نمادهای ملی سوریه

از دانشنامه ملل

نشان جمهوری عربی سوریه از سال 1945م.، یک عقاب طلایی ( شاهین قریش ) است که در وسط آن یک سپر عربی حک شده با پرچم رسمی و همچنین دو خوشه گندم که نماد باروری و زندگی است. عقاب نواری را در چنگال خود گرفت که روی آن به خط کوفی نوشته شده بود «جمهوری عربی سوریه». این نشان، چندین بار، تغییرات جزئی داشته است.

سرود ملی

حُماة الدیار (به معنی: پاسداران سرزمین) نام سرود ملی کشور سوریه است. متن این سرود را «خلیل مردم بک» (۱۸۹۵–۱۹۵۹) سروده و موزیک آن را «محمد فلیفل» (۱۸۹۹–۱۹۸۵) ساخته است.

متن سرود بدین مضمون است:

أبَتْ أنْ تـذِلَّ النفـوسُ الكِــرامْ حُـماةَ الـدِّيارِ عليكمْ ســلامْ
جان­های بزرگ تن به ذلت نمی­دهند نگهبانان میهن ، بر شما سلام
وعرشُ الشّموسِ حِمَىً لا يُضَامْ عَـرينُ العـروبةِ بيتٌ حَـــرام      
و تاج و تخت خورشیدهای ما هرگز فرو نمی رود کُنام عربیت خانه مقدس ما است
تُحــاكي السّـماءَ بعـالي السَّـنا ربوعُ الشّـآمِ بـروجُ العَــــلا
که در آن اوج با آسمان بلند در گفتگو هستند جبال سوریه برجهای مرتفعی دارند
سَـمــاءٌ لَعَـمـرُكَ أو كالسَّـما فأرضٌ زهتْ بالشّموسِ الوِضَا
چون آسمان! قسم! یا شبیه آسمان سرزمینی که با آفتاب درخشان مزین است...
عـلى عَـلَمٍ ضَمَّ شَـمْلَ البـلادْ رفيـفُ الأماني وخَفـقُ الفؤادْ
بر روی پرچم این سرزمین­ها را متحد کرده بال امید و تپش قلب
ومِـن دمِ كـلِّ شَـهيدٍ مِــدادْ؟ أما فيهِ منْ كُـلِّ عـينٍ سَـوادْ
و مُرکبی از خون همه شهدا؟ آیا در آن نشان همه سیه چشمان نیست؟
وروحُ الأضاحي رقيبٌ عَـتيدْ نفـوسٌ أبـاةٌ ومـاضٍ مجيـدْ
و روح قربانیان دو حافظ ما هستند. ارواح سرافرازی و باشکوه درگذشته
فلـمْ لا نَسُـودُ ولِمْ لا نشـيد؟ فمِـنّا الـوليـدُ ومِـنّا الرّشـيدْ
پس چه سان غرّش و ترنّم نکنیم؟ ولید(اموی) از ما بود و رشید(عباسی) از ما بود

              

پرچم سوریه

سوریه به طور یک­پارچه و ایالتی در طول تاریخ پرچم­های متعددی داشته است. پرچم کنونی سوریه که از سال 1980 رسماً استفاده می­شود، به شکل مستطیل معمولی با طول، عرضی به نسبت سه به دو، یک پرچم سه رنگ؛ به ترتیب از بالا به پایین، سرخ، سفید و سیاه، به صورت سه نوار هم­اندازه است که به طور افقی، بر روی هم قرار گرفته­اند. در نوار مرکزی از آن، دو ستاره پنج پر قرمز رنگ وجود دارد.[۱]

نیز نگاه کنید به

سیاست و حکومت سوریه

کتابشناسی

  1. شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)