تئاتر و هنرهای نمایشی زیمبابوه

از دانشنامه ملل
تئاتر و هنرهای نمایشی زیمبابوه(1403). برگرفته از سایت Global Lab Georgetown، قابل بازیابی از https://globallab.georgetown.edu/zimbabwes-theatre-renaissance-how-the-zimbabwe-theatre-academy-is-shaping-the-future-of-perfor

نمایش در "فرهنگ عامه"ی زیمبابوه از عناصر فرهنگی این کشور به شمار می‌آید. سابقه تئاتر در این کشور به دهه‌ی70 می‌رسد. در میان بزرگان ادبی این کشور پروفسور کاهاری از معدود نویسندگانی بود که برای اولین بار یکی از آثار خود (The Imaginative Writings of Paul Chidyausika) را در سال 1975 در قالب نمایشنامه به زبان شونا ارائه نمود.

هم زمان با استقلال زیمبابوه و توسعه‌ی سیاست‌های سوسیالیستی در برنامه‌های اجتماعی و آموزشی، تئاتر سنتی با شکل و سبکی جدید و مدرن اجرا شد. در سبک مدرن نمایش، دو عنصر بازیگر و تماشاچی از اهمیت بیشتری برخوردار شدند[۱].

طبق نظر "اوون سدا" (Owen Seda)، ریشه تئاتر زیمبابوه در دوران پس از استقلال را که کاملاً مردمی است، باید در گذشته‌های دور این سرزمین جستجو نمود. این تئاتر سعی دارد مشکلات مهم جامعه را از طریق تزریق امید و آرزو حل شدنی نشان دهد. محتوای این تئاتر مایه‌های اصلی خود را به ویژه از تفکرات نسل فرهنگی استقلال که در متن مبارزات آزادی بخش بودند، گرفته است. اندکی پس از استقلال و در فوریه 1986 چندین گروه تئاتر با همکاری یکدیگر و با هدف سر و سامان دادن به برنامه‌های نمایشی کشور، موفق به تأسیس سازمانی به نام "انجمن تئاتر زیمبابوه" (Zimbabwe Association of Community Theatre(ZACT)) شدند.

تلاش‌های این انجمن که بیشتر توجه آن بر اجرای تئاتر بومی بود، موجب توسعه هنر قصه گویی به ویژه به زبان شونا گردید و به تدریج تحت مدیریت "کارگاه هنری کودکان"[I] آموزش کودکان و علاقمندان 13 تا 18 ساله این رشته آغاز شد. این کارگاه در سال 1989 در حراره کار خود را شروع کرد. وظیفه اصلی این مرکز قادر ساختن کودکان به بروز خلاقیت و شرکت فعال در اجرای برنامه‌های هنری است.

برنامه‌های تئاتر توسط برخی مراکز هنری توسعه یافت که مهم‌ترین آن‌ها مرکز "آماخوسی" (Amakhosi) در شهر بولاوایو بود که بعدها به یکی از مراکز حرفه‌ای تئاتر در زیمبابوه تبدیل شد. در سال 2002، مرکز هنری یاد شده که بسیاری از نمایش‌های انتقادی، اجتماعی و سیاسی را اجرا کرده بود برای ارائه برنامه هفتگی در تلویزیون سراسری زیمبابوه اعلام آمادگی کرد.

تاثیر فرهنگ سیاسی بر جامعه در این دوران محتوای بسیاری از نمایش‌ها را کاملاً سیاسی کرده بود. این مرکز در ادامه فعالیت هنری خود طی سال‌های گذشته، همکاری‌ها و اجراهای مشترکی با گروه‌های نمایشی خارجی داشته است[۲][۳].

نیز نگاه کنید به

تئاتر و هنرهای نمایشی کانادا؛ تئاتر و هنرهای نمایشی روسیه؛ تئاتر و هنرهای نمایشی تونس؛ تئاتر و هنرهای نمایشی ژاپن؛ تئاتر و هنرهای نمایشی کوبا؛ تئاتر و هنرهای نمایشی لبنان؛ تئاتر و هنرهای نمایشی مصر؛ هنر تئاتر مدرن چین؛ تئاتر و هنرهای نمایشی سنگال؛ تئاتر و هنرهای نمایشی آرژانتین؛ تئاتر و هنرهای نمایشی فرانسه؛ تئاتر و هنرهای نمایشی مالی؛ تئاتر و هنرهای نمایشی ساحل عاج؛ تئاتر و هنرهای نمایشی تایلند؛ تئاتر و هنرهای نمایشی اوکراین؛ تئاتر و هنرهای نمایشی اسپانیا؛ تئاتر و هنرهای نمایشی اردن؛ تئاتر و هنرهای نمایشی اتیوپی؛ تئاتر و هنرهای نمایشی سیرالئون؛ تئاتر و هنرهای نمایشی قطر؛ تئاتر و هنرهای نمایشی تاجیکستان؛ تئاتر و هنرهای نمایشی سریلانکا؛ تئاتر و هنرهای نمایشی گرجستان؛ تئاتر و هنرهای نمایشی قزاقستان؛ تئاتر و هنرهای نمایشی بنگلادش

پاورقی

[i]- Children Performing Arts Workshop(CHIPAWO)عبارت "چیپاوو" درزبان محلی شونا به معنی "بادیگران باش" است.

کتابشناسی

  1. برگرفته از https://nai.uu.se/
  2. برگرفته از https://www.newzimbabwe.com/showbiz
  3. ایپکچی، محمدحسن (1399). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص. 214-215.