای تربیت بدنی INDER است، رسالت این ارگان تمرکز بر گسترش فراگیری ورزش در تمام جزیره به منظور بهبود پیشرفت و توسعه فعالیتهای ورزشی در تمام سطوح از خردسالان تا سالمندان، بهبود سیستم مشارکت ورزشی، تعمیق ابعاد تکنیکی و سازمان یافته ورزش، ارائه خدمات با کیفیت بالا به مردم و استفاده بهینه از تجهیزات ورزشی و توجه ویژه به موسسات ورزشی با راندمان بالا و ورزشکاران و همچنین ارائه مقالات ورزشی و سرمایهگذاری در فضاها و تجهیزات ورزشی و انجام تحقیقات علمی در زمینه ورزش میباشد.
در حال حاضر ورزش کوبا از سلامت بسیار خوبی برخوردار است، نتایج کسب شده در رقابتهای ورزشی در سطوح مختلف و مشارکتهایی که کوبا با دیگر کشورها در اعزام متخصصین ورزشی دارد، گواه این موضوع است، ونزوئلا، بولیوی و برزیل از جمله کشورهایی هستند که خواستار مشارکت با کوبا در زمینههای مشخص ورزشی با توجه به موفقیتهای کوبا در آن رشته ورزشی میباشند. این قبیل مشارکتها در سه قاره و بیش از پنجاه کشور فقیر با حضور بیش از هفت هزار کارشناس، استاد و مربی صورت گرفته و هر روز افزایش مییابد، در این رابطه مدرسه بینالمللی تربیت بدنی و ورزش با حدود سیصد دانشجو از هفتادویک کشور در حال توسعه، نقشی چشمگیر دارد، نمونه زنده ریتم خوب ورزش کوبا نتایج بهدست آمده در بازیهای المپیک، پانامریکن و رقابتهای جهانی است که نشان داده است کوبا پتانسیل زیادی در ورزشهایی مانند بیسبال، جودوی زنان، کشتی فرنگی، بوکس و بازیهای ورزشی دارد و علاوه بر آن نتایج چشمگیری در دیگر ورزشها مانند جودوی مردان، والیبال، مبارزه آزاد، پرش از تخته، شطرنج، دوچرخهسواری، تکواندو و قایقسواری کسب کردهاست. از میان ورزشکارانی که در رقابتهای بینالمللی موفق به کسب مدال و رکورد جدید شدهاند، میتوان از آلبرتو خوانتورنادانگر (Alberto Juantorena Danger)، آنا فیدلیا کیروت (Ana Fidelia Quirot)، خاویر سوتومایور (Javier Sotomayor )، ایوان پدروسو ( Ivan Pedrosa) و نیورکا مونتابلوا (Niurka Montalvo) نام برد.
بیسبال
بیسبال و بوکس ورزشهایی هستند که در کوبا بسیار به آنها پرداخته میشود بیسبال بهعنوان ورزش ملی این کشور بشمار میرود و قدمت آن به بیش از صد سال میرسد. در سال ۱۸۷۴ اولین تیم بیسبال ایجاد شد و اولین رقابت آن در سال ۱۸۷۸ توسط امیلیو سابوریت (Emilio Saborit) ، مربی تیم هاوانا، برگزار شد، اولین لیگ بیسبال کوبا در سال ۱۹۱۴ پایهگذاری گردید که بیش از ۴۵ سال بیوقفه رقابتها را برگزار نمود. در حال حاضر کوبا در این رشته ورزشی دارای تیم قدرتمندی است و در زمره بهترینهای جهان قرار دارد. مهمترین اتفاق ورزشی کوبا، سری مسابقات ملی بیسبال است که در آن تیمهایی از شهرهای مختلف این کشور با هم به رقابت میپردازند و بازیکنان تیم ملی از بین این تیمها انتخاب میشوند. از مهمترین نتایج بهدست آمده در سطح بینالمللی میتوان به کسب مدال نقره در اولین رقابتهای کلاسیک جهانی بیسبال اشاره کرد که طی آن کوبا مغلوب تیم ژاپن شد. شرکت در سه دوره بازیهای المپیک و کسب دو مدال نقره و قهرمان جام بینالمللی بیسبال چین از دیگر افتخارات بیسبال کوبا است، در تاریخ بیسبال کوبا بازیکنان مهمی درخشیدهاند: خوزه آنتونیو اوالگا (Jose Antonio Huelga)، برااودیلیو وینت سررانو (Braudilio Vinet Serrano)، میگل کواباس (Miguel Cuevas)، آگوستین مارکتی (Agustin Marquetti)، آنتونیو مونیوس (Antonio Muñoz )، عمر لینارس (Omar Linares)، آنتونیو پاچکو (Antonio Pacheco)، ارستس کیندلان (Orestes Kindelan) و پدرو لوئیس لاسوا (Pedro Luis Lazo) .
بوکس
کوبا در بوکس نیز شایستگیهای بسیاری کسب نموده و در رقابتهای جهانی قوی ظاهر شده است. در مجموع، ۲۳ مدال طلا، ۱۲ مدال نقره و ۵ مدال برنز بازیهای المپیک را به خود اختصاص داده است. آلسیدس ساگاررا کارن (Alcides Sagarra Caron) ، پایهگذار انجمن بوکس کوبا در سال ۱۹۶۰، ورزشکاران برجستهای را تربیت کرده است. او برای هواداران این ورزش بهترین مربی در کوبا بشمار میرود، از میان شاگردان او میتوان به تئوفیلیو استیونسون (Teofilo Stevenson) ، فلیکس ساوون ( Felix Savon) و مایکرو رومرو (Maikro Romero) اشاره کرد که نتایج درخشانی در سطح بینالمللی کسب کردهاند.
جودو
در سالهای اخیر جودو تبدیل به ورزشی مهم در هر رقابت شده است و بهتدریج در پتانسیلهای کوبا و بهویژه در بخش زنان آن نیز وارد گردیده است، بهعنوان نمونه دری اولیس گونزالس (Driulis Gonzalez) برنده سه مدال طلا در بازیهای المپیک در جودوی بانوان میباشد. در کوبا مسابقات قهرمانی مختلفی برگزار میشود:
- سلسله مسابقات ملی بیسبال: که بهدلیل کیفیت و تماشایی بودن آن در کشورهای مختلفی دنبال میشود و بهعنوان سرگرمی ملی تلقی میشود؛
- رقابت بوکس "خرالدو کوردوبا کاردین (Giraldo Cordova Cardin) "؛
- جام بوکس "ساحل خیرون (Playa Giron) "؛
- مسابقه ملی فوتبال کوبا؛
- لیگ برتر بسکتبال؛
- مسابقات بینالمللی دوچرخه سواری دور کوبا.
پزشکی بهعنوان بخش جداییناپذیر ورزش و تاثیر آن در کسب نتایج ثمربخش، نقشی کلیدی در ورزش کوبا و مبارزه با مواد مخدر دارد، پدیدهای که نه تنها مانع از انجام ورزش به شکل سالم و پاک میشود بلکه در تربیت و فرهنگ ورزشکاران، مربیان و هدایتکنندگان ورزش، ایجاد مانع میکند، به همین دلیل کوبا دارای پنجمین آزمایشگاه ضد دوپینگ در قاره آمریکا میباشد که در اختیار کشورهای جهان سوم است، همچنین دارای موسسه پزشکی ورزشی بسیار پیشرفتهای است که مورد استفاده کشورهای آمریکای لاتین بوده و نقش بسیار مهمی در حفظ سلامت ورزشکاران و بازپروری آنها دارد[۱].
نیز نگاه کنید به
ورزش در چین؛ ورزش در ژاپن؛ ورزش در روسیه؛ ورزش در کانادا؛ ورزش در مصر؛ ورزش در لبنان؛ ورزش در افغانستان؛ ورزش در سنگال؛ ورزش در آرژانتین؛ ورزش در فرانسه؛ ورزش در مالی؛ ورزش در سوریه؛ ورزش در ساحل عاج؛ ورزش در زیمبابوه؛ ورزش در اوکراین؛ ورزش در اردن؛ ورزش در اسپانیا؛ ورزش در اتیوپی؛ ورزش در سیرالئون؛ ورزش در قطر؛ ورزش در تونس؛ ورزش در بنگلادش؛ ورزش در گرجستان؛ ورزش در قزاقستان؛ ورزش در تایلند
کتابشناختی
- ↑ حقروستا، مریم. (1397). جامعه و فرهنگ کوبا. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص122-128.