مراکز فرهنگی چین در خارج از کشور: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۰

دولت چین تا کنون با بیش از ۱۳۴ کشور جهان قرار داد و موافقت‌نامه‌ی فرهنگی امضا کرده و بر اساس آن‌ها سالانه بیش از ۲۰۰۰ برنامه‌ی مختلف فرهنگی و هنری مانند هفته‌های فرهنگی، فستیوال‌های فیلم، نمایشگاه‌های فرهنگی و هنری، اجرای اپرای چینی، آکروبات، و... برگزار می‌شود.

هم‌چنین، تأسیس و راه‌اندازی مراکز و رایزنی‌های فرهنگی جمهوری خلق چین در داخل و بیرون سفارتخانه‌ها و کنسولگری‌های این کشور در سایر کشورها از جمله وظایف و مسئولیت‌های وزارت فرهنگ چین به شمار می‌آید. تا کنون بیش از ۸۴ مرکز فرهنگی در سفارتخانه‌ها و کنسولگری‌های این کشور در ۵ قاره‌ی جهان فعال هستند که تعیین خط‌مشی، بودجه، برنامه و تأمین نیروی انسانی لازم آن بر عهده‌ی این وزارتخانه بوده و وزارت امورخارجه‌ی چین دخالتی در این موارد ندارد، اگرچه تمامی این مراکز فرهنگی زیر نظر و در هماهنگی با سفارتخانه‌های این کشور به فعالیت‌های خود می‌پردازند. مراکز فرهنگی چین در کشورهای مختلف جهان بر اساس تقسیم بندی قاره‌ها به شرح زیر است:

1- قاره‌ی اقیانوسیه: مرکز فرهنگی سفارت جمهوری خلق چین در کشور استرالیا (به اضافه‌ی مرکز فرهنگی سرکنسولگریجمهوری خلق چین در سیدنی) و مرکز فرهنگی سفارت جمهوری خلق چین در کشور نیوزلند.

2- قاره‌ی آمریکا: مرکز فرهنگی سفارت جمهوری خلق چین در کشور آمریکا (به اضافه‌ی مراکز فرهنگی سرکنسولگری‌های جمهوری خلق چین در شهرهای سانفرانسیسکو، نیویورک، هوستون، لوس آنجلس و شیکاگو)؛ مرکز فرهنگی سفارت جمهوری خلق چین در کشورهای آرژانتین؛ برزیل؛ شیلی؛ کلمبیا؛ کوبا؛ کانادا (به اضافه‌ی سرکنسولگری جمهوری خلق چین در شهرهای ونکو وِر، بریتیش کلمبیا، و تورنتو)؛ اکوادور؛ مکزیک؛ پرو؛ ترینیداد و توباکو؛ و ونزوئلا.

3- قاره‌ی اروپا: مرکز فرهنگی سفارت جمهوری خلق چین در کشورهای اتریش؛ بلژیک؛ دانمارک؛ فنلاند؛ فرانسه؛ آلمان؛ یونان؛ ایتالیا؛ هلند؛ نروژ؛ پرتغال؛ اسپانیا؛ سوئد؛ سوئیس؛ انگلیس؛ اوکراین؛ بلاروس؛ بلغارستان؛ صربستان؛ مونته نگرو؛ چک؛ قزاقستان؛ مجارستان؛ رومانی؛ و روسیه.

4- قاره‌ی آفریقا: مرکز فرهنگی سفارت جمهوری خلق چین در کشورهای بنین؛ جمهوری کنگو؛ جمهوری دمکراتیک کنگو؛ اتیوپی؛ موریتانی؛ نیجریه؛ تانزانیا؛ زیمبابوه؛ الجزایر؛ مصر؛ آفریقای جنوبی؛ مراکش؛ سودان؛ و تونس.

5- قاره‌ی آسیا: مرکز فرهنگی سفارت جمهوری خلق چین در کشورهای بنگلادش؛ کره‌ی شمالی؛ هند؛ اندونزی؛ ژاپن؛ مالزی؛ مغولستان؛ میانمار؛ نپال؛ پاکستان؛ فیلیپین؛ کره‌ی جنوبی؛ سنگاپور؛ سریلانکا؛ ویتنام؛ ایران؛ ترکیه؛ عراق؛ سوریه؛ اردن؛ اسراییل؛ و کویت^[۱].

افزون بر مراکز فرهنگی فوق که اغلب در داخل و وابسته به سفارتخانه‌ها و سرکنسولگری‌های این کشور بوده و تابع قوانین و مقررات دیپلماتیک از جمله مصونیت دیپلماتیک هستند، کشور چین در برخی از کشورها نیز دارای مراکز فرهنگی ویژه‌ای است که به‌صورت مستقل از سفارت و بدون برخورداری از مصونیت دیپلماتیک فعالیت می‌کنند. این مراکز در کشورهایی هم‌چون مالت، فرانسه، مصر، کره‌ی جنوبی، و جزیره‌ی موریس فعالیت می‌کنند و طبق گفته‌ی وزیر پیشین فرهنگ این کشور، قرار است تا ده سال آینده ۲۰ الی ۳۰ مرکز فرهنگی دیگر از این نوع، در کشورهای مختلف ایجاد شود (روزنامه‌ی فرهنگ چین در تاریخ ۲۱ دسامبر ۲۰۰۴ این مطلب را به نقل از آقای سونگ جیاجِن وزیر وقت فرهنگ منتشر نموده است).^[۲]

نیز نگاه کنید به

مدیریت فرهنگی چین؛ مراکز و نهادهای فرهنگی چین؛ وزارت فرهنگ چین

کتابشناسی

↑ www.ccnt.gov.cn
↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد2،ص.487-489.

[1] www.ccnt.gov.cn

[2] سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد2،ص.487-489.

[۱]

[۲]

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 - قاره‌ی اقیانوسیه: مرکز فرهنگی سفارت [[جمهوری خلق چین]] در کشور استرالیا (به اضافه‌ی مرکز فرهنگی سرکنسولگری[[جمهوری خلق چین]] در سیدنی) و مرکز فرهنگی سفارت جمهوری خلق چین در کشور نیوزلند.
-- قاره‌ی آمریکا: مرکز فرهنگی سفارت [[جمهوری خلق چین]] در کشور آمریکا (به اضافه‌ی مراکز فرهنگی سرکنسولگری‌های [[جمهوری خلق چین]] در شهرهای سانفرانسیسکو، نیویورک، هوستون، لوس آنجلس و شیکاگو)؛ مرکز فرهنگی سفارت [[جمهوری خلق چین]] در کشورهای آرژانتین؛ برزیل؛ شیلی؛ کلمبیا؛ کوبا؛ [[کانادا]] (به اضافه‌ی سرکنسولگری [[جمهوری خلق چین]] در شهرهای ونکو وِر، بریتیش کلمبیا، و تورنتو)؛ اکوادور؛ مکزیک؛ پرو؛ ترینیداد و توباکو؛ و ونزوئلا.
+- قاره‌ی [[آمریکا]]: مرکز فرهنگی سفارت [[جمهوری خلق چین]] در کشور آمریکا (به اضافه‌ی مراکز فرهنگی سرکنسولگری‌های [[جمهوری خلق چین]] در شهرهای سانفرانسیسکو، نیویورک، هوستون، لوس آنجلس و شیکاگو)؛ مرکز فرهنگی سفارت [[جمهوری خلق چین]] در کشورهای آرژانتین؛ برزیل؛ شیلی؛ کلمبیا؛ کوبا؛ [[کانادا]] (به اضافه‌ی سرکنسولگری [[جمهوری خلق چین]] در شهرهای ونکو وِر، بریتیش کلمبیا، و تورنتو)؛ اکوادور؛ مکزیک؛ پرو؛ ترینیداد و توباکو؛ و ونزوئلا.
-- قاره‌ی اروپا: مرکز فرهنگی سفارت [[جمهوری خلق چین]] در کشورهای اتریش؛ بلژیک؛ دانمارک؛ فنلاند؛ فرانسه؛ آلمان؛ یونان؛ ایتالیا؛ هلند؛ نروژ؛ پرتغال؛ اسپانیا؛ سوئد؛ سوئیس؛ انگلیس؛ اوکراین؛ بلاروس؛ بلغارستان؛ صربستان؛ مونته نگرو؛ چک؛ قزاقستان؛ مجارستان؛ رومانی؛ و [[روسیه]].
+- قاره‌ی اروپا: مرکز فرهنگی سفارت [[جمهوری خلق چین]] در کشورهای اتریش؛ بلژیک؛ دانمارک؛ فنلاند؛ [[فرانسه]]؛ آلمان؛ یونان؛ ایتالیا؛ هلند؛ نروژ؛ پرتغال؛ [[اسپانیا]]؛ سوئد؛ سوئیس؛ انگلیس؛ اوکراین؛ بلاروس؛ بلغارستان؛ صربستان؛ مونته نگرو؛ چک؛ قزاقستان؛ مجارستان؛ رومانی؛ و [[روسیه]].
-- قاره‌ی آفریقا: مرکز فرهنگی سفارت [[جمهوری خلق چین]] در کشورهای بنین؛ جمهوری کنگو؛ جمهوری دمکراتیک کنگو؛ اتیوپی؛ موریتانی؛ نیجریه؛ تانزانیا؛ زیمبابوه؛ الجزایر؛ مصر؛ آفریقای جنوبی؛ مراکش؛ سودان؛ و [[تونس]].
+- قاره‌ی آفریقا: مرکز فرهنگی سفارت [[جمهوری خلق چین]] در کشورهای بنین؛ جمهوری کنگو؛ جمهوری دمکراتیک کنگو؛ اتیوپی؛ موریتانی؛ نیجریه؛ تانزانیا؛ [[زیمبابوه]]؛ الجزایر؛ [[مصر]]؛ آفریقای جنوبی؛ مراکش؛ [[سودان]]؛ و [[تونس]].
-- قاره‌ی آسیا: مرکز فرهنگی سفارت [[جمهوری خلق چین]] در کشورهای بنگلادش؛ کره‌ی شمالی؛ هند؛ اندونزی؛ ژاپن؛ مالزی؛ مغولستان؛ میانمار؛ نپال؛ پاکستان؛ فیلیپین؛ کره‌ی جنوبی؛ سنگاپور؛ سریلانکا؛ ویتنام؛ ایران؛ ترکیه؛ عراق؛ سوریه؛ اردن؛ اسراییل؛ و کویت<ref>www.ccnt.gov.cn</ref>.
+- قاره‌ی آسیا: مرکز فرهنگی سفارت [[جمهوری خلق چین]] در کشورهای بنگلادش؛ کره‌ی شمالی؛ هند؛ اندونزی؛ ژاپن؛ مالزی؛ مغولستان؛ میانمار؛ نپال؛ پاکستان؛ فیلیپین؛ کره‌ی جنوبی؛ سنگاپور؛ سریلانکا؛ ویتنام؛ ایران؛ ترکیه؛ عراق؛ [[سوریه]]؛ اردن؛ اسراییل؛ و کویت<ref>www.ccnt.gov.cn</ref>.
-افزون بر مراکز فرهنگی فوق که اغلب در داخل و وابسته به سفارتخانه‌ها و سرکنسولگری‌های این کشور بوده و تابع قوانین و مقررات دیپلماتیک از جمله مصونیت دیپلماتیک هستند، کشور [[چین]] در برخی از کشورها نیز دارای مراکز فرهنگی ویژه‌ای است که به‌صورت مستقل از سفارت و بدون برخورداری از مصونیت دیپلماتیک فعالیت می‌کنند. این مراکز در کشورهایی هم‌چون مالت، فرانسه، مصر، کره‌ی جنوبی، و جزیره‌ی موریس فعالیت می‌کنند و طبق گفته‌ی وزیر پیشین فرهنگ این کشور، قرار است تا ده سال آینده ۲۰ الی ۳۰ مرکز فرهنگی دیگر از این نوع، در کشورهای مختلف ایجاد شود (روزنامه‌ی فرهنگ چین در تاریخ ۲۱ دسامبر ۲۰۰۴ این مطلب را به نقل از آقای سونگ جیاجِن وزیر وقت فرهنگ منتشر نموده است).<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول،ص 487-489</ref>
+افزون بر مراکز فرهنگی فوق که اغلب در داخل و وابسته به سفارتخانه‌ها و سرکنسولگری‌های این کشور بوده و تابع قوانین و مقررات دیپلماتیک از جمله مصونیت دیپلماتیک هستند، کشور [[چین]] در برخی از کشورها نیز دارای مراکز فرهنگی ویژه‌ای است که به‌صورت مستقل از سفارت و بدون برخورداری از مصونیت دیپلماتیک فعالیت می‌کنند. این مراکز در کشورهایی هم‌چون مالت، [[فرانسه]]، [[مصر]]، کره‌ی جنوبی، و جزیره‌ی موریس فعالیت می‌کنند و طبق گفته‌ی وزیر پیشین فرهنگ این کشور، قرار است تا ده سال آینده ۲۰ الی ۳۰ مرکز فرهنگی دیگر از این نوع، در کشورهای مختلف ایجاد شود (روزنامه‌ی فرهنگ چین در تاریخ ۲۱ دسامبر ۲۰۰۴ این مطلب را به نقل از آقای سونگ جیاجِن وزیر وقت فرهنگ منتشر نموده است).<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]،جلد2،ص.487-489.</ref>
 == نیز نگاه کنید به ==
+[[مدیریت فرهنگی چین]]؛ [[مراکز و نهادهای فرهنگی چین]]؛ [[وزارت فرهنگ چین]]
-* [[مدیریت فرهنگی چین]]
-* [[مراکز و نهادهای فرهنگی چین]]
-* ''' '''[[وزارت فرهنگ چین]]
 == کتابشناسی ==