تئاترهای ملی فرانسه: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «'''تئاتر های ملی فرانسه''' فرانسه دارای 5 تئاتر ملی است[47] كه از دیر باز هزینه هایش را دولت پذیرفته است. تئاتر های ملی، كاخ هایی مجلل و با شكوه هستند كه اداره آن را شورایی زیر نظر وزارت فرهنگ عهده دار است. به تدریج بر اختیارات این شورا افزوده شد بدا...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
فرانسه دارای 5 تئاتر ملی است<ref>کروین ، میشل ، ترجمه قویمی ، مهوش ، تئاتر نو در فرانسه ، [https://nashreghatreh.com/ نشر قطره] ، ص.166.</ref> كه از دير باز هزينههايش را دولت پذيرفته است. تئاترهای ملی، كاخهايی مجلل و باشكوه هستند كه اداره آن را شورایی زير نظر وزارت فرهنگ عهدهدار است. به تدريج بر اختيارات اين شورا افزوده شد بدان اميد كه سهم اين مراكز در مديريت امورشان افزوده گردد. هر يک از اين تئاترهای پنچگانه، تاريخی مخصوص به خود دارد. | |||
كمدی فرانسوی كه در سال 1960 ساخته شد قديمیترين تئاتر ملی فرانسه است. رئيس اين كمدی را وزارت فرهنگ به مدت 5 سال و قابل تمديد تا 3 سال منصوب میكند. همه هزينههای اين مركز را دولت میپردازد.حدود 40 موسسه فرهنگی با اين تئاتر همكاری پيوسته دارند. كمدی فرانسوی بيشترين سهم را در برخورداری از حمايتهای دولتی دارد. اودئون، تئاتر ملی ديگری است كه در پاريس ششم، محلهای قديم و فرهنگی، قرار دارد. اين مركز در سال 1780 ساخته شد و چندين بار تغيير نام داد. ولی از آغاز تاسيس تا سال 1990 بيشتر وابسته به كمدی فرانسوی بود. در حقيقت، اودئون سالن نمايشی وابسته به كمدی فرانسوی به شمار میرفت. رابطه اين دو مركز با هم فراز و فرودهای فراوانی داشت و در نهايت از 1995 اودئون به عنوان مركز تئاترهای اروپايی شناخته و به محلی برای برگزاری نمايشهای كلاسيک و معاصر اروپايی تبديل شد. | |||
ديگر تئاتر ملی فرانسه، تئاتر ملی مردمی است كه در 1920 تاسيس شد. ابتدا اين تئاتر بودجهای از دولت دريافت نمیكرد ولی از 1951 مورد حمايت دولت قرار گرفت. تئاتر كولين نيز به عنوان تئاتر ملی شناخته میشود. اين تئاتر كه در 1988 تاسيس شد، محلی برای اجرای نمايشهای معاصر و قرن بيستمی است. ُاز 2002 رقص نيز به ماموريتهای اين مركز افزوده شد. سرانجام تئاتر ملی استراسبورگ آخرين تئاتری است كه از 1968 به عنوان تئاتر ملی به رسميت شناخته شده است. تئاتر ملی استراسبورگ تنها تئاتر ملی است كه در خارج از پاريس جای دارد و نماد تمركززدايی فرهنگی در عرصه هنرهای نمايشی است. اين تئاترها را دولت حمايت میكند و تمام هزينههايشان را وزارت فرهنگ و ارتباطات فرانسه میپردازد.<ref>نعیمی گورابی، محمدحسین(1392). جامعه و فرهنگ [[فرانسه]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] ( در دست انتشار )،</ref> | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[تئاتر و هنرهای نمایشی کانادا]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی روسیه]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی تونس]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی ژاپن]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی کوبا]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی لبنان]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی مصر]]؛ [[هنر تئاتر مدرن چین]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی سنگال]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی آرژانتین]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی فرانسه]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی مالی]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی ساحل عاج]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی زیمبابوه]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی تایلند]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی اوکراین]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی اسپانیا]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی اردن]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی اتیوپی]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی سیرالئون]]؛ [[تئاتر و هنرهای نمایشی قطر]] | |||
== کتابشناسی == |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۰
فرانسه دارای 5 تئاتر ملی است[۱] كه از دير باز هزينههايش را دولت پذيرفته است. تئاترهای ملی، كاخهايی مجلل و باشكوه هستند كه اداره آن را شورایی زير نظر وزارت فرهنگ عهدهدار است. به تدريج بر اختيارات اين شورا افزوده شد بدان اميد كه سهم اين مراكز در مديريت امورشان افزوده گردد. هر يک از اين تئاترهای پنچگانه، تاريخی مخصوص به خود دارد.
كمدی فرانسوی كه در سال 1960 ساخته شد قديمیترين تئاتر ملی فرانسه است. رئيس اين كمدی را وزارت فرهنگ به مدت 5 سال و قابل تمديد تا 3 سال منصوب میكند. همه هزينههای اين مركز را دولت میپردازد.حدود 40 موسسه فرهنگی با اين تئاتر همكاری پيوسته دارند. كمدی فرانسوی بيشترين سهم را در برخورداری از حمايتهای دولتی دارد. اودئون، تئاتر ملی ديگری است كه در پاريس ششم، محلهای قديم و فرهنگی، قرار دارد. اين مركز در سال 1780 ساخته شد و چندين بار تغيير نام داد. ولی از آغاز تاسيس تا سال 1990 بيشتر وابسته به كمدی فرانسوی بود. در حقيقت، اودئون سالن نمايشی وابسته به كمدی فرانسوی به شمار میرفت. رابطه اين دو مركز با هم فراز و فرودهای فراوانی داشت و در نهايت از 1995 اودئون به عنوان مركز تئاترهای اروپايی شناخته و به محلی برای برگزاری نمايشهای كلاسيک و معاصر اروپايی تبديل شد.
ديگر تئاتر ملی فرانسه، تئاتر ملی مردمی است كه در 1920 تاسيس شد. ابتدا اين تئاتر بودجهای از دولت دريافت نمیكرد ولی از 1951 مورد حمايت دولت قرار گرفت. تئاتر كولين نيز به عنوان تئاتر ملی شناخته میشود. اين تئاتر كه در 1988 تاسيس شد، محلی برای اجرای نمايشهای معاصر و قرن بيستمی است. ُاز 2002 رقص نيز به ماموريتهای اين مركز افزوده شد. سرانجام تئاتر ملی استراسبورگ آخرين تئاتری است كه از 1968 به عنوان تئاتر ملی به رسميت شناخته شده است. تئاتر ملی استراسبورگ تنها تئاتر ملی است كه در خارج از پاريس جای دارد و نماد تمركززدايی فرهنگی در عرصه هنرهای نمايشی است. اين تئاترها را دولت حمايت میكند و تمام هزينههايشان را وزارت فرهنگ و ارتباطات فرانسه میپردازد.[۲]
نیز نگاه کنید به
تئاتر و هنرهای نمایشی کانادا؛ تئاتر و هنرهای نمایشی روسیه؛ تئاتر و هنرهای نمایشی تونس؛ تئاتر و هنرهای نمایشی ژاپن؛ تئاتر و هنرهای نمایشی کوبا؛ تئاتر و هنرهای نمایشی لبنان؛ تئاتر و هنرهای نمایشی مصر؛ هنر تئاتر مدرن چین؛ تئاتر و هنرهای نمایشی سنگال؛ تئاتر و هنرهای نمایشی آرژانتین؛ تئاتر و هنرهای نمایشی فرانسه؛ تئاتر و هنرهای نمایشی مالی؛ تئاتر و هنرهای نمایشی ساحل عاج؛ تئاتر و هنرهای نمایشی زیمبابوه؛ تئاتر و هنرهای نمایشی تایلند؛ تئاتر و هنرهای نمایشی اوکراین؛ تئاتر و هنرهای نمایشی اسپانیا؛ تئاتر و هنرهای نمایشی اردن؛ تئاتر و هنرهای نمایشی اتیوپی؛ تئاتر و هنرهای نمایشی سیرالئون؛ تئاتر و هنرهای نمایشی قطر
کتابشناسی
- ↑ کروین ، میشل ، ترجمه قویمی ، مهوش ، تئاتر نو در فرانسه ، نشر قطره ، ص.166.
- ↑ نعیمی گورابی، محمدحسین(1392). جامعه و فرهنگ فرانسه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ( در دست انتشار )،