گرسنگی مزمن در اتیوپی

از دانشنامه ملل
گرسنگی در اتیوپی (1403). برگرفته از سایت خبرگزاری تسنیم، قابل بازیابی از https://www.tasnimnews.com/fa/news/1392/02/13/50508/

هر چند طی حدود یک دهه اخیر پیشرفت‌هایی در امر مبارزه با گرسنگی مزمن در بخش‌های مختلف اتیوپی صورت گرفته‌است با این حال سوء تغذیه همچنان یکی از مشکلات بزرگ اجتماعی این کشور مخصوصا در بین کودکان خردسال و نوجوانان محسوب می‌گردد و بسیاری از آنان به دلیل عواقب بسیار خطرناک ناشی از گرسنگی مزمن پیش از رسیدن به سن بلوغ و در اثر ابتلاء به بیماری‌های گوناگون فوت می‌کنند. معضل گرسنگی مزمن در این کشور که طی چند دهه گذشته و خصوصا در دهه‌های 1970 و 1980 میلادی منجر به مرگ صدها هزار نفر از مردمان این کشور به ویژه کودکان و نوجوانان مناطق روستایی اتیوپی گردید عمدتا به خشکسالی و قحطی‌های مقاطع تاریخی مختلف قرن بیستم باز می‌گردد که به دلیل عدم امکان رسیدگی دولت به مناطق آسیب‌دیده از خشکسالی خسارات سنگینی را بر ساختار اقتصادی مناطق و نواحی روستایی بخش‌های مختلف کشور وارد آورده‌است. سوء مدیریت مدیران برجسته دولتی، سوء استفاده رهبران کشور از کمک‌های دریافتی از کشورهای غربی و سازمان‌های امدادی بین المللی، جنگ داخلی آزادی خواهان اریتره طی دهه‌های 1960 تا 1990، مبارزات آزادی خواهان اتیوپی با دولت حاکم در دهه 1980، بروز خشکسالی‌های فصلی در مناطق مختلف کشور، کشاورزی سنتی ضعیف و عدم حمایت دولت از کشاورزان، فساد گسترده مالی دولتمردان، زیرساخت‌های ضعیف رفاهی کشور و... از مهم ترین دلایل بروز سوء تغذیه و تداوم آن در کشور اتیوپی است.

البته دولت از سال 2008 و در قالب تأسیس برنامه ملی مبارزه با سوء تغذیه تلاش کرده‌است به طور اساسی بهبودی در این وضعیت به وجود آورده و نسل آینده را از خطرات عمیق سوء تغذیه رهایی بخشد. با این حال با توجه به انبوه مشکلات کشور و مدیریت نابسامان کشور بعید به نظر می‌رسد در آینده‌ای نزدیک معضل سوء تغذیه و گرسنگی مزمن در اتیوپی به طور کامل خاتمه یابد[۱][۲].

نیز نگاه کنید به

جامعه و نظام اجتماعی اتیوپی؛ آسیب شناسی اجتماعی در اتیوپی

کتابشناسی

  1. برگرفته از http://elibrary.worldbank.org/Ethiopia/2012
  2. عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 87-88.