هنرهای تجسمی در سودان
ساکنان سودان، از دیرباز در کرانه‌های رود نیل، در شکل گیری تمدّن این منطقه، نقشی اساسی داشته‌اند. این سرزمین، در قرن هشتم پیش از میلاد حکومتی ملّی داشته که تا زمان ظهور اسلام ادامه یافته است. نقّاشی، حکّاکی و مجسّمه سازی، از جمله هنرهایی هستند که در سودان از سابقه‌ای دیرینه و چند هزار ساله برخوردارند. آثاری از هنرهای نقّاشی و حکّاکی، هنوز هم بر دیوارهای پرستشگاه‌های نوبه، پابرجاست. همان‌گونه که برای تدفین حاکمان، در مصر باستان، اهرام متعدّدی ساخته شده، در مناطق کبوشیه، مروی، کریمه و البجراویه از کشور سودان، اهرام بسیاری از دوران باستان، به جا مانده است.[۱]
در دوران معاصر، هنرهای تجسّمی‌سودان، با میراث ملّی، محیط بومی و تحوّلات اجتماعی داخلی و بین المللی، ارتباطات تنگاتنگ و گسترده‌ای یافته اند. همین ویژگی، جامایکی دینس ویلیامز، منتقد و استاد دانشکده هنرهای بریتانیا و منتقد را بر آن داشته که در سال 1955م. (1334هـ.ش) آثار هنرمندان سودانی در عرصه هنرهای تجسّمی را، «مکتب خارطوم» نام‌گذاری کند[۲].
نیز نگاه کنید به
هنرهای تجسمی در افغانستان؛ هنرهای تجسمی در مصر؛ هنرهای تجسمی در سنگال؛ هنرهای تجسمی در تایلند؛ هنرهای تجسمی اردن
کتابشناسی
- ↑ حامـد صبّـار، حامـد حسـن(1391). آثـار نقـّاشان معاصر سودان. تهران: دانشگاه تهران، پردیـس هــنرهای زیبــا، گـروه آموزشـی نقّـاشی و مجسـّمه سازی.
- ↑ معماریان، مریم، امیدی، مصطفی (1394). جامعه و فرهنگ سودان. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص.310-311.