جغرافیای طبیعی کوبا: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:نقشه جغرافیایی -کوبا.jpg|جایگزین=نقشه جغرافیایی کوبا|بندانگشتی|نقشه جغرافیایی کوبا، برگفته از دالاهو، قابل بازیابی https://dalahoo.com/news.cfm?id=3810]]
[[کوبا]] کشوری واقع در مجمع‌الجزایر آنتیل بزرگ در دریای کارائیب می‌باشد. مجمع‌الجزایر آنتیل بزرگ از جزایر کوچک و بزرگ شنی و یا آتشفشانی تشکیل شده است که کوبا از بزرگترین جزایر آن محسوب می‌شود، این کشور در دریای کارائیب و ورودی خلیج مکزیک واقع است که در جنوب آن دریای کارائیب و در شمال و شرق آن، اقیانوس اطلس قرار دارد، به عبارت دیگر، این کشور از شمال با تنگه فلوریدا، در شرق با اقیانوس اطلس، در جنوب با دریای کارائیب و در غرب با تنگه یوکاتان احاطه شده است.  
[[کوبا]] کشوری واقع در مجمع‌الجزایر آنتیل بزرگ در دریای کارائیب می‌باشد. مجمع‌الجزایر آنتیل بزرگ از جزایر کوچک و بزرگ شنی و یا آتشفشانی تشکیل شده است که کوبا از بزرگترین جزایر آن محسوب می‌شود، این کشور در دریای کارائیب و ورودی خلیج مکزیک واقع است که در جنوب آن دریای کارائیب و در شمال و شرق آن، اقیانوس اطلس قرار دارد، به عبارت دیگر، این کشور از شمال با تنگه فلوریدا، در شرق با اقیانوس اطلس، در جنوب با دریای کارائیب و در غرب با تنگه یوکاتان احاطه شده است.  


مساحت جزیره کوبا حدود ۱۰۴۹۴۵ کیلومتر مربع می‌باشد.  
مساحت جزیره کوبا حدود ۱۰۴۹۴۵ کیلومتر مربع می‌باشد.طول آن از شرق به غرب ۱۲۵۰ کیلومتر و پهنای ش[[مالی]]-جنوبی آن نیز بین ۳۲ و ۲۱۰ کیلومتر است، جزیره کوبا از حدود ۵۸۰۰ کیلومتر ساحل برخوردار می‌باشد. شکل دراز و باریک این کشور بارها و بارها با شکل تمساح مقایسه شده است که البته همین شکل آن باعث می‌شود تا بادهای استوایی در تمام این کشور احساس شود.<ref>Clark, J. M. (1992). ''Cuba, mito y realidad: Testimonios de un pueblo'' (2nd ed). Saeta Ediciones, p. 12.</ref>


۱۹
=== [[آب و هوای کوبا|آب‌وهوای کوبا]] ===
[[کوبا]] دارای آب و هوای استوایی است و دو فصل کاملا مشخص دارد: فصل خشک و خنک که زمستان کوبا محسوب می‌شود و از ماه نوامبر آغاز و تا آوریل ادامه دارد؛ و فصل گرم و بارانی یا به عبارتی تابستان، که از ماه می تا اکتبر می‌باشد. البته نسیم های مداومی در تمام طول سال می وزد و هوای خنکی را باعث میشود. به دلیل مجاورت این کشور در شمال و شرق با اقیانوس اطلس، در جنوب با دریای کارائیب و در غرب با خلیج مکزیک، [[آب و هوای کوبا]] بسیار در معرض جریانات گرم و مرطوب دریا قرار میگیرد.


میانگین درجه حرارت سالیانه کوبا 24 درجه سانتی گراد می‌باشد که در زمستان به 20 درجه میرسد و در تابستان حدود 26 الی 27 درجه سانتی گراد است. در طی فصل زمستان، مکررا جبهه های هوای سرد با درجه حرارت حداقل که گاهی نیز به زیر 10 درجه سانتی گراد میرسد نیز وارد [[کوبا]] میشود. حداقل درجه حرارت بین 1 درجه سانتی گراد و 8.5 در غرب کشور و بین 12-3 درجه سانتی گراد در بخش شرقی در نوسان است. حداکثر درجه حرارت ثبت شده بین 36 و 38 درجه سانتی گراد است. علی رغم اینکه حوضه رودخانه توآ در قسمت شرقی، با متوسط سالانه بیش از 3000 میلیمتر بارش، پرباران ترین منطقه کوبا به شمار می آید، به طور کلی نواحی غربی و مرکزی از بارندگی بیشتری نسبت به بخش شرقی برخوردارند و از گرمای کمتری بهره مند هستند. بارش های کوبا به طور متوسط سالانه 1200 میلی متر با حدود 30% از بارش‌های فصل زمستان و بقیه 70% در تابستان می‌باشد و به طور کلی در غرب کشور بیشتر از شرق می‌باشد.


یکی دیگر از خصوصیات آب و هوایی [[کوبا]] بروز طوفان‌های استوایی است که اوراکان (Aguacero) خوانده میشوند و هرساله کوبا را تهدید میکنند. طوفان‌ها یا گردبادهای استوایی محدوده هایی با فشار پایین هستند که بین 500-300 کیلومتر شعاع دارند و تولید باد، باران و امواج بسیار قوی دریا را به همراه می آورند و باعث بروز حوادث فاجعه آمیز در مناطقی که از آن گذر میکنند میشوند. فصل طوفان‌های استوایی از ژوئن تا نوامبر میباشد، ولی ماه های سپتامبر و اکتبر به دلیل عبور بیشتر طوفان‌های استوایی و همینطور شدت و قدرت بالا، از ماه های خطرناکتر هستند.


طول آن از شرق به غرب ۱۲۵۰ کیلومتر و پهنای شمالی -جنوبی آن نیز بین ۳۲ و ۲۱۰ کیلومتر است، جزیره کوبا از حدود ۵۸۰۰ کیلومتر ساحل برخوردار می‌باشد. شکل دراز و باریک این کشور بارها و بارها با شکل تمساح مقایسه شده است که البته همین شکل آن باعث می‌شود تا بادهای استوایی در تمام این کشور احساس شود. (M Clark, 1992, p.12)
=== [[ارتفاعات کوبا]] ===
[[کوبا]] کشوری غالبا هموار محسوب می‌شود، زیرا ۷۵ درصد سطح کشور، به‌خصوص در مناطق غربی و مرکزی، از دشت‌هایی تشکیل شده و ۳ رشته کوه هم در غرب، مرکز و شرق جزیره قرار دارد. این دشت‌ها معمولا کاملا مسطح هستند یا به طرز ملایمی موج‌دار می‌باشند که ارتفاعی کمتر از ۱۰۰ متر از سطح دریا دارند و در این دشت‌ها عملا همه جمعیت کشور ساکن می‌شوند و به همین دلیل بخش اصلی فعالیت‌های اقتصادی در این مناطق در جریان می‌باشد. از این‌رو، این دشت‌ها معمولا به‌دلیل فعالیت انسانی در حد چشمگیری تغییر شکل یافته‌اند.  


'''۲-۱. ارتفاعات و ناهمواری‌ها'''
بخش‌های کوهستانی این کشور از سه قسمت تشکیل شده است:  [[پرونده:Visite-guidee-cordillera-guaniguanico-ceetiz-4.jpg|جایگزین=دشت گوآنی گوآنیکو|بندانگشتی|دشت گوآنی گوآنیکو، برگرفته از سایت بیتوته، قابل بازیابی از https://www.beytoote.com/iran/pastime/nature2-cuba.html]]دشت گوآنی گوآنیکوا (Sierra de Guaniguanico) در استان پینار دل ریو (Pinar del Río) که از دشت اورگانوس (Sierra de los Organos) در بخش غربی و دشت روساریو (Sierra del Rosario) در شرق کشور تشکیل شده و در مجموع درازیی در حدود ۱۵۰ کیلومتر در محور جنوب غرب - شمال شرق دارد و پهنایی که بین ۱۰ و ۳۰ کیلومتر نوسان دارد. این منطقه از مناظر بسیار متنوعی برخوردار می‌باشد و مملو از جاذبه‌های توریستی است.


کوبا کشوری غالبا هموار محسوب می‌شود، زیرا ۷۵ درصد سطح کشور، به‌خصوص در مناطق غربی و مرکزی، از دشت‌هایی تشکیل شده و ۳ رشته کوه هم در غرب، مرکز و شرق جزیره قرار دارد. این دشت‌ها معمولا کاملا مسطح هستند یا به طرز ملایمی موج‌دار می‌باشند که ارتفاعی کمتر از ۱۰۰ متر از سطح دریا دارند و در این دشت‌ها عملا همه جمعیت کشور ساکن می‌شوند و به همین دلیل بخش اصلی فعالیت‌های اقتصادی در این مناطق در جریان می‌باشد. از این‌رو، این دشت‌ها معمولا به‌دلیل فعالیت انسانی در حد چشمگیری تغییر شکل یافته‌اند.  
گروه کوهستانی گوآموآیا (Guamuahaya) که در بخش مرکزی کشور واقع است و بخشی از استان‌های سی‌ین‌فوئگوس (Cienfuegos )، سانتی اسپیریتوس (Sancti Spiritus) و بی‌یاکلارا ( Villa Clara) را دربرمی‌گیرد و از دشت اسکامبرا (Sierra Escambray) و دشت ترینیداد (Sierra de Trinidad) با گستره‌های حدود ۴۵۰۰ کیلومترمربع تشکیل شده است، این ناحیه کوهستانی بیشتر تحت عنوان دشت اسکامبرای شناخته شده و به تاریخ معاصر این کشور بسیار وابسته است به دلیل این‌که تا اواسط دهه ۶۰، صحنه اصلی مبارزه علیه [[انقلاب کوبا]] بوده است، ارتفاع این کوه‌ها بین ۳۰۰ و ۱۱۰۰ متر متفاوت است و بالاترین نقطه آن نوک سان خوآنا (Pico San Juan) با ارتفاع ۱۱۴۰ متر نسبت به سطح دریا می‌باشد.


بخش‌های کوهستانی این کشور از سه قسمت تشکیل شده است: ۱. دشت گوآنی گوآنیکوا در استان پینار دل ریو"، که از دشت اورگانوس۳ در بخش غربی و دشت روساریو" در شرق کشور تشکیل شده و در مجموع درازیی در حدود ۱۵۰ کیلومتر در محور
دشت مائسترا ( Sierra Maestra)، که در منتهی‌الیه جنوب شرقی جزیره واقع است از بزرگترین و بلندترین رشته کوه‌های کوبا بشمار می‌آید و حصاری در طول و به‌طور موازی در ساحل جنوبی از کابو کروس (Cabo Cruz) تا پونتا د مایسی (Punta de Maisi) با حدود ۲۵۰ کیلومتر طول و بین ۱۵ و ۶۰ کیلومتر پهنا دارد، دشت مائسترا نیز با تاریخ پرفراز و نشیب کوبا در دوران انقلاب پیوند خورده است، چرا که صحنه درگیری‌های چریکی [[کوبای پس از فیدل کاسترو|فیدل کاسترو]] و هم رزمانش بر علیه دیکتاتوری باتیستا در سال‌های ۱۹۵۸ و ۱۹۵۹ بوده است.<ref>.Arturo,A.(2006). Latinoamérica: Presente y pasado.</ref>


1. Sierra de Guaniguanico 2. Pinar del Rio
=== [[رودها و دریاچه های کوبا]] ===
 
شکل خاص [[کوبا|جزیره کوبا]] که دراز و باریک می‌باشد باعث شده تا اکثرا رودهایی با مسیر کوتاه و کم آب در این کشور دیده شوند. همچنین این شکل خاص باعث شده تا یک تقسیم اساسی در مورد آب‌های سراسر کشور صورت گیرد و به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم شود. بزرگ‌ترین رودخانه کوبا، کائوتو نام دارد و پرآب‌ترین آن، رودخانه توآ است که در مقایسه با رودهای واقع در آمریکای شمالی یا جنوبی، اروپا و دیگر قاره‌ها؛ رودخانه‌های کوچکی به حساب می‌آیند. رودهای مهم کوبا به شرح زیر می‌باشد:  
3. Sierra de los Organos 4. Sierra del Rosario
 
 
جنوب غرب - شمال شرق دارد و پهنایی که بین ۱۰ و ۳۰ کیلومتر نوسان دارد. این منطقه از مناظر بسیار متنوعی برخوردار می‌باشد و مملو از جاذبه‌های توریستی است.
 
۲ گروه کوهستانی گوآموآیا' که در بخش مرکزی کشور واقع است و بخشی از استان‌های سی‌ین‌فوئگوس۲، سانتی اسپیریتوس۳ و بی‌یاکلارا را دربرمی‌گیرد و از دشت اسکامبرا و دشت ترینیداد با گستره‌های حدود ۴۵۰۰ کیلومترمربع تشکیل شده است، این ناحیه کوهستانی بیشتر تحت عنوان دشت اسکامبرای شناخته شده و به تاریخ معاصر این کشور بسیار وابسته است به دلیل این‌که تا اواسط دهه ۶۰، صحنه اصلی مبارزه علیه انقلاب کوبا بوده است، ارتفاع این کوه‌ها بین ۳۰۰ و ۱۱۰۰ متر متفاوت است و بالاترین نقطه آن نوک سان خوآنا با ارتفاع ۱۱۴۰ متر نسبت به سطح دریا می‌باشد. ۳ دشت مائسترا^، که در منتهی‌الیه جنوب شرقی جزیره واقع است از بزرگترین و بلندترین رشته کوه‌های کوبا بشمار می‌آید و حصاری در طول و به‌طور موازی در ساحل جنوبی از کابو کروس؟ تا پونتا د مایسی" با حدود ۲۵۰ کیلومتر طول و بین ۱۵ و ۶۰
 
'''کیلومتر پهنا دارد، دشت مائسترا نیز با تاریخ پرفراز و نشیب کوبا'''
 
در دوران انقلاب پیوند خورده است، چرا که صحنه درگیری‌های
 
1. Guamuahaya 2. Cienfuegos
 
3. Sancti Spiritus 4. Villa Clara
 
5. Sierra Escambray 6. Sierra de Trinidad 7. Pico San Juan 8. Sierra Maestra 9. Cabo Cruz
 
10. Punta de Maisi
 
۲۱
 
 
 
چریکی فیدل کاسترو و هم رزمانش بر علیه دیکتاتوری باتیستا در سال‌های ۱۹۵۸ و ۱۹۵۹ بوده است. (A.Fox, 2006, p.43)
 
'''۳-۱. رودخانه‌های مهم، دریاچه‌ها، دریاها و خلیج‌ها'''
 
شکل خاص جزیره کوبا که دراز و باریک می‌باشد باعث شده تا اکثرا رودهایی با مسیر کوتاه و کم آب در این کشور دیده شوند. همچنین این شکل خاص باعث شده تا یک تقسیم اساسی در مورد آب‌های سراسر کشور صورت گیرد و به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم شود. بزرگ‌ترین رودخانه کوبا، کائوتوا نام دارد و پرآب‌ترین آن، رودخانه توآ است که در مقایسه با رودهای واقع در آمریکای شمالی یا جنوبی، اروپا و دیگر قاره‌ها؛ رودخانه‌های کوچکی به حساب می‌آیند. رودهای مهم کوبا به شرح زیر می‌باشد:  
 
۲۲
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|
|+
|
'''جدول شماره 1. رودهای مهم کوبا'''
 
!نام رود
 
!طول(کیلومتر)
محل
!محل
|
 
 
طول(کیلومتر)
|
 
 
نام رود
|
|-
|-
|
|کائوتو
|
|370
 
|گرانما
 
گرانما
|
 
 
۳۷۰
| colspan="2" |
 
 
کائوتو
|-
|-
|
|ساگوآلا گرانده
|
|163
 
|بییا کالرا
 
بییا کلارا
|
 
 
۱۶۳
| colspan="2" |
 
 
ساگوآ لاگرانده
|-
|-
| colspan="2" |
|ساسا
 
|155
 
|سانتی اسپیریتوس
سانتی اسپیریتوس
|
 
 
۱۵۵
|
|
 
 
ساسا
|-
|-
|
|کااونائو
|
|133
 
|سیگود آبیلا
 
سپیگودآبیلا
|
 
 
۱۳۳
| colspan="2" |
 
 
کااونائو
|-
|-
|
|سان پدرو
|
|124
 
|کاماگوئی
 
کاماگوئی
|
 
 
۱۲۴
| colspan="2" |
 
 
سان پدرو
|-
|-
|
|خاتیبونیکوی جنوبی
|
|119
 
|سانتی اسپیریتوس
 
سانتی اسپیریتوس
|
 
 
۱۱۹
| colspan="2" |
 
 
خاتیبونیکوی جنوبی
|-
|-
|
|لاس یه گوآس
|
|117
 
|کاماگوئی
 
کاماگوئی
|
 
 
۱۱۷
| colspan="2" |
 
 
لاس یه گوآس
|}
1. Cauto 2. Toa
 
{| class="wikitable"
|
 
 
پینار دل ریو
|
 
 
۱۱۲
|
 
 
کویاگوآتخه
|-
|-
|
|کویاگوآتخه
 
|112
 
|پینار دل ریو
اولگین
|
 
 
۱۰۶
|
 
 
مایاری
|-
|-
|
|مایاری
 
|106
 
|اولگین
پینار دل ریو
|
 
 
۱۰۵
|
 
 
اوندو
|-
|
 
 
سانتی اسپیریتوس
|
 
 
۱۰۵
|
 
 
آگاباما
|-
|
 
 
گوآنتانامو
|
 
 
۱۰۰
|
 
 
توآ
|}
'''۴-۱. پوشش گیاهی، زندگی جانوری، خاک'''
 
پوشش گیاهی و انواع جانوری در کوبا از تنوع و سطح بالایی برخوردار می‌باشد. در کوبا وجود مناطقی با نام سابانا در گستره وسیعی دیده می‌شود. علفزارهای ناحیه مداری، شامل درختان پراکنده می‌باشد که این امر ناشی از دخالت انسانی و همین‌طور وجود کربنات کلسیم است که باعث گردش آب به شکل زیرزمینی و خشکی سطح زمین می‌شود.
 
مناطق سابانا به سه دسته تقسیم می‌شود: خاک رسی که حاصل‌خیزتر است، شنی و صخره‌ای، در امتداد ساحل، و به‌خصوص در مناطق مردابی، جنگل‌های مانگرو۲ دیده می‌شود. در کوبا حدود ۸۰۰۰ نوع گیاه، ۷۵۰۰ نوع حشره، ۹۶۳ نوع ماهی، ۱۲۱ نوع خزنده، ۴۶ نوع دوزیست، ۳۵ نوع پرنده، ۴۲ نوع پستاندار دیده شده است.که انواع انحصاری موجود %۴۳ از مجموع انواع زمینی را تشکیل می‌دهند. (Mawer, 2000, p.102)
 
در کوبا می‌توان جانوران و گیاهان عجیبی را در طبیعت دید. 1. Sabana
 
2. Manguero
 
۲۳
 
 
 
۲۴
 
از جمله این موارد می‌توان از ماهی‌های کور، ارکیده‌های عجیب و پروانه‌هایی با بال‌های شفاف نام برد، همچنین پستاندارانی چون آلمیکی' که در حال انقراض است نیز دیده می‌شود. ماهی‌های فسیلی مثل مانخوآری" که فراوان در سیه‌ناگا د زاپاتا۳، یا فسیل‌های گیاهی مثل پالما کورچا، پستانداران دریایی مانند ماناتی، سوسمارهای بزرگ، و صدها نوع پرنده با بال و پر فوق‌العاده زیبا دیده می‌شوند. قورباغه‌های بسیار کوچک که هنگام پریدن شناخته می‌شوند و موش‌های کوتوله نیز از جانوران قابل توجه در کوبا بشمار می‌آیند. البته از زمان ورود کریستف کلمب به کوبا، این جزیره به‌عنوان یک بهشت اکولوژیک شناخته شده است. (Mawer, 2000, p.108)
 
'''۵-۱. آب و هوا، بارندگی، درجه حرارت'''
 
کوبا دارای آب و هوای استوایی است و دو فصل کاملا مشخص دارد: فصل خشک و خنک که زمستان کوبا محسوب می‌شود و از ماه نوامبر آغاز و تا آوریل ادامه دارد؛ و فصل گرم و بارانی یا به عبارتی تابستان، که از ماه می تا اکتبر می‌باشد. البته نسیم‌های مداومی در طول سال می‌وزد و هوای خنکی را باعث می‌شود. به دلیل مجاورت این کشور در شمال و شرق با اقیانوس اطلس، در جنوب با دریای کارائیب و در غرب با خلیج مکزیک، آب و هوای
 
'''کوبا بسیار در معرض جریانات گرم و مرطوب دریا قرار دارد.'''
 
میانگین درجه حرارت سالیانه کوبا ۲۴ درجه سانتی‌گراد می‌باشد 1. Almiqui 2. Manjuari
 
3. Cienaga de Zapata 4. Palma Corcha 5. Manati
 
 
که در زمستان به ۲۰ درجه می‌رسد و در تابستان حدود ۲۶ الی ۲۷ درجه سانتی‌گراد است. در طی فصل زمستان، جبهه‌های هوای سرد با درجه برودت حداقل که گاهی نیز به زیر ۱۰ درجه سانتی‌گراد می‌رسد، وارد کوبا می‌شود، حداقل درجه برودت بین ۱ درجه سانتی‌گراد و ۸۵ در غرب کشور و بین ۱۲-۳ درجه سانتی‌گراد در بخش شرقی در نوسان است، حداکثر درجه حرارت ثبت شده بین ۳۶ و ۳۸ درجه سانتی‌گراد است، علی‌رغم این که حوضه رودخانه توآ در قسمت شرقی، با متوسط سالانه بیش از ۳۰۰۰ میلی‌متر بارش، پرباران‌ترین منطقه کوبا بشمار می‌آید، به‌طور کلی نواحی غربی و مرکزی از بارندگی بیشتری نسبت به بخش شرقی برخوردارند و از گرمای کمتری بهره‌مند هستند. بارش‌های کوبا به‌طور متوسط سالانه ۱۲۰۰ میلی‌متر با حدود %۳۰ از بارش‌های فصل زمستان و بقیه ۷۰% در تابستان می‌باشد و به‌طورکلی در غرب کشور بیشتر از شرق می‌باشد. (M Clark, 1992, p.32)
 
متوسط حداقل دما در کوبا بین ۲۴-۱۸ درجه است که در ماه‌های گرم سال یعنی آگوست حدود ۲۴ الی ۲۵ درجه دیده می‌شود. میانگین حداکثر درجه حرارت در کوبا بین ۳۱-۲۶ درجه سانتی‌گراد می‌باشد که در ماه‌های جولای و آگوست و سپتامبر حدود ۳۱ درجه سانتی‌گراد می‌باشد، اگرچه بعضی مواقع تا ۳۴ درجه نیز دیده شده است، اما با توجه به رطوبت بالا و شرجی بودن هوا که در آگوست تا ۹۰ درصد نیز می‌رسد باعث احساس گرمای شدید می‌شود. در ماه‌های گرم سال با توجه به دما و رطوبت بالا، بارش رگبارهای شدیدی دیده می‌شود، این رگبارهای شدید
 
ما ۲۵
 
 
 
ر
 
را آگوآسروا می‌گویند که باران موسمی می‌باشد و در زمان کوتاهی بارش سیل آسا را به همراه دارد.
 
یکی دیگر از خصوصیات آب و هوایی کوبا بروز طوفان‌های استوایی است که اوراکان" خوانده می‌شوند و هر ساله کوبا را تهدید می‌کنند. طوفان‌ها یا گردبادهای استوایی محدوده‌هایی با فشار پایین هستند که بین ۵۰۰-۳۰۰ کیلومتر شعاع دارند و تولید باد، باران و امواج بسیار قوی دریا را به همراه می‌آورند و باعث بروز حوادث فاجعه‌آمیز در مناطقی که از آن گذر می‌کنند می‌شوند. فصل طوفان‌های استوایی از ژوئن تا نوامبر می‌باشد، ولی ماه‌های سپتامبر و اکتبر به دلیل عبور بیشتر طوفان‌های استوایی و همین‌طور شدت و قدرت بالا، از ماه‌های خطرناک‌تر هستند (,2011 De Andueza, .(p.45-46 طوفان‌هایی که از کوبا گذر می‌کنند از درجات و شدت
 
'''متفاوتی برخوردارند.'''
 
طوفان‌های استوایی به پنج دسته تقسیم می‌شوند که در جدول زیر مشخص شده است:
 
1. Aguacero 2. Huracan
 
 
براساس مقیاس سافیر- سامپسون
{| class="wikitable"
|
 
 
میانگین سرعت بادها
|
|-
|-
|
|اوندو
|
|105
 
|پینار دل ریو
 
درجه
|-
|-
|
|آگاباما
 
|105
 
|سانتی اسپیریتوس
(کیلومتر بر ساعت)
|
|-
|-
|
|توآ
|100
|گوآنتانامو
|}


=== [[پوشش گیاهی و جانوری کوبا]] ===
پوشش گیاهی و انواع جانوری در کوبا از تنوع و سطح بالایی برخوردار می‌باشد. در کوبا وجود مناطقی با نام سابانا (Sabana) در گستره وسیعی دیده می‌شود. علفزارهای ناحیه مداری، شامل درختان پراکنده می‌باشد که این امر ناشی از دخالت انسانی و همین‌طور وجود کربنات کلسیم است که باعث گردش آب به شکل زیرزمینی و خشکی سطح زمین می‌شود.


۱۱۹-۱۵۳
مناطق سابانا به سه دسته تقسیم می‌شود: خاک رسی که حاصل‌خیزتر است، شنی و صخره‌ای، در امتداد ساحل، و به‌خصوص در مناطق مردابی، جنگل‌های مانگرو (Manguero) دیده می‌شود. در کوبا حدود ۸۰۰۰ نوع گیاه، ۷۵۰۰ نوع حشره، ۹۶۳ نوع ماهی، ۱۲۱ نوع خزنده، ۴۶ نوع دوزیست، ۳۵ نوع پرنده، ۴۲ نوع پستاندار دیده شده است.که انواع انحصاری موجود ۴۳% از مجموع انواع زمینی را تشکیل می‌دهند.<ref name=":0">Mawer,F. (2000). Explora Cuba: Guía y mapa. GRANICA, Barcelona, P.102
|
</ref>


در کوبا می‌توان جانوران و گیاهان عجیبی را در طبیعت دید. 


۱
از جمله این موارد می‌توان از ماهی‌های کور، ارکیده‌های عجیب و پروانه‌هایی با بال‌های شفاف نام برد، همچنین پستاندارانی چون آلمیکی (Almiqui) که در حال انقراض است نیز دیده می‌شود. ماهی‌های فسیلی مثل مانخوآری (Manjuari) که فراوان در سیه‌ناگا د زاپاتا (Cienaga de Zapata)، یا فسیل‌های گیاهی مثل پالما کورچا (Palma Corcha) ، پستانداران دریایی مانند ماناتی (Manati) ، سوسمارهای بزرگ، و صدها نوع پرنده با بال و پر فوق‌العاده زیبا دیده می‌شوند. قورباغه‌های بسیار کوچک که هنگام پریدن شناخته می‌شوند و موش‌های کوتوله نیز از جانوران قابل توجه در کوبا بشمار می‌آیند. البته از زمان ورود کریستف کلمب به کوبا، این جزیره به‌عنوان یک بهشت اکولوژیک شناخته شده است. <ref name=":0" />
|-
|
|
|-
|
 
 
۱۵۴-۱۷۷
|
 
 
۲
|-
|
 
 
۱۷۸-۲۰۹
|
 
 
۳
|-
|
 
 
۲۱۰-۲۵۰
|
 
 
۴
|-
|
 
 
بیش از ۲۵۰
|
 
 
۵
|}
'''۶-۱. جاذبه‌ها و دیدنی‌های طبیعی'''


=== [[جاذبه ها و دیدنی های طبیعی کوبا]] ===
با توجه به ویژگی‌های طبیعی فوق‌الذکر، کوبا از جاذبه‌های طبیعی بسیار برای گردشگری برخوردار می‌باشد؛ علاوه بر سواحل و آفتاب زیبای آن، این کشور دارای شهرها و آبگرم‌های معدنی و طبی است که همه این موارد باعث شده تا کوبا مقصد مورد علاقه بخش وسیعی در صنعت توریسم باشد و مورد توجه طیف وسیعی از علایق و سنین مختلف در میان گردشگران قرار گیرد.  
با توجه به ویژگی‌های طبیعی فوق‌الذکر، کوبا از جاذبه‌های طبیعی بسیار برای گردشگری برخوردار می‌باشد؛ علاوه بر سواحل و آفتاب زیبای آن، این کشور دارای شهرها و آبگرم‌های معدنی و طبی است که همه این موارد باعث شده تا کوبا مقصد مورد علاقه بخش وسیعی در صنعت توریسم باشد و مورد توجه طیف وسیعی از علایق و سنین مختلف در میان گردشگران قرار گیرد.  


در اشاره به یکی از موارد متعددی که در بخش صنعت گردشگری ذکر می‌گردد، می‌توان به بارادرو اشاره کرد. بارادرو، که بزرگ‌ترین ساحل شنی دریای کارائیب در آن قرار دارد، در استان ماتانزاس واقع شده است. این ساحل زیبا، روزانه پذیرای توریست‌های بسیاری از نقاط مختلف جهان می‌باشد. آب‌های سبز - آبی و ساحل شنی سفید رنگ با نخل‌های سر به فلک کشیده آن، تداعی‌بخش بهشت روی زمین برای انسان است، چنین می‌گویند که اگر کسی به کوبا  
در اشاره به یکی از موارد متعددی که در بخش صنعت گردشگری ذکر می‌گردد، می‌توان به بارادرو اشاره کرد. بارادرو، که بزرگ‌ترین ساحل شنی دریای کارائیب در آن قرار دارد، در استان ماتانزاس واقع شده است. این ساحل زیبا، روزانه پذیرای توریست‌های بسیاری از نقاط مختلف جهان می‌باشد. آب‌های سبز - آبی و ساحل شنی سفید رنگ با نخل‌های سر به فلک کشیده آن، تداعی‌بخش بهشت روی زمین برای انسان است، چنین می‌گویند که اگر کسی به کوبا سفر کند و بارادرو را نبیند گویا اصلا به کوبا سفر نکرده است. بارادرو با ۲۰ کیلومتر ساحل شنی سفید رنگ در ۱۴۰ کیلومتری هاوانا قرار دارد.<ref>Joaquín,R. (2010). de los municipios de Cuba.La Modern. P.75
 
</ref><ref>حق روستا، مریم (1396). جامعه و فرهنگ [[کوبا]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی]، ص19-28.</ref>
۲۷
 


== نیز نگاه کنید به ==
[[جغرافیای طبیعی روسیه]]؛ [[جغرافیای طبیعی سودان]]؛ [[جغرافیای طبیعی اردن]]؛ [[جغرافیای انسانی ژاپن|جغرافیای طبیعی ژاپن]]؛ [[جغرافیای طبیعی در چین]]؛ [[جغرافیای طبیعی لبنان]]؛ [[جغرافیای طبیعی تونس]]؛ [[جغرافیای طبیعی مصر]]؛ [[جغرافیای طبیعی ساحل عاج]]؛ [[جغرافیای طبیعی مالی]]؛ [[جغرافیای طبیعی افغانستان]]؛ [[جغرافیای طبیعی فرانسه]]؛ [[جغرافیای طبیعی سوریه]]؛ [[جغرافیای طبیعی اسپانیا]]؛ [[جغرافیای طبیعی اوکراین]]؛ [[جغرافیای طبیعی تایلند]]؛ [[جغرافیای طبیعی آرژانتین]]؛ [[جغرافیای طبیعی قطر]]؛ [[جغرافیای طبیعی امارات متحده عربی]]؛ [[جغرافیای طبیعی سیرالئون]]؛ [[جغرافیای طبیعی اتیوپی]]؛ [[جغرافیایی طبیعی سنگال]]؛ [[جغرافیای طبیعی زیمبابوه]]؛ [[جغرافیای طبیعی بنگلادش]]؛ [[جغرافیای طبیعی سریلانکا]]؛ [[جغرافیای طبیعی تاجیکستان]]؛ [[جغرافیای طبیعی گرجستان]]؛ [[جغرافیای طبیعی قزاقستان]]؛ [[جغرافیای طبیعی کانادا]]


سفر کند و بارادرو را نبیند گویا اصلا به کوبا سفر نکرده است. بارادرو با ۲۰ کیلومتر ساحل شنی سفیدرنگ در ۱۴۰ کیلومتری هاوانا قرار دارد. (75 ,2010 (Freire Diaz,
== کتابشناسی ==
<references />
[[رده:جغرافیای طبیعی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۵

نقشه جغرافیایی کوبا
نقشه جغرافیایی کوبا، برگفته از دالاهو، قابل بازیابی https://dalahoo.com/news.cfm?id=3810

کوبا کشوری واقع در مجمع‌الجزایر آنتیل بزرگ در دریای کارائیب می‌باشد. مجمع‌الجزایر آنتیل بزرگ از جزایر کوچک و بزرگ شنی و یا آتشفشانی تشکیل شده است که کوبا از بزرگترین جزایر آن محسوب می‌شود، این کشور در دریای کارائیب و ورودی خلیج مکزیک واقع است که در جنوب آن دریای کارائیب و در شمال و شرق آن، اقیانوس اطلس قرار دارد، به عبارت دیگر، این کشور از شمال با تنگه فلوریدا، در شرق با اقیانوس اطلس، در جنوب با دریای کارائیب و در غرب با تنگه یوکاتان احاطه شده است.

مساحت جزیره کوبا حدود ۱۰۴۹۴۵ کیلومتر مربع می‌باشد.طول آن از شرق به غرب ۱۲۵۰ کیلومتر و پهنای شمالی-جنوبی آن نیز بین ۳۲ و ۲۱۰ کیلومتر است، جزیره کوبا از حدود ۵۸۰۰ کیلومتر ساحل برخوردار می‌باشد. شکل دراز و باریک این کشور بارها و بارها با شکل تمساح مقایسه شده است که البته همین شکل آن باعث می‌شود تا بادهای استوایی در تمام این کشور احساس شود.[۱]

آب‌وهوای کوبا

کوبا دارای آب و هوای استوایی است و دو فصل کاملا مشخص دارد: فصل خشک و خنک که زمستان کوبا محسوب می‌شود و از ماه نوامبر آغاز و تا آوریل ادامه دارد؛ و فصل گرم و بارانی یا به عبارتی تابستان، که از ماه می تا اکتبر می‌باشد. البته نسیم های مداومی در تمام طول سال می وزد و هوای خنکی را باعث میشود. به دلیل مجاورت این کشور در شمال و شرق با اقیانوس اطلس، در جنوب با دریای کارائیب و در غرب با خلیج مکزیک، آب و هوای کوبا بسیار در معرض جریانات گرم و مرطوب دریا قرار میگیرد.

میانگین درجه حرارت سالیانه کوبا 24 درجه سانتی گراد می‌باشد که در زمستان به 20 درجه میرسد و در تابستان حدود 26 الی 27 درجه سانتی گراد است. در طی فصل زمستان، مکررا جبهه های هوای سرد با درجه حرارت حداقل که گاهی نیز به زیر 10 درجه سانتی گراد میرسد نیز وارد کوبا میشود. حداقل درجه حرارت بین 1 درجه سانتی گراد و 8.5 در غرب کشور و بین 12-3 درجه سانتی گراد در بخش شرقی در نوسان است. حداکثر درجه حرارت ثبت شده بین 36 و 38 درجه سانتی گراد است. علی رغم اینکه حوضه رودخانه توآ در قسمت شرقی، با متوسط سالانه بیش از 3000 میلیمتر بارش، پرباران ترین منطقه کوبا به شمار می آید، به طور کلی نواحی غربی و مرکزی از بارندگی بیشتری نسبت به بخش شرقی برخوردارند و از گرمای کمتری بهره مند هستند. بارش های کوبا به طور متوسط سالانه 1200 میلی متر با حدود 30% از بارش‌های فصل زمستان و بقیه 70% در تابستان می‌باشد و به طور کلی در غرب کشور بیشتر از شرق می‌باشد.

یکی دیگر از خصوصیات آب و هوایی کوبا بروز طوفان‌های استوایی است که اوراکان (Aguacero) خوانده میشوند و هرساله کوبا را تهدید میکنند. طوفان‌ها یا گردبادهای استوایی محدوده هایی با فشار پایین هستند که بین 500-300 کیلومتر شعاع دارند و تولید باد، باران و امواج بسیار قوی دریا را به همراه می آورند و باعث بروز حوادث فاجعه آمیز در مناطقی که از آن گذر میکنند میشوند. فصل طوفان‌های استوایی از ژوئن تا نوامبر میباشد، ولی ماه های سپتامبر و اکتبر به دلیل عبور بیشتر طوفان‌های استوایی و همینطور شدت و قدرت بالا، از ماه های خطرناکتر هستند.

ارتفاعات کوبا

کوبا کشوری غالبا هموار محسوب می‌شود، زیرا ۷۵ درصد سطح کشور، به‌خصوص در مناطق غربی و مرکزی، از دشت‌هایی تشکیل شده و ۳ رشته کوه هم در غرب، مرکز و شرق جزیره قرار دارد. این دشت‌ها معمولا کاملا مسطح هستند یا به طرز ملایمی موج‌دار می‌باشند که ارتفاعی کمتر از ۱۰۰ متر از سطح دریا دارند و در این دشت‌ها عملا همه جمعیت کشور ساکن می‌شوند و به همین دلیل بخش اصلی فعالیت‌های اقتصادی در این مناطق در جریان می‌باشد. از این‌رو، این دشت‌ها معمولا به‌دلیل فعالیت انسانی در حد چشمگیری تغییر شکل یافته‌اند.

بخش‌های کوهستانی این کشور از سه قسمت تشکیل شده است:

دشت گوآنی گوآنیکو
دشت گوآنی گوآنیکو، برگرفته از سایت بیتوته، قابل بازیابی از https://www.beytoote.com/iran/pastime/nature2-cuba.html

دشت گوآنی گوآنیکوا (Sierra de Guaniguanico) در استان پینار دل ریو (Pinar del Río) که از دشت اورگانوس (Sierra de los Organos) در بخش غربی و دشت روساریو (Sierra del Rosario) در شرق کشور تشکیل شده و در مجموع درازیی در حدود ۱۵۰ کیلومتر در محور جنوب غرب - شمال شرق دارد و پهنایی که بین ۱۰ و ۳۰ کیلومتر نوسان دارد. این منطقه از مناظر بسیار متنوعی برخوردار می‌باشد و مملو از جاذبه‌های توریستی است.

گروه کوهستانی گوآموآیا (Guamuahaya) که در بخش مرکزی کشور واقع است و بخشی از استان‌های سی‌ین‌فوئگوس (Cienfuegos )، سانتی اسپیریتوس (Sancti Spiritus) و بی‌یاکلارا ( Villa Clara) را دربرمی‌گیرد و از دشت اسکامبرا (Sierra Escambray) و دشت ترینیداد (Sierra de Trinidad) با گستره‌های حدود ۴۵۰۰ کیلومترمربع تشکیل شده است، این ناحیه کوهستانی بیشتر تحت عنوان دشت اسکامبرای شناخته شده و به تاریخ معاصر این کشور بسیار وابسته است به دلیل این‌که تا اواسط دهه ۶۰، صحنه اصلی مبارزه علیه انقلاب کوبا بوده است، ارتفاع این کوه‌ها بین ۳۰۰ و ۱۱۰۰ متر متفاوت است و بالاترین نقطه آن نوک سان خوآنا (Pico San Juan) با ارتفاع ۱۱۴۰ متر نسبت به سطح دریا می‌باشد.

دشت مائسترا ( Sierra Maestra)، که در منتهی‌الیه جنوب شرقی جزیره واقع است از بزرگترین و بلندترین رشته کوه‌های کوبا بشمار می‌آید و حصاری در طول و به‌طور موازی در ساحل جنوبی از کابو کروس (Cabo Cruz) تا پونتا د مایسی (Punta de Maisi) با حدود ۲۵۰ کیلومتر طول و بین ۱۵ و ۶۰ کیلومتر پهنا دارد، دشت مائسترا نیز با تاریخ پرفراز و نشیب کوبا در دوران انقلاب پیوند خورده است، چرا که صحنه درگیری‌های چریکی فیدل کاسترو و هم رزمانش بر علیه دیکتاتوری باتیستا در سال‌های ۱۹۵۸ و ۱۹۵۹ بوده است.[۲]

رودها و دریاچه های کوبا

شکل خاص جزیره کوبا که دراز و باریک می‌باشد باعث شده تا اکثرا رودهایی با مسیر کوتاه و کم آب در این کشور دیده شوند. همچنین این شکل خاص باعث شده تا یک تقسیم اساسی در مورد آب‌های سراسر کشور صورت گیرد و به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم شود. بزرگ‌ترین رودخانه کوبا، کائوتو نام دارد و پرآب‌ترین آن، رودخانه توآ است که در مقایسه با رودهای واقع در آمریکای شمالی یا جنوبی، اروپا و دیگر قاره‌ها؛ رودخانه‌های کوچکی به حساب می‌آیند. رودهای مهم کوبا به شرح زیر می‌باشد:

جدول شماره 1. رودهای مهم کوبا
نام رود طول(کیلومتر) محل
کائوتو 370 گرانما
ساگوآلا گرانده 163 بییا کالرا
ساسا 155 سانتی اسپیریتوس
کااونائو 133 سیگود آبیلا
سان پدرو 124 کاماگوئی
خاتیبونیکوی جنوبی 119 سانتی اسپیریتوس
لاس یه گوآس 117 کاماگوئی
کویاگوآتخه 112 پینار دل ریو
مایاری 106 اولگین
اوندو 105 پینار دل ریو
آگاباما 105 سانتی اسپیریتوس
توآ 100 گوآنتانامو

پوشش گیاهی و جانوری کوبا

پوشش گیاهی و انواع جانوری در کوبا از تنوع و سطح بالایی برخوردار می‌باشد. در کوبا وجود مناطقی با نام سابانا (Sabana) در گستره وسیعی دیده می‌شود. علفزارهای ناحیه مداری، شامل درختان پراکنده می‌باشد که این امر ناشی از دخالت انسانی و همین‌طور وجود کربنات کلسیم است که باعث گردش آب به شکل زیرزمینی و خشکی سطح زمین می‌شود.

مناطق سابانا به سه دسته تقسیم می‌شود: خاک رسی که حاصل‌خیزتر است، شنی و صخره‌ای، در امتداد ساحل، و به‌خصوص در مناطق مردابی، جنگل‌های مانگرو (Manguero) دیده می‌شود. در کوبا حدود ۸۰۰۰ نوع گیاه، ۷۵۰۰ نوع حشره، ۹۶۳ نوع ماهی، ۱۲۱ نوع خزنده، ۴۶ نوع دوزیست، ۳۵ نوع پرنده، ۴۲ نوع پستاندار دیده شده است.که انواع انحصاری موجود ۴۳% از مجموع انواع زمینی را تشکیل می‌دهند.[۳]

در کوبا می‌توان جانوران و گیاهان عجیبی را در طبیعت دید.

از جمله این موارد می‌توان از ماهی‌های کور، ارکیده‌های عجیب و پروانه‌هایی با بال‌های شفاف نام برد، همچنین پستاندارانی چون آلمیکی (Almiqui) که در حال انقراض است نیز دیده می‌شود. ماهی‌های فسیلی مثل مانخوآری (Manjuari) که فراوان در سیه‌ناگا د زاپاتا (Cienaga de Zapata)، یا فسیل‌های گیاهی مثل پالما کورچا (Palma Corcha) ، پستانداران دریایی مانند ماناتی (Manati) ، سوسمارهای بزرگ، و صدها نوع پرنده با بال و پر فوق‌العاده زیبا دیده می‌شوند. قورباغه‌های بسیار کوچک که هنگام پریدن شناخته می‌شوند و موش‌های کوتوله نیز از جانوران قابل توجه در کوبا بشمار می‌آیند. البته از زمان ورود کریستف کلمب به کوبا، این جزیره به‌عنوان یک بهشت اکولوژیک شناخته شده است. [۳]

جاذبه ها و دیدنی های طبیعی کوبا

با توجه به ویژگی‌های طبیعی فوق‌الذکر، کوبا از جاذبه‌های طبیعی بسیار برای گردشگری برخوردار می‌باشد؛ علاوه بر سواحل و آفتاب زیبای آن، این کشور دارای شهرها و آبگرم‌های معدنی و طبی است که همه این موارد باعث شده تا کوبا مقصد مورد علاقه بخش وسیعی در صنعت توریسم باشد و مورد توجه طیف وسیعی از علایق و سنین مختلف در میان گردشگران قرار گیرد.

در اشاره به یکی از موارد متعددی که در بخش صنعت گردشگری ذکر می‌گردد، می‌توان به بارادرو اشاره کرد. بارادرو، که بزرگ‌ترین ساحل شنی دریای کارائیب در آن قرار دارد، در استان ماتانزاس واقع شده است. این ساحل زیبا، روزانه پذیرای توریست‌های بسیاری از نقاط مختلف جهان می‌باشد. آب‌های سبز - آبی و ساحل شنی سفید رنگ با نخل‌های سر به فلک کشیده آن، تداعی‌بخش بهشت روی زمین برای انسان است، چنین می‌گویند که اگر کسی به کوبا سفر کند و بارادرو را نبیند گویا اصلا به کوبا سفر نکرده است. بارادرو با ۲۰ کیلومتر ساحل شنی سفید رنگ در ۱۴۰ کیلومتری هاوانا قرار دارد.[۴][۵]

نیز نگاه کنید به

جغرافیای طبیعی روسیه؛ جغرافیای طبیعی سودان؛ جغرافیای طبیعی اردن؛ جغرافیای طبیعی ژاپن؛ جغرافیای طبیعی در چین؛ جغرافیای طبیعی لبنان؛ جغرافیای طبیعی تونس؛ جغرافیای طبیعی مصر؛ جغرافیای طبیعی ساحل عاج؛ جغرافیای طبیعی مالی؛ جغرافیای طبیعی افغانستان؛ جغرافیای طبیعی فرانسه؛ جغرافیای طبیعی سوریه؛ جغرافیای طبیعی اسپانیا؛ جغرافیای طبیعی اوکراین؛ جغرافیای طبیعی تایلند؛ جغرافیای طبیعی آرژانتین؛ جغرافیای طبیعی قطر؛ جغرافیای طبیعی امارات متحده عربی؛ جغرافیای طبیعی سیرالئون؛ جغرافیای طبیعی اتیوپی؛ جغرافیایی طبیعی سنگال؛ جغرافیای طبیعی زیمبابوه؛ جغرافیای طبیعی بنگلادش؛ جغرافیای طبیعی سریلانکا؛ جغرافیای طبیعی تاجیکستان؛ جغرافیای طبیعی گرجستان؛ جغرافیای طبیعی قزاقستان؛ جغرافیای طبیعی کانادا

کتابشناسی

  1. ↑ Clark, J. M. (1992). Cuba, mito y realidad: Testimonios de un pueblo (2nd ed). Saeta Ediciones, p. 12.
  2. ↑ .Arturo,A.(2006). Latinoamérica: Presente y pasado.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Mawer,F. (2000). Explora Cuba: Guía y mapa. GRANICA, Barcelona, P.102
  4. ↑ Joaquín,R. (2010). de los municipios de Cuba.La Modern. P.75
  5. ↑ حق روستا، مریم (1396). جامعه و فرهنگ کوبا. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی، ص19-28.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=جغرافیای_طبیعی_کوبا&oldid=55257»