اوقات فراغت در تاجیکستان
سرگرمیها و تفریحات مردم را میتوان به دو بخش تفریحات سالم(اخلاقی) و ناسالم(غیراخلاقی) تقسیم نمود. مهمترین تفریحات سالم مردم تاجیکستان عبارتند از:
- گردشگری در مناطق مختلف این کشور که از جاذبههای طبیعی بسیار جالبی برخوردار است.
- سفر به سایر جمهوریهای شوروی سابق که نیازی به أخذ ویزا جهت تردد ندارد به منظور تجارت و سیاحت.
- مطالعه در کتابخانهها، رفتن به سینما و تئاتر (در این کشور 12 گروه تئاتر تخصصی فعالیت میکنند).
- موسیقی (سنتی) و شعر تاجیکی که یکی از مهمترین فعالیتهای فرهنگی مردم تاجیکستان نیز محسوب میشود. حتی مجموعه فعالیتهای اقتصادی و حیاتی مردم این کشور به نحوی در موسیقی و شعر منعکس شده است.
- ورزش و استفاده از امکانات ورزشی و رفتن به پارکها و سایر تفریحات در این بخش قرار میگیرند. اما مهمترین تفریحات ناسالم در تاجیکستان عبارتند از استفاده از مشروبات الکلی، مصرف مواد مخدر و قماربازی که در چند سالهی اخیر رشد فزایندهای داشته است. استفاده نوارهای کاست و فیلمهای ویدئویی که عمدتاً آمریکایی، روسی و اروپایی هستند و برخی از نشریات کشور نیز به این امر دامن میزنند. به گونهای که رشد و تبلیغ این ابتذال موجبات نگرانی برخی مقامات دولتی را فراهم نموده است.
همچنین در دههی 1990.م در تاجیکستان نیز همچون دیگر کشورهای تازه به استقلال رسیده شوروی سابق فساد اخلاقی، مهاجرتها و بیکاری باعث افزایش فحشا و فساد جنسی گردید. در سالهای 1934 - 1933.م بعد از شروع جنگهای داخلی فحشا رشد زیادی در تاجیکستان داشت زیرا اقتصاد بحرانی کشور باعث فقر مفرط مردم شده بود. بیش از 80% از زنانی که در این رابطه دستگیر شده و مورد بازرسی قرار گرفتهاند علت دست زدن به این عمل را تلاش برای زنده ماندن و تأمین نیازهای اولیه از جمله غذا و پوشاک ذکر کردهاند[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
اوقات فراغت در ژاپن؛ اوقات فراغت در روسیه؛ اوقات فراغت در کانادا؛ اوقات فراغت در کوبا؛ اوقات فراغت در چین؛ اوقات فراغت در افغانستان؛ اوقات فراغت در سنگال؛ اوقات فراغت در تونس؛ اوقات فراغت در فرانسه؛ اوقات فراغت در مالی؛ اوقات فراغت در زیمبابوه؛ اوقات فراغت در اوکراین؛ اوقات فراغت در اسپانیا؛ اوقات فراغت در اردن؛ اوقات فراغت در اتیوپی؛ اوقات فراغت در سیرالئون؛ اوقات فراغت در قطر؛ اوقات فراغت در بنگلادش؛ اوقات فراغت در آرژانتین
کتابشناسی
- ↑ خبرگزاری جمهوری اسلامی(1379)، شبکه تلکس عادی خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران،
- ↑ زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 130