تاریخ هنر تایلند
بیشتر هنرهای سنتی تایلند که از دل دربار و محافل اشرافی برخاسته است، آمیزهای از زیباترین سنتهای فرهنگی گوناگون آسیا است که درون جامعهٔ تایلند آبدیده شده و رنگ تایلندی به خود گرفته است. هنر سنتی اصیل تایلند ملهم از هنر بودایی است که در شکل معماری مذهبی، نقاشی دیواری، طراحی، دکور و تصاویر بودا جلوهگر میشود. این هنر نمایانگر ساخت رسمی و پیچیدهٔ فرهنگ درباری است که بهشدت رنگ هنری دارد و در آن گرایشات روحانی و معنوی فراوانی بهچشم میخورد. در اینگونه از هنر، سرگرمی در درجهٔ دوم اهمیت قرار دارد.
از سوی دیگر، هنر عوامانه، برخاسته از آداب و رسوم روستایی و روال مداوم مرگ و زندگی و سیر فصلی برداشت محصول است؛ هنگامیکه از هنر تایلندی سخن میگوئیم باید میان این دو مفهوم فرق بگذاریم. این دو گونه از هنر، مکمل یکدیگرند و از جنبههای گوناگون بر یکدیگر اثرگذارند. بخش بزرگی از هنر درباری بعدها به شکلهای سادهتری درآمد و به میان مردم رفت. برای نمونه، نمایشهای سنتی به شکل اپراهای فولکلوریک طنزآمیز درآمد و رنگ عوامانه به خود گرفت.
تایلندیها علاقهٔ بسیاری به هنرهای تجسمی دارند و بهنظر میرسد که برای خلق چنین آثاری از آئین خود، یعنی بودیسم الهام گرفتهاند. تندیسهای بودا که هنرمندان تایلندی دورههای متفاوت آن را خلق کردهاند، نشاندهندهٔ این موضوع است.
هنر معماری و ساخت معبد در تایلند از چند منبع گوناگون، از جمله هنر معماری مردم کامبوج، یعنی خمرها تأثیر پذیرفته است. اما امروزه هنرمندان تایلندی میکوشند که در آثار خود هنر سنتی و هنر مدرن را درهم آمیزند[۱].
نیز نگاه کنید به
تاریخ هنر مصر؛ تاریخ هنر تونس؛ تاریخ هنر روسیه؛ تاریخ هنر ژاپن؛ تاریخ هنر کانادا؛ تاریخ هنر کوبا؛ تاریخ هنر سنگال؛ تاریخ هنر آرژانتین؛ تاریخ هنر ساحل عاج؛تاریخ هنر اسپانیا؛ تاریخ هنر اردن؛ تاریخ هنر بنگلادش؛ تاریخ هنر تاجیکستان؛ تاریخ هنر سریلانکا؛ تاریخ هنر قزاقستان
کتابشناسی
- ↑ الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ تایلند. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بینالمللی الهدی،ص.249-250.