نمادهای ملی فرانسه
پرچم رسمی کشور: پرچم رسمی کشور فرانسه به سه رنگ آبی، سفید و قرمز به صورت نوارهای عمودی است. قرمز رنگ درفش جنگی، عدالت کارل کبیر، انقلاب فرانسه و همچنین رنگ جمهوری در فرانسه است. سفید که نماد خلوص و سادگی است، رنگ شخصیتهای بزرگ تاریخی فرانسه یعنی پادشاهان میباشد. دلیل استفاده این رنگ در پرچم خانواده سلطنتی نیز از همین تفکر نشات گرفته میشود که قدرت خاندان سلطنتی، قدرتی الهی و ماورائی است. رنگ آبی یاد آور دوران کلوویس اول، اولین پادشاه رسما کاتولیک فرانکهاست که در فاصله سالهای 481 تا 511 پس از میلاد حکومت میکرد. این رنگ یادآور شنل مخصوصی است که توسط سن مارتن از راهبان و روحانیان کاتولیک معروف فرانسه بر تن میشد و کلوویس آن را به یاد سن مارتن مقدس مورد استفاده قرار داد و مرسوم کرد. آبی نیز رنگ پایتخت فرانسه یعنی پاریس محسوب میشود.
روز ملی فرانسه: آزادی طلبان فرانسوی زندان باستیل را که محل نگهداری زندانیان سیاسی و مخالفان نظام سلطنتی فرانسه بود در تاریخ 14 ژوئیه 1789 تصرف نموده و زندانیان را آزادکرده و ساختمان را آتش زدند. زندان باستیل به مظهر استبداد شهرت داشت. گروههای مختلف مردم فرانسه که از ظلم شاه لویی شانزدهم و ملکه ماری آنتوانت به تنگ آمده بودند با حمله به زندان باستیل، تمامی به بند کشیده شدگان حاضر در این زندان را آزاد کردند. با فتح باستیل انقلابیون جرات بیشتری به دست آوردند و در کار خود راسخ شدند و انقلاب فرانسه وارد مرحله شدید خود شد و نظام سیاسی ــ اجتماعی نه تنها فرانسه بلکه سراسر جهان را دستخوش دگرگونی ساخت. از آن زمان 14 ژوئیه روز ملی فرانسویان (معروف به روز آزادی) شدهاست و مردم فرانسه همه ساله این روز را جشن می گیرند.
شعار ملی آزادی، برابری و برادری (Liberté - Egalité – Fraternité) برگرفته از انقلاب کبیر فرانسه به سال 1789 است و این شعار مبنای بیانیه حقوق بشر در جهان میباشد. همچنین این شعار را میتوان برروی سکهها نیز مشاهده نمود.
همچنین دولت ژوسپن در سال 1999 میلادی لوگوی رسمی دولت فرانسه را که ترکیبی از پرچم فرانسه و ماریان و شعار سه گانه فرانسه است، به تصویب رساند و در حال حاضر در سر برگهای رسمی دولتی از این نماد استفاده میشود.
سرود ملی فرانسه: سرود ملی کشور فرانسه، سرود مارسی یز (La Marseillaise) نام دارد. سرود مارسی یز درسال 1792 به وسیله «روژه دو لیل»(Rouget de Lisle) که در آن هنگام افسر پادگان استراسبورگ بود، تصنیف شد. ارتشهای بیگانه در تدارک جنگ با انقلابیون فرانسه بودند و مجمع ملی در برابر هجوم قریب الوقوع آنها در 20 آوریل 1792 علیه پروس و اتریش اعلام جنگ کرده بود. این خبر در 25 آوریل به استراسبورگ رسید و چنان شور و هیجانی در مردم شهر برانگیخت که وصف ناشدنی بود. شهردار استراسبورگ به افتخار مقامات کشوری و لشکری، میهمانی باشکوهی داد. روژه دو لیل که به عنوان افسری شاعر و موسیقیدان شهرت داشت، دراین میهمانی حضور داشت. شهردار از وی خواست که سرودی بسازد. این مهندس جوان استراسبورگی که در پادگان رَن مستقر بود در 1792 سرودی با نام «سرود جنگ برای ارتش رَن» ساخت. این سرود یکی از سرودهای انقلابی بود که برای تهییج و نحریک انقلابیون ساخته شده بود، اما اولین بار هنگامی که عدهای از انقلابیون مارسی به سمت پاریس حرکت کردند تا انقلابیون پایتخت را در تصرف کاخ سلطنتی توییلری یاری کنند، در مسیر مارسی به پاریس این سرود حماسی را خواندند و از همانجا به مارسییز معروف شد. این سرود بعدها سرود انقلاب فرانسه و بعدتر سرود ملی کشور فرانسه شد. ۱۵ ژوئیه سال ۱۷۹۵مجلس ملی فرانسه سرود «مارسییز» را به عنوان سرود ملی آن کشور انتخاب کرد[۱].
نیز نگاه کنید به
نمادهای ملی روسیه؛ پرچم، نشان، سرود و روز ملی چین؛ نمادهای ملی تونس؛ نمادهای ملی ژاپن؛ نمادهای ملی کانادا؛ نمادهای ملی کوبا؛ نمادهای ملی لبنان؛ نمادهای ملی افغانستان؛ نمادهای ملی سنگال؛ نمادهای ملی سودان؛ نمادهای ملی آرژانتین؛ نمادهای ملی تایلند؛ نمادهای ملی اسپانیا؛ نمادهای ملی اردن؛ نمادهای ملی زیمبابوه؛ نمادهای ملی قطر؛ نمادهای ملی اوکراین؛ نمادهای ملی سوریه؛ نمادهای ملی اتیوپی؛ نمادهای ملی سیرالئون؛ نمادهای ملی کشور مالی.
کتابشناسی
- ↑ نعيمی گورابی، محمد حسين (1392). جامعه و فرهنگ فرانسه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی.